Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη Ευρώπη Ιστορία Ομιλίες / Ηχογραφήσεις Ορθοδοξία / Εκκλησία 

Χρήστος Γιανναράς: Ανατολή ή Δύση; (mp3)

Ζωντανό Ιστολόγιο 5 Σχόλια ,,,,,,

– Που ανήκουμε ως Έλληνες, στη Δύση ή στην Ανατολή;
– Ποιο είναι το θεμέλιο του Δυτικού πολιτισμού;
– Γιατί έγινε το σχίσμα του 1054;
– Ποια η στάση της Δύσης απέναντι στο ‘Βυζάντιο’ (Ρωμανία);

Χρήστος ΓιανναράςΑυτά και άλλα ενδιαφέροντα θέματα αναλύει ο Καθηγητής Χρήστος Γιανναράς στην εκπομπή του «Ασκήσεις Κριτικής Σκέψης» της 17.12.2006 στον ραδιοφωνικό σταθμό Σκάι.

Ηχογραφημένα αποσπάσματα από την εκπομπή Δύση ή Ανατολή; είναι διαθέσιμα για μεταφόρτωση.

Ημερομηνία: 17.12.2006
Διάρκεια: 35′ 18″
Μέγεθος αρχείου: 8,23 ΜΒ
Τύπος αρχείου: mp3

Ανήκουμε στην Ανατολή ή τη Δύση
Λέξεις κλειδιά: 1054, Ανατολή, αρχαία ελλάδα, Δύση, ρωμανία, σκάι, χρήστος γιανναράς

5 σκέψεις σχετικά με το “Χρήστος Γιανναράς: Ανατολή ή Δύση; (mp3)”

  • Χρήστος
    Δεκέμβριος 20, 2006, 11:16 πμ
    Permalink

    Αγαπητέ Στυλιανέ,

    ο σύνδεσμος για την εκπομπή του Γιανναρά δεν λειτουργεί

    Σχολιάστε
  • Θάνος Σπυρίδων
    Απρίλιος 16, 2007, 8:37 πμ
    Permalink

    Καλημέρα,
    είμαι ένας νέος αναγνώστης της ιστοσελίδας σας και θα ήθελα να σας συνγχαρώ για την θεματολογία που έχετε επιλέξει.

    Ενδιαφέρομαι για τις ομιλίες του κ.Γιανναρά που διαβάζω ότι έχετε στείλει σε άλλους αναγνώστες ,αλλά δεν γνωρίζω τον τρόπο.
    Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

    Θάνος Σπυρίδων

    Σχολιάστε
  • stylianosΣυντάκτης άρθρου
    Απρίλιος 20, 2007, 8:16 μμ
    Permalink

    Αγαπητέ Θάνο ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Στο ερώτημά θα σου απαντήσω σε προσωπικό μήνυμα.

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Βλέπω ένα πλήθος αναρίθμητο ομοίων και ίσων ανθρώπων που περιστρέφονται ακούραστα περί τον εαυτό τους για να προσπορισθούν μικρές και φτηνές απολαύσεις, με τις οποίες γεμίζουν την ψυχή τους.
    Ο καθείς από αυτούς αποτραβηγμένος παράμερα, νιώθει σαν ξένος προς τη μοίρα όλων των άλλων: τα παιδιά του και οι προσωπικοί του φίλοι αποτελούν για αυτόν ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.
    Οσο για τους γείτονές του, βρίσκεται δίπλα τους αλλά δεν τους βλέπει, τους αγγίζει και δεν τους αισθάνεται, υπάρχει μόνο εν εαυτώ και δι' εαυτόν, και, αν ίσως του μένει μια οικογένεια, δεν έχει, όμως, πλέον πατρίδα.
    Πάνω από αυτούς υψώνεται μια τεράστια κηδεμονική εξουσία, που επιφορτίζεται να διασφαλίζει την απόλαυσή τους και να αγρυπνά για τη τύχη τους.
    Είναι απόλυτη, διεξοδική, έρρυθμη, προνοητική και ήπια. Θα έμοιαζε με την πατρική εξουσία εάν, όπως αυτή, είχε ως αντικείμενο την προπαρασκευή ανθρώπων για την ενηλικίωση. Αντιθέτως, εκείνο που επιδιώκει είναι να τους σταθεροποιήσει αμετακλήτως στην παιδική ηλικία. Της αρέσει να ευφραίνονται οι άνθρωποι, αρκεί να σκέπτονται μόνο το πώς θα ευφρανθούν...
    - Τοκβίλ
    • Αρέσει σε %d bloggers: