Χαρά-ζει

Χαράζει,
θα πει η χαρά ζει,
θα πει πως ο κόσμος ηχεί,
θα πει ότι φωτίζεται η εικόνα της γης,
από το διάχυτο καντήλι του ήλιου…

Έχεις δει πρόσωπο χαρούμενο;
είναι σαν Ανατολή!
Έχεις δει ηλιοβασίλεμα:
είναι σαν την χαρά που πάει να κοιμηθεί,
να ξεκουραστεί.
Σβήνει το ανεξίτηλο γέλιο
και εικονίζεται ένα μωβ φιλί στα χείλη,
που κινούνται προς τις λέξεις,
Θεός, δόξα,
αδελφός, η δική μου ψυχή!!

Χαρά μου,
το παιδί που τρέχει στην αγκαλιά μου,
ο αδελφός που βρίσκει κοντά μου τη δική του χαρά.

Το χριστουγεννιάτικο παιχνίδι,
που με χαζεύει απ’ του δένδρου τα κλαδιά’
το μακάριο χαμόγελο που προσανατολίζει,
το βιβλίο που με συλλογίζεται,
η εκδρομή που στου Θεού τη λεωφόρο με βγάζει,
η θάλασσα, η κούκλα, σε όποια κορνίζα βολεύεται’
η μουσική όταν με φιλά!

Εὐχαριστίες στήν Ἰωάννα Ι.

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Παράδοση είναι η ζωντανή πίστη των κεκοιμημένων, παραδοσιολατρία είναι η νεκρή πίστη των ζωντανών
    - Jaroslav Pelikan
  • Αρέσει σε %d bloggers: