Θέλω να πιστέψω σε μία επανάσταση
“O κόσμος είναι ανάλατος και άγευστος”, λες εσύ φίλε μου. Και εκατό φορές μου το επαναλαμβάνεις πώς ο κόσμος είναι ανάλατος κι εκατό φορές εξεγείρεσαι ενάντια σ’ αυτόν τον ανάλατο κόσμο. Και καμαρώνεις με την ονομασία του επαναστάση και απειλείς να ανατρέψεις τον κόσμο. Ξεκίνα από την αρχή και όχι από το τέλος, φίλε μου. Εξεγέρσου πρώτα ενάντια στον εαυτό σου, ενάντια στη δική σου έλειψη αλατιού.
“Οι άνθρωποι είναι σκοταδιστές και μοιχοί και δολοφόνοι”, λες εσύ φίλε μου. Κι εκατό φορές εξεγείρεσαι ενάντια στην αμαρτία των άλλων ανθρώπων. Όμως, εξεγέρσου πρώτα ενάντια στον εαυτό σου, για να μπορέσεις μετά, με περισσότερη δύναμη και με περισσότερο δίκιο να εξεγείρεσαι ενάντια στους άλλους, και για να μπορέσω κι εγώ να πιστέψω στην επιτυχία της δικής σου επανάστασης.
Νικ. Βελιμίροβιτς
Πηγή: Αντι-ρήσεις
Για τις 5 αυτές αιτίες αγαπώνται οι άνθρωποι αναμεταξύ τους, είτε είναι αυτές αξιέπαινες, είτε αξιοκατάκριτες.
Ή δηλαδή αγαπώνται εξαιτίας του θεού, όπως ο ενάρετος που αγαπά όλους, και όπως εκείνος που αγαπά
τον ενάρετο και αν ακόμα δεν είναι ενάρετος ή εξαιτίας της φύσεως,
όπως οι γονείς τα τέκνα και αντίστροφα ή απο
ματαιοδοξία, όπως αγαπά εκείνος που τιμάται εκείνον που τον τιμά.
Ή απο φιλαργυρία, όπως εκείνος που αγαπά
τον πλούσιο με σκοπό να λάβει χρήματα απ’αυτόν ή απο φιληδονία, όπως εκείνος που υπηρετεί δουλικά τη γαστέρα
και όλα τα σχετικά με την ακολασία.
Η πρωτη αιτία ειναι επαινετή, η δεύτερη βρίσκεται στη μεσαία κατάσταση, ενω
οι υπόλοιπες είναι εκδηλώσεις πάθους.
Εάν κάποιους τους μισείς, αλλούς ούτε τους αγαπάς ούτε τους μισείς, αλλούς πάλι τους αγαπάς αλλά περιορισμένα,
και αλλους τους αγαπάς υπερβολικά, εξαιτίας αυτής της ανισότητας γνώριζε οτι βρίσκεσαι μακριά απο την τέλεια
αγάπη, η οποία προυποθέτει ν’αγαπά κανείς εξ ίσου τον κάθε άνθρωπο.
Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
Οπωσδήποτε, εκείνος που δεν φθονεί, ούτε οργίζεται και ούτε τρέφει μνησικακία εναντίον εκείνου που τον λύπησε, δεν σημαίνει
και οτι αγαπά αυτόν.
Διότι μπορεί, και χωρίς ν’αγαπά, να μη ανταποδίδει κακό αντί κακού, εξαιτίας της εντολής, οπωσδήποτε
όμως δεν είναι δυνατό ακόμα και να ανταποδώσει αβίαστα καλό αντί κακού, καθόσον το να ευεργετεί κανείς με όλη τη διάθεση
της καρδιάς του εκείνους που τον μισούν, αυτό είναι γνώρισμα μόνο της τέλειας πνευματικής αγάπης
Εκείνοι που στη ζωή αυτή ασκούνται απο τη θεία πρόνοια στην ευσέβεια , δοκιμάζονται με τα τρία αυτά είδη των πειρασμών.
Πρώτο με τη χορήγηση ευχάριστων πραγμάτων, όπως είναι η υγεία, το κάλλος, τα πολλά και καλά τέκνα, τα χρήματα, η δόξα
και τα παρόμοια. Δεύτερο με την αποστολή δυσάρεστων πραγμάτων, όπως είναι η στέρηση τέκνων, χρημάτων, και δόξας. Τρίτο
με τα μέσα εκείνα που προκαλούν υπερβολικούς πόνους στο σώμα, όπως είναι οι ασθένειες, τα βασανιστήρια και τα παρόμοια.
Προς τους πρώτους λέγειο Κύριος, «Εαν κάποιος δεν απαρνείται όλα τα υπάρχοντα του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου», ενώ
προς τους δεύτερους και τρίτους λέγει » με την υπομονή σας θα κερδίσετε τη ζωή σας».
Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
\
διαβάζοντας τα σχολια του προηγούμενου θέματος,
περι γαμου καλογερικης και μικρης ηλικιας,θα ηθελα να σας
πω ,πως παντρευτηκα μια πολυ γλυκια και ομορφη κοπελιά,
πανέξυπνη και με πολυ καλη καρδιά που χωρουσε ολο τον κοσμο,ποτε δεν κρατούσε κακια σε κανεναν και παντα σε συγχωρουσε ακομα κι οταν την εβριζες με το χειροτερο τροπο.
ενα πραγμα μονο σιχαινοταν,την υποκρισια και γι αυτο πλακωνοτανε με τους αδιορθωτους υποκριτες και με τις αμετανοητες θεατρινες.
μετα απο μια βαρια ασθενεια και πολλα φαρμακα και θεραπειες το σωμα της εχασε την Ο-μορφη-ᾱ του…
τι επρεπε να κανω?
να την πεταξω στο δρομο?
να την εγκαταλειψω σε καποιο νοσοκομειο?
να την απατησω με μια άλλη ελκυστικη και με σωμα μοντελου?
ΜΕ ΤΙ ΚΑΡΔΙΑ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΑΥΤΟ?
ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΕΙΧΑ ΑΝ ΦΕΡΟΜΟΥΝ ΕΤΣΙ?
ΚΑΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑ,
ουτε σε κεινη-ουτε στον Θεο που πιστευω,
ΑΝ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΠΑ Η ΑΝ ΤΗΝ ΑΠΑΤΟΥΣΑ.
διοτι και τα δυο ειναι τα ιδια σε τελικη αναλυση.
ας σκεφτουνε μερικοι μερικοι
τι ειναι πιο σημαντικο στη ζωη τους.
απο δω περναμε εξετασεις
ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΑΣ.
δεν εχει αλλο εισητηριο
διαβατηριο
και κλειδι η πορτα του Παραδεισου.
ολα ειναι της αγαπης το κλειδι.-
ΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΓΩ ΜΑΣ
ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.
ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΟΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΓΑΠΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥ…
Συμπληρώνω αυτά τα υπέροχα του Νέου Χρυσοστόμου των ημερών μας και των Βαλκανίων με τα εξής του γερο-Παΐσιού μας του Αθωνίτη… 🙂 :
Περί λογισμών
β’. Είπε ο Γέροντας: «Ο σατανάς δεν θα πάψει να σπέρνει, μέχρι την τελευταία μας αναπνοή, στο νου μας πονηρούς μας λογισμούς. Να μην τους δίνουμε σημασία. Να τους αφήνουμε να περνάνε όπως τα πουλιά στον αέρα. Να φτιάξουμε ένα εργοστάσιο καλών λογισμών. Ό,τι ρίξουμε σ’αυτό, εκείνο θα πάρουμε. Σίδερο θα ρίξουμε, σίδερο θα πάρουμε. Ό,τι κακό βλέπουμε να το μετατρέπουμε πάντοτε σε καλό. Όλα να τα βλέπουμε με απλότητα. Ένας απλός στην καρδιά μοναχός είδε πάνω σ’ένα γιαπωνέζικο τρανζίστορ σταυρό και ξέρετε τι έκανε; Δεν κατηγόρησε τους Γιαπωνέζους που έβαλαν σταυρό πάνω στο τρανζίστορ, αλλά είπε: «Δόξα τω Θεώ που και οι Γιαπωνέζοι έγιναν χριστιανοί». Εάν σε κάποια συντροφιά που θα τύχετε δεν συζητούν πνευματικά, εσείς να σιωπήσετε και να μη δώσετε σημασία σ’αυτά που λένε, αλλά μυστικά να λέτε και την ευχή. Έτσι και προσευχή θα γίνεται γι’αυτούς που αργολογούν κι εσείς δεν θα έχετε βλάβη».
γ’. Είπε πάλι ο Γέροντας: «Να μη μείνει πολύ χρόνο μέσα μας ο κακός λογισμός, γιατί κάνει ζημιά. Μοιάζει με τη μύγα που κάθεται πάνω στο κρέας και γεννάει αυγά. Σε λίγο το κρέας σκουληκιάζει. Έτσι κι ο κακός λογισμός, όταν μείνει στο νου, κάνει μεγάλη ζημιά».
δ’. Σε κάποιο νέο που ήθελε να γίνει υποτακτικός του ο Γέροντας είπε: «Όταν δεν έχεις καλούς λογισμούς, τι να τον κάνεις τον Γέροντα; Αν για παράδειγμα κάνει, λόγω των αδυναμιών που έχει ως άνθρωπος, κάτι κακό, θα τον κατηγορείς γιατί το έκανε. Αν πάλι με τη βοήθεια της Θείας Χάριτος κάνει κάποιο θαυμαστό γεγονός, θα λες πως είναι μάγος και γι’αυτό το έκαμε. Έτσι σκέφτεται ο άνθρωπος που έχει κακούς λογισμούς».
http://dokimi.edo.gr/html/viewtopic.php?f=18&t=832&start=0
Ευχές τοις πάσι……
Ολα ωραία και καλά τα λες εδώ ,
όμως όταν κάποιος ή΄κάποιοι εσκεμένα
προσπαθούν να μας χαλάσουν τον καλό λογισμό
και μας προκαλούν…τότε τι πρεπει να κάνουμε?
πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα
που μας σκανδαλίζουν με πολύ δυνατό τρόπο και
μας προκαλούν πληγες ?
κλονίζεται η εμπιστοσύνη
ανθρώπινο ειναι
οταν ο αλλος δεν σέβεται τίποτα
και τολμάει μετά από άμβωνος να κάνει
κηρυγμα…
(1651 † )
Οι άνθρωποι εκείνοι που θα περπατούν εις τα μέσα του ογδόου αιώνος (7.500 από κτίσεως κόσμου) θα συγκαταβαίνουν εις την φθοράν της πορνείας, τότε θέλει γίνη ταραχή μεγάλη να φιλονικούν ακαταπαύστως, και δεν θέλουν εύρη ούτε την αρχήν ούτε το τέλος.
Ύστερον θέλει γίνη η ογδόη Σύνοδος…, και τότε θα ειρηνεύσουν ολίγον καιρόν οι άνθρωποι, και πάλιν θέλουν να μετατρέψουν την γνώμην τους εις το πονηρόν, εις την απώλειαν, και να μη γνωρίζουν τι εστι το στέφανον του γάμου, μόνον θα έχουν μίαν απώλειαν και συγκατάβασιν εις την ασωτείαν χειρότεροι από τα Σόδομα και Γόμορρα…,και άλλα μύρια κακά θα πολιτεύωνται, και όσαι κακίαι θα πολιτεύωνται, τόσαι δυστυχίαι θα έλθουν, … και τας κακίας οπού έκαμνον οι παλαιοί άνθρωποι πριν του κατακλυσμού, διπλασίως θα εργάζωνται αυτοί χειρότερα… θα αποφασίζουν, ότι εκείνος οπού εργάζεται την κακίαν θα είναι καλός…και όσον θα πλεονεκτούν οι άνθρωποι, τόσον δυστυχία θέλει είναι εις τον κόσμον…Η φιλαργυρία είναι πάθος ακόρεστον… Η πλεονεξία είναι οδηγός της απωλείας και η ακτημοσύνη είναι οδηγός της σωτηρίας. Επλεονέκτησες; απώλεσας την σωτηρίαν σου, διότι η σωτηρία του ανθρώπου κινδυνεύει να χαθή από την πλεονεξίαν.
Αυτή η κατηραμένη θα φέρη εις τον κόσμον την δυστυχίαν και θα απωλεσθή η ευτυχία, αυτή εκατάστησε την διχόνοιαν εις τον κόσμον, και εις την μοναδικήν πολιτείαν…Η πλεονεξία είναι θρόνος του αντίχριστου…Η πλεονεξία επρόσφερε το ψεύδος εις τον κόσμον, και ελκύζονται με το ψεύδος και ανομούν με την αρπαγήν της αδικίας, και η αλήθεια εχάθη, και εις το ψεύδος πείθονται όλοι. Η αλήθεια είναι η ένσαρκος οικονομία του Χριστού και το κήρυγμα του Ευαγγελίου, και το ψεύδος είναι η έλευσις του αντιχρίστου και η βασιλεία του, όπου θέλει να φέρη την παγκόσμιον δυστυχίαν και απώλειαν εις όλον τον κόσμον, και καθώς οι Προφήται προέλεγον την έλευσιν του Κυρίου, έτσι και η πολυφρόντισις θα σκοτίζη την διάνοιαν των ανθρώπων, θα γίνωνται αναίσθητοι εις την σωτηρίαν τους, από την πολλήν φροντίδα οπού θα έχουν, και η σωτηρία σώζεται μόνον εις όσους δεν πείθονται εις την εργασίαν του αντίχριστου, και η εργασία του αντίχριστου είναι η μέριμνα του κόσμου και ο θησαυρισμός…και την σήμερον οι άνθρωποι εδόθησαν εις την πολυθησαύρισιν και μέριμναν, και παρεδόθησαν εις την απώλειαν με αρπαγάς, προδοσίας, ψεύδη, αρρενομανίας, γαστριμαργίας, υπερηφανείας, με την σκληρότητα της καρδίας, και με την πλεονεκτικήν φιλαργυρίαν…
…Όταν θα δυστυχεύση ο κόσμος από την χάριν του παναγίου Πνεύματος, τότε θα έλθουν εις τον κόσμον όλαι αι δυστυχίαι να τον περικυκλώσουν. Και πρώτον θα δυστυχεύση ο κόσμος από την αγάπην, ομόνοιαν και σωφροσύνην, δεύτερον θα δυστυχεύση κάθε χώρα και να χαθούν τα υποκείμενα κεφάλαια από τας χώρας, και θέλει δυστυχεύση και η Εκκλησία του Χριστού από αρχιερείς και ποιμένες και πνευματικούς
Ύστερον από αυτήν την δυστυχίαν θα γεννηθή ο ακάθαρτος από την κοιλίαν της ακαθαρσίας, και θα ποιή σημεία και τέρατα με δαιμονικάς φαντασίας, υποκρινόμενος εις τον κόσμον πως είναι πράος και ταπεινός τη καρδία, αλλά θα είναι αλώπηξ εις την καρδίαν και λύκος εις την γνώμην. Και τροφή του θα είναι η ταραχή των ανθρώπων, όταν θα ταράσσωνται οι άνθρωποι, τότε θα ζωοτρέφεται ο αντίχριστος.
Και η ταραχή των ανθρώπων θέλει είναι η κατάκρισις, ο φθόνος , η μνησικακία, το μίσος, η έχθρα, η πλεονεξία, η αρρενομανία, η μοιχεία, η πορνεία, η λήθη της πίστεως και η αλαζονεία, αυτά είναι η τροφή του αντιχρίστου, και θα είναι κεφαλή επάνω εις τας χώρας…, και εξουσιαστής εις τον κόσμον. Και θα εξουσιάση την αίσθησιν του ανθρώπου, και όλοι θα πείθονται εις αυτόν, διότι αυτός θα είναι νομοκράτωρ και αυτοκράτωρ, και θέλει ενεργεί όλων την απώλειαν, και όποιος ευρίσκεται εις την απώλειαν εκείνος θα νομίζη πως εργάζεται την σωτηρίαν του.
Τότε θα καταφρονηθή το Ευαγγέλιον της Εκκλησίας, διότι η απώλεια θέλει φέρη τότε μεγάλην δυστυχίαν εις τον κόσμον, και θέλει γίνουν σημεία και φοβερά εν μέσω της δυστυχίας. Πείνα φοβερά θέλει γίνη οπού να μην χορταίνη ο άνθρωπος, διότι τότε θα τρώγη επτά φορές περισσότερον από ότι τρώγει τώρα και πάλιν να μην χορταίνη, και θα είναι πανταχού μεγάλη δυστυχία… Τότε, όσοι σφραγισθούν με την σφραγίδα του αντιχρίστου πολλοί θα πεθάνουν εις τους δρόμους, και η καρδία τους περισσότερον θα λιγώνεται, και μη δυνάμενοι να βαστάσουν την πείναν και την λιγούραν, θα αρπάζουν να τρώγουν τους νεκρούς… και η σφραγίς του θα γράφη, εδικός μου είσαι, ναι εδικός σου είμαι, θεληματικώς μου έρχομαι και όχι δυναστικώς και αλλοίμονον εις όποιον σφραγισθή με αυτήν, τότε θα γίνη μεγάλη ταραχή εις τον κόσμον… και βλέποντας ο Θεός την ταραχήν των ανθρώπων, θέλει προστάξη την θάλασσαν να λάβη την πρώτην της ουσίαν οπού ήτον θερμοτάτη… και όταν καθίση ο αντίχριστος εις τον κατηραμένον του θρόνον, θέλει βράση η θάλασσα ωσάν χάλκωμα, και θέλει στειρεύση η γη τα βότανα και δένδρα από την θερμότητα της θαλάσσης και αι φλέβαι των πηγών θα ξηρανθούν και τα ζώα και πετεινά να αποθάνουν από τον χνώτον της θαλάσσης. Και τότε θα γίνη η ημέρα ωσάν ώρα, η εβδομάδα ωσάν ημέρα, και ο μήνας ωσάν εβδομάδα, διότι από την πονηρίαν του ανθρώπου θα γίνουν τα στοιχεία βιαστικά, δια να τελειώση γρήγορα ο καιρός, οπού ελάλησεν ο Θεός… Τότε θα έλθουν να κηρύττουν ο προφήτης Ηλίας και ο δίκαιος Ενώχ…και να λέγουν. Όποιος κάμη υπομονήν και δεν σφραγισθή με την σφραγίδα του αντίχριστου, θέλει σωθή, και εξάπαντος θα τον δεχθή ο Θεός εις τον Παράδεισον, μόνον να μην σφραγισθή, αλλά να κάμνη τον σταυρόν του, διότι η σφραγίδα του σταυρού ελευθερώνει τον άνθρωπον από τα βάσανα του άδου, και η σφραγίδα του αντιχρίστου τον παραδίδει εις τα βάσανα του άδου. Και αν πεινούν, να μην ζητούν τροφήν, μόνον να έχουν υπομονήν, και βλέποντας ο Θεός την υπομονήν τους, θα στείλη εξ ύψους βοήθειαν… Τα παγκάκιστα δε τέκνα του αντιχρίστου είναι η πορνεία, η μοιχεία, η αρσενοκοιτεία, ο φόνος, η αρπαγή, η κλεψιά, η αδικία, το ψεύδος, η τυραννία, η πώλησις και αγόρασις του ανθρώπου…,τόσον πονηρά θέλει γίνη η ανθρώπινος φύσις τότε…,και θα ενεργήσουν την πονηρίαν τους περισσότερον από τους δαίμονας…και βλέποντας ο αντίχριστος πως θα γίνη η ανθρώπινος φύσις πονηροτέρα από τους δαίμονας, θέλει χαρή κατά πολλά… Ορθόδοξος Φιλόθεος Μαρτρία Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη»
Αυτό το κείμενο στα Αγγλικά
Εκ του Βιβλίου Διά να μην πλανηθούμε από τον Αντίχριστο
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ
Ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, όντας πλήρης πνεύματος αγίου, έγραψε τρομερά πράγματα στις επιστολές του προς διαφόρους ανθρώπους που είχαν απορίες.
Συστήνω ανεπιφύλακτα τα βιβλία του. Ειδικά τα «ΔΡΟΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ» και «ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΟΝΟ Η ΠΙΣΤΗ «. Μεγάλο μάθημα για όλους μας !!!
Ας έχουμε την ευχούλα του !!!
AGAPHTE ADELFE,S’EYXARISTOYME.
EINAI ONTWS POLY WRAIA TA BIBLIA
TOU AGIOY NIKOLAOU BELIMIROVITS…
OMWS-SYGXWRA ME-
S ENA ZWNTANO ISTOLOGIO,SE MIA SYZHTHSH
OTAN MIA PSYXH EXEI MIA APORIA
SE KAPOIO THEMA POU ANEPTYXE MIA ALLH PSYXH
H APANTHSH PREPEI-OFEILEI NA DOTHEI PANW STHN SYZHTHSH…
ALLIWS -OYTE DIALOGOS EINAI ,EITE ZWNTANO EINAI TO MEROS…
EINAI OMORFO NA EPIKOINWNOUN OI AN8RWPOI,
AYTO ZHTAEI KATHE STIGMH O XRISTOS MAS,
AP OLOYS MAS…
AGAPH EMPRAKTH…ME KA8E TROPO…
EYXARISTW
KAI SYGNWMH.
Ό Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο Συναξαριστή του αναφέρει ότι ο Άγιος Κύριλλος
έζησε επί βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού
και γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 370 μ.Χ.
Ανεψιός του αρχιεπισκόπου Άλεξανδρείας Θεοφίλου ο Κύριλλος,
έλαβε μεγάλη θεολογική μόρφωση,
ώστε έγινε κατόπιν διάδοχος του θείου του,
στον άρχιεπισκοπικό θρόνο Αλεξανδρείας.
Όταν έγινε ή Γ’ Οικουμενική Σύνοδος το 431 μ.Χ. στην Έφεσο,
ο Κύριλλος υπήρξε πρόεδρος αυτής και συνετέλεσε να γκρεμιστούν οι κακοδοξίες του δυσεβούς Νεστορίου,
για το πρόσωπο της ύπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.
Με πολλά πνευματικά κατορθώματα στο ενεργητικό του,
ο Κύριλλος παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του στον Κύριο
την 27η Ιουνίου του 444 μ.Χ., αφοί πατριάρχευσε για 32 περίπου χρόνια.
Εκείνο, όμως, πού χαρακτήριζε ιδιαίτερα τη ζωή του Αγίου Κυρίλλου, ήταν ή αρετή του, πού μας θυμίζει τους λόγους του σοφού Παροιμιαστή, ότι ή «δικαιοσύνη άμωμους ορθοτομεί οδούς»1. Ή αρετή, δηλαδή, χαράσσει άψογο και ευθύ το δρόμο των ανθρώπων. Και έπειτα, «ό πεποιθώς τη εαυτού όσιότητι δίκαιος»1, πού σημαίνει, εκείνος πού στηρίζεται στην αρετή και την αγνότητα της καρδιάς, θα είναι δίκαιος και ευλογημένος μπροστά στο Θεό.
1. Παροιμίες Σολομώντος, ία’ 5, ιδ’ 32.
+Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως κύρος ούράνιον, θεολογία ή ση, βραβεύει εν Πνεύματι, τη Εκκλησία Χριστού, την χάριν την ένθεον συ γαρ καθυπογράψας, της Τριάδος την δόξαν, μύστης της Θεοτόκου, και υπέρμαχος ώφθης, παρ’ ης λαμπρώς δεδόξασαι, Ίεράρχα Κύριλλε.
Για να μην ξεχνάμε:
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος – Ο κόσμος και εμείς:
http://www.greektube.org/content/view/99899/2/
εισοδος Ιωαννου Γενναδιου 14-κολωνακι-Ευαγγελισμος+
Οποιος θέλει να δροσιστεί εως να κρυώσει κιολας…
(διατιθεται, ενας συνεχης-ασταματητος,κλιματισμος ο οποιος σε στελνει αν εχεις αλλεργικο ασθα,καρδια και αλλα νοσηματα-ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΥΓΙΗΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ,ΚΑΤΙ ΘΑ ΤΟ ΠΑΘΕΙΣ!)…
οποιος θελει να «θαυμάσει» τις με τα τσοκαρα και ξωπλατα,
και λοιπα ασεμνα ενδύματα…
οποιος θελει να δει ‘αρρενες» με βερμουδες
και γηραιες «κυρίες»με 8-10λιφτινγκ…
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙ ΤΗΝ «ΠΑΡΑΛΙΑ»ΠΕΤΡΑΚΗ
Η ΟΠΟΙΑ ΓΙΑ ΑΛΛΟ ΛΟΓΟ ΕΧΤΙΣΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΚΤΗΤΩΡΑ ΤΗΣ…ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ,ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΕΣ
ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΘΕΟΦΟΒΟΥΣ….
ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
ΧΩΡΙΣ ΧΟΡΗΓΟΥΣ
ΑΠΛΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΛΕΙΤΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΝΟΗΜΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ….
ΔΙΟΤΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΧΕΙ ΞΕΦΥΓΕΙ….
ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ
ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ…
MHN ΠΕΦΤΗΣ ΣΕ ΚΑΤΑΚΡΗΣΗ ΚΑΤΑΛΑΛΙΑ ΚΛΠ