Φθινοπωρινά Σινιάλα

Φθινοπωρινή μελαγχολία

Δρόσισαν πια τα βραδάκια στη βεράντα
δεν είναι να μένεις μέχρι αργά.
Κι’ η θάλασσα στο βάθος απόμακρη
Σαν να μην την αγγίξαμε ποτέ…

Οι σκόρπιες εφημερίδες στο τραπέζι
σαλεύουν στα φθινοπωρινά σινιάλα
κι’ οι μικροί ανεμόμυλοι στις γλάστρες με τους κάκτους έχουν τρελαθεί!
Τακτοποιώ τα καλοκαιρινά μου λάφυρα
στα γυάλινα βάζα
προσέχοντας μη σπάσει ο μικρός ιππόκαμπος
και τ’ αυτιά της Αφροδίτης.
Κοχύλια,βότσαλα,μεγάλα και μικρά
άσπρα,μαύρα και χρωματιστά
τ’ αραδιάζω με σπουδή στο περβάζι.
Πόσα καλοκαίρια χωράνε σ’ ένα σπίτι!
Αν είχαν στόμα…

Παίρνω μέσα τις ψάθινες καρέκλες.
Μάζεψε και τα μαξιλάρια απ’ το πεζουλάκι.
Έρχεται βροχή…

Νόνη Σταματέλλου

6 σκέψεις σχετικά με το “Φθινοπωρινά Σινιάλα

  • Σεπτέμβριος 27, 2009, 6:25 μμ
    Permalink

    Πολύ γλυκό! Πολύ ωραίο! Καλό περασμα στο χειμώνα να χουμε με περισσότερες κ ομορφότερες εμπειρίες!

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 28, 2009, 4:52 μμ
    Permalink

    ευχαριστούμε…
    τόσο αυτονόητο και δοσμένο τόσο μοναδικά και με ‘καινούριο΄ τρόπο………..
    Δυστυχώς: «έρχεται βροχή…»

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 28, 2009, 5:19 μμ
    Permalink

    Ευτυχώς, βρε!

    Μια βροχή, μια βροχή θα μας σώσει… που έλεγε και το τραγούδι!

    😀

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 28, 2009, 10:50 μμ
    Permalink

    ΠΟΣΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΑ ΧΩΡΑΝΕ ΣΕ ΜΙΑ ΨΥΧΗ?
    ΤΕΛΙΚΑ Ο ΑΣΤΕΡΙΑΣ ΔΕΝ ΕΦΕΡΕ ΓΟΥΡΙ…

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 28, 2009, 10:54 μμ
    Permalink

    Πολύ ωραίο ποίημα, πολύ όμορφα δοσμένο!

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 29, 2009, 4:07 μμ
    Permalink

    27 TOY ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ έστω και καθυστερημένα
    για τα γενέθλια σου

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Να ζητάμε στην προσευχή μόνο τη σωτηρία της ψυχής μας. Δεν είπε ο Κύριος: «Ζητείτε δε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού... και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν»; Εύκολα, ευκολότατα ο Χριστός μπορεί να μας δώσει ό,τι επιθυμούμε. Και κοιτάξτε το μυστικό. Το μυστικό είναι να μην το έχετε στο νου σας καθόλου να ζητήσετε το συγκεκριμένο πράγμα. Το μυστικό είναι να ζητάτε την ένωσή σας με τον Χριστό ανιδιοτελώς, χωρίς να λέτε, «δώσ’ μου τούτο, εκείνο...». Είναι αρκετό να λέμε, «Κύριε Ιησού, ελέησόν με». Δεν χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από μας για τις διάφορες ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από εμάς και μας παρέχει την αγάπη Του. Το θέμα είναι ν’ ανταποκριθούμε σ’ αυτή την αγάπη με την προσευχή και την τήρηση των εντολών Του. Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού• αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα.
    - Γέροντας Πορφύριος
  • Αρέσει σε %d bloggers: