Έρευνα: Εσύ πόσα γνωρίζεις για την πνευματική αναδοχή;
Είστε ή πρόκειται να γίνετε πνευματικοί ανάδοχοι (νονοί / νονές); Πόσα γνωρίζετε για τον ρόλο που έχετε αναλάβει; Συμπληρώστε το παρακάτω ερωτηματολόγιο.
Εσύ πόσα ξέρεις για την πνευματική αναδοχή;Εάν το ερωτηματολόγιο δεν εμφανίζεται σωστά, μπορείτε να το βρείτε και εδώ.
Για να διαπιστώσετε εάν απαντήσατε σωστά, ακούστε την σχετική ηχογραφημένη εκπομπή που θα δημοσιευτεί στις 11 Ιουνίου 2010.
Με πολλαπλής επιλογής είναι εύκολα να μαντέψεις τη σωστή απάντηση. Και εμείς δεν είμαστε αντιπροσωπευτικό δείγμα της λαοθάλασσας της Ελλάδας. Αν βγείτε στους δρόμους και ρωτήσετε κανονικές ερωτήσεις, τότε θα δείτε τα πραγματικά χάλια μας.
Είναι αποτέλεσμα του πνευματικού έργου που λέγαμε σε άλλη ανάρτηση.. Πρέπει να μπει κανόνας: για να γίνει νουνός κάποιος να κάνει 3 μήνες κατήχηση.
EIRHNEYE M.
TI S’EXEI PIASEI KAI EISAI TOSO ARNHTIKH KAI ADIKH?
KSEREIS ESY TI KSEREI O KOSMOS OLOS?
13 MHNES KATHXHSH DEN ARKEI AN O ALLOS
DEN EXEI TAPEINWSH-METANOIA-AGAPH EMPRAKTH
KAI EN XRISTW ZWH,SYNEIDHTA.
1 MERA KATHXHSH DEN XREIAZETAI NA KANEIS KAN
SE ENAN AN8RWPO POY EINAI OLOS AGAPH KAI EXEI THN DIATHESH NA MATHEI,NA PROSFEREI KAI NA DWSEI TA PANTA.
AS MHN EIMASTE ADIKOI
ME OLOUS AFOU DEN MPOROUME NA TOUS KSEROUME OLOUS.
SYGXWRA ME
ALLA MILAS MONH SOY,
SOU APANTHSA SE SXOLIA
KAI PERA VREXEI….
SE XAIRETW+
KALH METANOIA NA EXOUME OLOI MAS
KAI
KALO PARADEISO+
DI EYXWN TOU AGIOY KYRILLOU POU SHMERA GIORTAZEI+
AMHN+
Εγώ λίγους βλέπω με διάθεση και ακόμα λιγότερους με ταπείνωση μπροστά στο Θεό.
ti na soy pw bre M.?
LYPAMAI POLY AN BLEPEIS KATI TETOIO,
DHLADH PWA TO BLEPEIS?
EX OPSEWS?
O KYRIOS EIPE MHN KRINOUME KAT OPSHN.
KAI MESA STHN KARDIA,MONO O THEOS BLEPEI TI YPARXEI.
TO THEMA EINAI,
EMEIS OI IDIOI,O KATHENAS MONOS TOU,
NA EXOUME TAPEINWSH +KALH DIATHESH
KAI METANOIA KAI KALO LOGISMO.
AN EXOUME KAKO LOGISMO
ETSI GENIKA,GIA OLOUS+OLA,
TOTE XATHIKAME.
EIRHNEUE+KANE PROSEUXH.
HMARTON KYRIE.
ELEHSON ME.IASAI THN PSYXH MOY-OTI HMARTON SOI.
-KYRIE IHSOU XRISTE ELEHSON ME+
EIRHNEYE+
Όποιος αγαπάει λίγο,δίνει λίγο…
όποιος αγαπάει περισσότερο δίνει περισσότερο
κι όποιος αγαπάει πάρα πολύ τι έχει αντάξιο να δώσει?
Δίνει ΟΛΟΝ τον εαυτό του…»
«…Ο Χριστός θέλει κι ευχαριστείται να σκορπάει τη χαρά, να πλουτίζει τους πιστούς Του με χαρά. Εύχομαι «ίνα η χαρά υμών η πεπληρωμένη». Αυτή είναι η θρησκεία μας. Εκεί πρέπει να πάμε. Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος, παιδιά μου. Τι είναι Παράδεισος; Ο Χριστός είναι. Από ‘δω αρχίζει ο Παράδεισος. Είναι ακριβώς το ίδιο. Όσοι εδώ στη γη ζουν τον Χριστό, ζουν τον Παράδεισο. Έτσι είναι, που σας το λέγω. Είναι σωστό, αληθινό αυτό, πιστέψτε με! Έργο μας είναι προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να μπούμε μέσα στο φως του Χριστού. Δεν είναι να κάνει κανείς τα τυπικά. Η ουσία είναι να είμαστε μαζί με τον Χριστό. Να ξυπνήσει η ψυχή και ν’ αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία. Να επιδοθεί στο θείο έρωτα. Έτσι θα μας αγαπήσει κι Εκείνος. Θα είναι τότε η χαρά αναφαίρετη. Αυτό θέλει πιο πολύ ο Χριστός, να μας γεμίζει από χαρά, διότι είναι η πηγή της χαράς…»
«…Ο έρωτας προς τον Χριστό είναι κάτι άλλο. Δεν έχει τέλος, δεν έχει χορτασμό. Δίνει ζωή, δίνει σθένος, δίνει υγεία, δίνει, δίνει, δίνει… Κι όσο δίνει, τόσο πιο πολύ ο άνθρωπος θέλει να ερωτεύεται. Ενώ ο ανθρώπινος έρωτας μπορεί να φθείρει τον άνθρωπο, να τον τρελάνει. Όταν αγαπήσομε τον Χριστό, όλες οι άλλες αγάπες υποχωρούν. Οι άλλες αγάπες έχουν κορεσμό. Η αγάπη του Χριστού δεν έχει κορεσμό…»
«…Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε να μπορεί να μεταδώσει το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του. Αυτά τα θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Πρέπει να βλέπομε το καθετί με αγαθό τρόπο. Τίποτα το κακό να μη σκεπτόμαστε για τους άλλους. Κι ένα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας. Και η ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Να έχομε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα κι αγάπη. Αυτά να μεταδίδομε. Να προσέχομε να μην αγανακτούμε για τους ανθρώπους που μας βλάπτουν, μόνο να προσευχόμαστε γι’ αυτούς με αγάπη. Ό,τι κι αν κάνει ο συνάνθρωπός μας, ποτέ να μη σκεπτόμαστε κακό γι’ αυτόν. Πάντοτε να ευχόμαστε αγαπητικά. Πάντοντε να σκεπτόμαστε το καλό. […] Όταν κακομελετάμε, κάποια κακή δύναμη βγαίνει από μέσα μας και μεταδίδεται στον άλλον, όπως μεταφέρεται η φωνή με τα ηχητικά κύματα, και όντως ο άλλο παθαίνει κακό. Γίνεται κάτι σαν βασκανία, όταν ο άνθρωπος έχει για τους άλλους κακούς λογισμούς… Δεν προκαλεί ο Θεός το κακό αλλά η κακία των ανθρώπων. Δεν τιμωρεί ο Θεός, αλλά η δική μας κακή διάθεση μεταδίδεται στην ψυχή του άλλου μυστηριωδώς και κάνει το κακό. Ο Χριστός ποτέ δεν θέλει το κακό. Αντίθετα παραγγέλλει: «Ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς…»»
«Μέσα μας υπάρχει ένα μέρος της ψυχής που λέγεται «ηθικολόγος». Αυτός ο «ηθικολόγος», όταν βλέπει κάποιον να παρεκτρέπεται, επαναστατεί, ενώ πολλές φορές αυτός που κρίνει έχει κάνει την ίδια παρεκτροπή. Δεν τα βάζει όμως με τον εαυτό του αλλά με τον άλλον. Κι αυτό δεν το θέλει ο Θεός. Λέει ο Χριστός στο Ευαγγέλιο: «Ο ουν διδάσκων έτερον σεαυτόν ου διδάσκεις; Ο κηρύσσων μη κλέπτειν, κλέπτεις;». Μπορεί να μην κλέπτομε, όμως φονεύομε. Κακίζουμε τον άλλον κι όχι τον εαυτό μας. Λέμε, π.χ. «Έπρεπε να κάνεις αυτό. Δεν το έκανες, να τι έπαθες!». Στην πραγματικότητα, επιθυμούμε να πάθει ο άλλος κακό. Όταν σκεπτόμαστε το κακό, τότε μπορεί πράγματι να συμβεί. […] Είναι δυνατόν να πει κάποιος: «έτσι που φέρεται ο τάδε θα τιμωρηθεί απ’ τον Θεό» και να νομίζει ότι το λέει χωρίς κακία. Δεν φαίνεται καθαρά. Είναι πολύ μυστικό πράγμα τι κρύβει η ψυχή μας και πώς αυτό μπορεί να επιδράσει σε πρόσωπα και πράγματα.»
«Υπάρχει μια ζωή αόρατη, η ζωή της ψυχής. Αυτή είναι πολύ ισχυρή και μπορεί να επιδράσει στον άλλον, έστω κι αν μας χωρίζουν χιλιόμετρα… Και χωρίς να μιλήσομε, μπορεί να μεταδώσουμε το καλό ή το κακό, όση κι αν είναι η απόσταση που μας χωρίζει απ’ τον πλησίον. Αυτό που δεν εκφράζεται έχει συνήθως περισσότερη δύναμη απ’ τα λόγια»
«…Άμα δοθούμε στην αγάπη του Χριστού, τότε όλα θα μεταβληθούν, όλα θα μεταστοιχειωθούν, όλα θα μεταποιηθούν, όλα θα μετουσιωθούν. Ο θυμός, η οργή, η ζήλεια, ο φθόνος, η αγανάκτηση, η κατάκριση, η αχαριστία, η μελαγχολία, η κατάθλιψη, όλα θα γίνουν αγάπη, χαρά, λαχτάρα, θείος έρως. Παράδεισος!»
«Να χαίρεσθε όσα μας περιβάλλουν. Όλα μας διδάσκουν και μας οδηγούν στον Θεό. Όλα γύρω μας είναι σταλαγματιές της αγάπης του Θεού. Και τα έμψυχα και τα άψυχα και τα φυτά και τα ζώα και τα πουλιά και τα βουνά και η θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα και ο έναστρος ουρανός. Είναι οι μικρές αγάπες, μέσα απ’ τις οποίες φθάνομε στη μεγάλη Αγάπη, τον Χριστό. Τα λουλούδια, για παράδειγμα, έχουν τη χάρη τους, μας διδάσκουν με το άρωμά τους, με το μεγαλείο τους. Μας μιλούν για την αγάπη του Θεού. Σκορπούν το άρωμά τους, την ομορφιά τους σε αμαρτωλούς και δικαίους. Για να γίνει κανείς χριστιανός, πρέπει να έχει ποιητική ψυχή, πρέπει να γίνει ποιητής…»
«Να εκμεταλλεύεσθε τις ωραίες στιγμές. Οι ωραίες στιγμές προδιαθέτουν την ψυχή σε προσευχή, την καθιστούν λεπτή, ευγενική, ποιητική. Ξυπνήστε το πρωί να δείτε το βασιλιά ήλιο να βγαίνει ολοπόρφυρος απ’ το πέλαγος. Όταν σας ενθουσιάζει ένα ωραίο τοπίο, ένα εκκλησάκι, κάτι ωραίο, να μη μένετε εκεί, να πηγαίνετε πέραν αυτού, να προχωρείτε σε δοξολογία για όλα τα ωραία, για να ζείτε τον μόνον Ωραίον. Όλα είναι άγια, και η θάλασσα και το μπάνιο και το φαγητό. Όλα να τα χαίρεσθε. Όλα μας πλουτίζουν, όλα μας οδηγούν στη μεγάλη Αγάπη, όλα μας οδηγούν στον Χριστό…»
«Να παρατηρείτε όσα έφτιαξε ο άνθρωπος, τα σπίτια, τα κτίρια, μεγάλα ή μικρά, τις πόλεις, τα χωριά, τους ανθρώπους, τον πολιτισμό τους. Να ρωτάτε, να ολοκληρώνετε τις γνώσεις σας για το κάθετί, να μη στέκεστε αδιάφοροι. Αυτό σας βοηθάει σε βάθύτερη μελέτη των θαυμασίων του Θεού. Γίνονται όλα ευκαιρίες να συνδεόμαστε με όλα και με όλους. Γίνονται αιτίες ευχαριστίας και δεήσεως στον Κύριο του παντός. Να ζείτει μέσα σε όλα, στη φύση, στα πάντα. Η φύση είναι το μυστικό Ευαγγέλιο. Όταν όμως δεν έχει κανείς εσωτερική χάρη, δεν τον ωφελεί η φύση. Η φύση μάς ξυπνάει, αλλά δεν μπορεί να μας πάει στον Παράδεισο»
«Α, τι να σας πω! Αυτό το έζησα, όταν με επισκέφθηκε η θεία χάρις στο Άγιον Όρος. Θυμάμαι τ’ αηδόνι να ξελαρυγγιάζεται μες στα δέντρα με τα φτερά του κατά πίσω, για να έχει δύναμη. Πω, πω, πω! Να είχα ένα ποτηράκι με νερό, να του έδινα να πίνει κάθε τόσο, να ξεδιψάει… Γιατί να ξελαρυγγιάζεται τ’ αηδόνι, γιατί; Όμως κι αυτό το χαίρεται το κελάηδημά του, το αισθάνεται, γι’ αυτό ξελαρυγγιάζεται…»
«Προσευχή είναι να πλησιάζεις το κάθε πλάσμα του Θεού με αγάπη και να ζεις με όλα, και με τ’ άγρια ακόμη, εν αρμονία…»
«Ευχαριστώ τον Θεό που μου έδωσε πολλές αρρώστιες. Πολλές φορές του λέω: «Χριστέ μου, η αγάπη Σου δεν έχει όρια!». Το πώς ζω είναι ένα θαύμα. Μέσα στις άλλες μου αρρώστιες έχω και καρκίνο στην υπόφυση. Δημιουργήθηκε εκεί όγκος που μεγαλώνει και πιέζει το οπτικό νεύρο. Γι’ αυτό τώρα πια δεν βλέπω. Πονάω φοβερά. Προσεύχομαι όμως σηκώνοντας το Σταυρό του Χριστού με υπομονή. […] Πονάω πολύ, υποφέρω, αλλά είναι πολύ ωραία η αρρώστιά μου. Την αισθάνομαι ως αγάπη του Χριστού… Η αρρώστιά μου είναι μια ιδιαίτερη εύνοια του Θεού, που με καλεί να μπω στο μυστήριο της αγάπης Του και με τη δική Του την χάρη να προσπαθήσω ν’ ανταποκριθώ. Αλλά εγώ δεν είμαι άξιος. Θα μου πείτε: «Όλ’ αυτά που σου αποκαλύπτει ο Θεός δεν σε κάνουν άξιο;». Αυτά με κατακρίνουν. Γιατί αυτά είναι της χάριτος του Θεού. Δεν είναι τίποτα δικό μου. Ο θεός μου έδωσε πολλά χαρίσματα, αλλά εγώ δεν ανταποκρίθηκα, φάνηκα ανάξιος. Την προσπάθειά όμως ούτε μια στιγμή δεν την άφησα… Γι’ αυτό δεν προσεύχομαι να με κάνει ο Θεός καλά. Προσεύχομαι να με κάνει καλό…»
«Ο θάνατος είναι μία γέφυρα που θα μας πάει στον Χριστό. Μόλις κλείσομε τα μάτια μας, θα τ’ ανοίξομε στην αιωνιότητα. Θα παρουσιασθούμε μπροστά στον Χριστό. Στην άλλη ζωή θα ζούμε «εκτυπώτερον» την χάρι του Θεού»
«Ένα άλλο μυστικό τώρα θα σας πω. Τις νύκτες επικοινωνώ τηλεφωνικώς μ’ έναν αγιορείτη ασκητή. Αυτός μελετάει πολύ τους Πατέρες και μου εξηγεί πολλά πράγματα. Συζητούμε πνευματικά ζητήματα. Τρέλα, τί να σας πω! …Αυτό έγινε και σήμερα πρωί πρώ, δηλαδή νύχτα στις τρεις. Οι καμπάνες χτυπούσαν εκείνη την ώρα που συνομιλούσαμε. Επί μισή ώρα κουβεντιάζαμε πάρα πολύ ωραία πράγματα. Ειλικρινά, μεγάλη χαρά αισθάνθηκα, μεγαλύτερη απ’ ό,τι μπορώ να σας εκφράσω. Δόξα Σοι ο Θεός!. Ενώ λέγαμε αυτά τα πνευματικά, μου λέει:
– Χτυπάει η καμπάνα για την εκκλησία και τρέχω να προλάβω.
Του λεώ:
– Γέροντα, μη μ’ αφήνεις!
– Μετά χαράς μου λέει. Έλα να πάμε στην εκκλησία, να είμαστε μαζί, να βλέπομε τα μεγαλεία του Θεού, την Θεία Λειτουργία, την χάρη του Χριστού. Έλα, δεν υπάρχει απόσταση εν Χριστώ Ιησού των Κυρίω ημών. Καμία απόσταση!
Και «πήγα» μαζί του στην εκκλησία. Όλες τις ώρες μαζί του προσευχόμουνα. Έβλεπα όλες τις ιερές και άγιες εικόνες, τις λαμπάδες, τα κεράκια, τα καντηλάκια να τσιτσιρίζουν. Έβλεπα τους ιερείς να λειτουργούν μεταρσιωμένοι. Ήταν γεμάτη η εκκλησία από ασκητές κι όλοι είχαν μεγάλη χαρά μέσα τους και ψάλλανε: «Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός… Η Γέννησίς σου… Η Παρθένος σήμερον… Χριστός γεννάται δοξάσατε…» Στο «Μετά φόβου Θεού» πήγε να μεταλάβει. Δίπλα του κι εγώ, με τη χάρη του Κυρίου, συγκινημένος. Συγχωράτε με που σας τα λέγω. Έβλεπα όλους τους αδελφούς να δέονται. Αισθάνθηκα μεγάλη αγαλλίαση. Ό,τι έβλεπαν εκείνοι, έβλεπα κι εγώ. Μα ήταν πνευματική πανδαισία αυτή η Λειτουργία με τους αγίους ασκητές, τις χαρούμενες ψυχουλες που τα αισθανόντουσαν όλα, που εζούσανε την εορτή των Χριστουγέννων! Την εζούσανε! Πώς θα ήθελα να ήσασταν κι εσείς, ν’ ακούγατε τα λόγια που λέγανε!
Η χαρά μου γίνεται πολύ μεγάλη, όταν ο άλλος μου βεβαιώνει ότι αυτό που «βλέπω» είναι πράγματι έτσι, γιατί καταλαβαίνω πως αυτή η γνώση δεν προέρχεται παρά μόνον εκ Θεού. Να σας πω τι εννοώ. Σας ζητάω πολλές φορές να μου διαβάσετε μια παράγραφο, παραδείγματος χάριν, από κάποιον Πατέρα, και σας λέγω: «Κοιτάξτε στη σελίδα δέκα, στην παράγραφο δύο, στο μέσον της σελίδας και θα το βρείτε αυτό που σας είπα». Ανοίγετε, πράγματι, στη συγκεκριμένη σελίδα, το βρίσκετε, μου το διαβάζετε. Είναι γραμμένο ακριβώς όπως σας το έχω πει. Παραξενεύεσθε εσείς, γιατί μου έρχεται μεγάλη χαρά και λέω: «α! Δεν το ήξερα, πρώτη φορά το ακούω!», ενώ σας το έχω πει πιο πριν απ’ έξω. Κι όμως, αλήθεια σας λέγω, δεν λέγω ψέματα. Όντως δεν το ήξερα, διότι ποτέ δεν το είχα διαβάσει πιο πριν. Τη στιγμή που σας είπα την παράγραφο, εκείνη τη στιγμή μου το εφανέρωσε μέσα μου η θεία χάρις, το Άγιον Πνεύμα. Εγώ, όμως τ’ άκουσα για πρώτη φορά την ώρα που το διαβάσατε, γιατί ποτέ δεν το είχα διαβάσει και μου έκανε εντύπωση και χάρηκα που επιβεβαιώσατε αυτό που μου εφανέρωσε η θεία χάρις….»
ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ+
http://ahdoni.blogspot.com/2010/06/blog-post_1771.html
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΣΧΕΤΟΙ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ.
ΤΟ 99% ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ.
ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΟΧΗ…ΜΗΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΑΜΟΣ?
SYGNWMH, RWTHSES ESY TO 99% TWN ELLHNWN
KAI SOU APANTHSAN ASXETA?
H SOU EIPAN DEN KSERW?!
EINAI ADIKO KAI XTYPAEI ASXHMA
NA BAZETE TOUS PANTES STO IDIO TSOUBALI.
DEN EINAI OLOI IDIOI.
GENIKEYETE TA PANTA KAI ETSI ISOPEDWNETE TA PANTA,
SYGNWMH
ALLA SKEFTHTE TO.-
Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ (εἶναι αἰώνια, 36) –
(ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τό ἔλεός Του, 103)-(ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Ψ.62) – (ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ὡς ἀρετή, 132).
Ἁγίου Πνεύματος, ἔλλαμψη (ἄκτιστο Φῶς) , 12(4), 118(18), 4 (7).
Ἀγροτικές σοδιές νά πᾶνε καλά. 80, 65.
Ἄγχος, ἀντιμετώπιση.106(στ.1,4,6,810,14,19,28). 51(στ.10). 31(στ. 1,5-7). 33(5). 117(5). 16(15). 118(109) .
«Στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ θά παρακινεῖται ἡ καρδιά σου ὅταν δέν ξεχνᾶς ὅλες τίς εὐεργεσίες Του. Ψ.102 (στίχ.2) (Ἅγιος Μάρκος Ἀσκητής, φιλοκ.τ.α, ἐκδ. ἐκδ. Περιβόλι τῆς Παναγίας, σελ. 168).
«Νά μισεῖτε τά πονηρά». Ψ.96(10). (Ἅγιος Ἡσύχιος, φιλοκ.τ.α, σελ. 182)
Εἶναι ἐνέργεια τῆς ἀκτίστου θείας Χάριτος.Ἡ Θεοποιός δωρεά τοῦ Πα ναγίου Πνεύματος πού εἶναι Φῶς ἀπόρρητο, ἄκτιστο. Εἶναι ἡ δόξα τῆς θείας φύσεως, ἡ καλλονή τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.(Ἀρχ. Ἱερ. Βλάχου, Ὀρθό- δοξη ψυχοθεραπεία, Ἱ.Μονή τιμίου Σταυροῦ, Ἔδεσσα,1986. σελ.198, 328)
(Ἅγιος Μακάριος, φιλοκ. τ. γ, σελ. 309)
Ἄγχος, κατά τόν ἅγιο Ἰσαάκ τόν Σῦρο εἶναι, ἡ εἴσοδος στό σκοτισμό τοῦ νοῦ -πνίγεται ἡ ψυχή μας· (λόγ.νζ), ψυχικός πνιγμός πού εἶναι γεύ-ση τῆς γέενας. Ἀπό αὐτό ἐπέρχεται τό πνεῦμα τῆς παραφροσύνης ἀπό τό ὁποῖο πηγάζουν μύριοι πειρασμοί· ἡ σύγχυση, ὁ θυμός, ἡ βλασφημία, ἡ μεμψιμοιρία,οἱ διεστραμμένοι λογισμοί, ἡ μετακίνηση ἀπό τόπο σέ τό πο. Αἰτία εἶναι ἡ ἀμέλεια καί ἡ θεραπεία γιά νά βρῆ ἡ ψυχή παρηγοριά εἶναι ἡ ταπεινοφροσύνη τῆς καρδιᾶς. Ἀνάλογα μέ τό μέτρο τῆς ταπ/νης σοῦ δίδεται καί ἡ ὑπομονή στίς συμφορές σου»,(λόγ.μστ). Θεραπεία: «Ἡ ταπείνωση συνάζη τήν ψυχή στήν ἡσυχία καί τήν κάμνει νά συνελίσ-σεται στόν ἑαυτό της, (λόγ. πα). Ἡ βίωση τοῦ ἄγχους εἶναι διασκορπι-σμός τῆς ψυχῆς καί ἄγνοια τῆς ἐσωτερικότητος, ἡ ταπείνωση συνάγει τήν ψυχή ἐντός αὐτῆς. (Ἰωάν.Κορναράκης, «ἀνταύγειες τῆς πατερικῆς ἐρή-μου», ἐκδ. Κυριακίδη, Θεσ/κη, 1986 σελ. 62).
Τό ἄγχος δημιουργεῖται ἀπό τήν ἀπομάκρυση ἀπό τήν Πατρική διδ/λία.
Συζήτηση μέ τόν Γ. Παΐσιο:
-Γέροντα, νιώθω μιά ἀνασφάλεια, ἔχω ἄγχος.
-Ἀσφαλίσου, βρέ παιδάκι μου, στόν Θεό. Μόνον τήν ἀσφάλεια τοῦ αὐ-τοκινήτου ξέρεις;Τήν ἀσφάλεια τοῦ Θεοῦ δέν τήν ξέρεις;Κάνε τόν σταυ- ρό σου καί, πρίν κάνης ὁτιδήποτε, πές: «Χριστέ μου, Παναγία μου, βοή-θησέ με». Ὑπάρχει μεγαλύτερη ἀσφάλεια ἀπό τήν ἐμπιστοσύνη στόν Θεό; Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἐμπιστεύεται τόν ἑαυτό του στόν Θεό, δέχεται συνέχεια ἀπό τόν Θεό βενζίνη «σοῦπερ» καί τό πνευματικό του ὄχημα δέν σταματάει ποτέ· τρέχει συνέχεια.Ὅσο μπορεῖς, νά προσέχης, νά προ σεύχεσαι καί νά ἐμπιστεύεσαι στόν Θεό, καί Ἐκεῖνος θά σέ βοηθήση σέ κάθε σου δυσκολία. Ἁπλοποίησε τήν ζωή σου μέ τήν ἀπόλυτη ἐμπιστο-σύνη στόν Θεό, γιά νά ἐλευθερωθῆς ἀπό τό ἄγχος καί τήν ἀγωνία. (π. Παϊσίου, Πνευματική ἀφύπνιση, λόγοι, β. Ἱ.Ἡσυχαστήριον ἁγ. Ἰωάννης ὁ Θεο-λόγος». Σουρωτή Θεσ/κη 1999, σελ.270).
«Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς λέγει γιά τά πάθη, ὅτι: «ἐκεῖνος πού ἀ-γαπᾶ τήν ἀδικία μισεῖ τήν ψυχή του, ξεσχίζοντας καί ἀχρηστεύοντας τό κατ’ εἰκόνα Θεοῦ» πού ἔχει, παθαίνει κάτι παραπλήσιο μ’ ἐκείνους πού ἀπό παραφροσύνη χωρίς νά τό αἰσθάνεται, καταστρέφει καί κατεσχί-ζουν ἐλεεινά τίς σάρκες τους…κατασυντρίβοντας ἀνόητα τόν ἐσωτερικό τριαδικό καί ὑπερκόσμιο τριαδικό (νοῦ, λόγο καί πνεῦμα), στολισμό τῆς ψυχῆς του, τόν ὁποῖο δημιουργεῖ ἡ ἀγάπη. Γιατί κι’ αὐτός χωρίς νά τό αἰσθάνετα, καταστρέφει καί καταξεσχίζει ἀθλιότατα τήν ἔμφυτη καλλονή του». (Φιλοκ.τ.δ,παρ. μ, σελ.307).
http://www.pigizois.net/vivlia/psalmoi_david/index.htm
ΑΓΑΠΗΤΕ/Η ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΜΕ ΕΜΕΙΣ,ΑΛΛΑ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.
ΑΝ ΦΙΛΤΡΑΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ »ΠΙΣΤΟΥΣ» ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΙΣΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ 1% ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ…
O KYRIOS KSEREI…POIOS EINAI O SWSTOTEROS
KAI POSOI EINAI OI KALOI XRISTIANOI.
egw H ELAXISTH PISTEYW PWS EINAI POLY PERISSOTEROI
AP’OSOUS LETE-NOMIZETE KAI KATAGRAFETE.
KAI TI ENNOEITE NA EFARMOZEI TO LOGO TOU KYRIOU?
MERIKOI ENNOOUN,OTI ARKEI H NHSTEIA,H AGRYPNIA KAI H ASKHSH,ALLA
KSEHNAME PWS MONO H AGAPH +H TAPEINWSH MAS ENWNOUN ME TON KYRIO+MAS PANE STON PARADEISO.
MPOREI MERIKOI NA EFARMOZOUN TA PANTA,
KAI NA LENE=KOITA,EIMAI KALOS XRISTIANOS,
KANW KAI ELEHMOSYNH+NHSTEIA+TREXW KAI STIS AGRYPNIES
ALLA APO AGAPH EMPRAKTH….
ASTA…
EYLOGHSON…
AS MH GENIKEYOPUME KAI AS MH LEME 1%…KLP
O KYRIOS KSEREI…KAI ELPIZW KAI EUXOMAI
OLOI NA SWTHOUME KAI NA XAREI OLOS O OURANOS
POU KAMIA PSYXH DEN THA XATHEI.
AMHN+
GENOITO.
{KALHMERA KAI BOH8EIA MAS TO AKSION ESTI+
O ARHAGGELOS GAVRIHL+OI AGIOI APOSTOLOI BARTHOLOMAIOS KAI BARNABAS+}
EYXES STOUS EORTAZONTES+KALO PARADEISO.
Ο Άγιος Απόστολος Ναθαναήλ ή Βαρθολομαίος (11 Ιουνίου)
11 Ιουνίου, 2010 — {
VatopaidiFriend }
Ο απόστολος Βαρθολομαίος (που σημαίνει «γιος του Θολομαίου») ονομαζόταν Ναθαναήλ.
«Την άλλην ημέραν ήθελε ο Ιησούς να μεταβή εις την Γαλιλαίαν και βρίσκει τον Φίλιππον και τού λέγει, «Ακολούθησέ με».
Κατήγετο δε ο Φίλιππος από την Βηθσαϊδά, από την πόλιν του Ανδρέα και του Πέτρου.
Ο Φίλιππος ευρίσκει τον Ναθαναήλ και τού λέγει, «Ευρήκαμε εκείνον, δια τον οποίον έγραψε ο Μωϋσής εις τον νόμον και οι Προφήται, τον Ιησούν, τον υιόν του Ιωσήφ από την Ναζαρέτ».
Και ο Ναθαναήλ τού είπε, «Είναι δυνατόν από την Ναζαρέτ να προέλθη κανένα καλό;».
Λέγει εις αυτόν ο Φίλιππος, «Έλα να ιδής». Είδε ο Ιησούς τον Ναθαναήλ να έρχεται προς αυτόν και είπε, «Να ένας αληθινός Ισραηλίτης, εις τον οποίον δεν υπάρχει δόλος». Ο Ναθαναήλ τού είπε, «Από πού με γνωρίζεις;». Και ο Ιησούς τού απεκρίθη, «Πριν σε φωνάξη ο Φίλιππος σε είδα να είσαι κάτω από τη συκιά». Ο Ναθαναήλ τού λέγει, «Ραββί, σύ είσαι ο Υιός του Θεού, σύ είσαι ο βασιλεύς του Ισραήλ».
Ο Ιησούς τού απεκρίθη, «Επειδή σού είπα ότι σε είδα κάτω από τη συκιά, πιστεύεις; Θα ιδής μεγαλύτερα πράγματα από αυτά». Και προσέθεσε, «Αλήθεια, αλήθεια, σάς λέγω, από τώρα θα βλέπετε τον ουρανόν ανοιγμένον και τους αγγέλους του Θεού να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν προς τον Υιόν του ανθρώπου.» (Κατά Ιωάννην α΄ 43-51)
Όπως μαρτυρεί η συλλογική μνήμη και παράδοση της Εκκλησίας, ο άγιος Βαρθολομαίος κήρυξε στην Αρμενία και στο σημερινό Αζερμπαϊτζάν (που τότε ονομαζόταν Αλβανία!), όπου συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες και θανατώθηκε με σταυρικό θάνατο στην πόλη Ουρβανούπολη κατά διαταγή του βασιλιά Αστυάγη (Sanadrouk). Αυτά αναφέρονται σε πολλές αρχαίες πηγές (εκκλησιαστικός ιστορικός Ευσέβιος, το αρχαίο κείμενο «Μαρτύριο του Αποστόλου Βαρθολομαίου», o πατέρας της αρμενικής ιστοριογραφίας Μωϋσής της Χορέν, κείμενα που αποδίδονται στους αγίους Ιππόλυτο Ρώμης, Δωρόθεο Τύρου, Σωφρόνιο Ιεροσολύμων, Επιφάνιο Κύπρου και Ιερώνυμο, Σωκράτης Σχολαστικός, Μωυσής του Kalankatuyk κ.ά.). Αυτός ήταν ο θεμελιωτής της Εκκλησίας σε εκείνες της περιοχές. Το λείψανό του κλείστηκε σε λίθινη σαρκοφάγο, ρίχτηκε στην θάλασσα και εκβράστηκε στο νησί Λιπάρι, βόρεια της Σικελίας. Εκεί επιτέλεσε πάρα πολλά θαύματα. Το θαυμαστό αυτό γεγονός το εορτάζουμε στις 25 Αυγούστου. Η δε μνήμη του μαρτυρίου του αγίου Βαρθολομαίου είναι στις 11 Ιουνίου.
VatopaidiFriend
Αναρτήθηκε στις 06 Ιούνιος, Συναξάρι. Ετικέτες: προφήτες, Απόστολος Βαρθολομαίος, Απόστολοι, Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Αλβανία, Βαρθολομαίος, Ευαγγέλιο, Ισραήλ, Ιταλία, Κατά Ιωάννην, Μωυσής, Ναζαρέτ, Σικελία, Χριστός, απόστολος Ναθαναήλ. Leave a Comment »« Ένα οποιπορικο στην Ίμβρο και την Τένεδο λίγα χρόνια πριν
Βίντεο (3) για την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου »Blog στο WordPress.com. • Theme: Garland by Steven Wittens and Stefan Nagtegaal.
Ευχαριστούμε για τη μεγάλη συμμετοχή στη μικρή αυτή έρευνα.
Σχετικά με τα αποτελέσματα, το 70% όσων απάντησαν την ερώτηση «Επιτρέπεται κάποιος που έχει βαπτίσει αγόρι να βαπτίσει στη συνέχεια και κορίτσι (και αντίστροφα);» καθώς και
το 30% όσων απάντησαν την ερώτηση «Πόσες φορές πρέπει να κοινωνάει ο ανάδοχος το παιδί μετά την βάπτιση;»
θα εκπλαγούν εάν ακούσουν τον π. Θεμιστοκλή να συζητά το θέμα της Πνευματικής Αναδοχής στο http://istologio.org/?p=1805 🙂
για το ποσο λιγα μαθαινουμε στα σχολεια?
για το ποσο λιγα μαθαινουμε απο τα σπιτια μας?
για το ποσα πολλα αγνοουν οι γονεις μας…?
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΥΘΥΝΗ.
ολοι πρεπει να δρασουμε-αντι δρασουμε σε οτι κακο,
στραβο κι αναποδο….
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ+ΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ
Οταν ημουν μικρουλικο,μου διαβαζαν πολλα παραμύθια,
με αποτελεσμα,να αγαπησω τοσο πολυ,
τα λιβαδια,τα δαση,τα πουλακια,τους χωρικους και τις
χωριατοπουλες,τον καλο πριγκηπα που βοηθουσε ολο το κοσμο,
την ομορφη αδικημενη σταχτοπουτα-ΑΝ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΝΑ ΠΛΑΚΩΣΩ ΣΤΟ ΞΥΛΟ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑ ΣΤΡΙΓΓΛΑ ΜΗΤΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΚΑΚΙΣΤΡΩ ΚΟΡΗ ΤΗΣ-
αγαπησα και ζουσα μεσα σε καθε παραμυθι
και νομιζα πως ο κοσμος γυρω μας
ηταν σαν παραμυθι…
μεχρι που καταλαβα
σαν μετωπικη συγκρουση ενα πραμα-
‘πως οχι μονο παραμυθι δεν ειναι ο κοσμος
αυτος
αλλα φρικαρα με ποσους κακους λυκους
και κακιες μιζερες μητριες εχει…
ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ.
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΔΙΗΓΗΘΩ
Η ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΕ ΠΑΙΔΙ.
ΤΕΛΟΣ.
ΜΟΝΟ ΒΙΟΥΣ ΑΓΙΩΝ.
ΔΙΟΤΙ ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ
ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ
ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑ Η ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΚΑΚΟ ΛΥΚΟ
ΠΟΥ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΟΣ ΣΥΝΗΘΩΣ
ΚΑΡΑΔΟΚΕΙ.
ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ…
ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.
ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ.
εγω ειμαι η αποδειξη,,,
αρρωστησα.-