Σιωπή

taxidi-skepshs

Αγκαλιαζω την ηρεμια.
Απο το μπαλκονι ο ωκεανος.
Σιγαλια. Εκκωφαντικη.
Το νερο αμυδρα στο βαθος.
Απουσια παρουσια. Καλοκαιρακι, τζιτζικιων εποχη, εδω στον Νοτο.
Ο ουρανος ατελειωτος μετραει φεγγαριων επιστροφες.
Μακρια απο την αμμο περπαταω στα κυματα, αφηνοντας πισω ενα ποτηρι κρασι.

Χρήστος Νιάρος

Πηγή: Τρελογιάννης

Εικόνα: Γεώργιος Κόρδης

2 σκέψεις σχετικά με το “Σιωπή

  • Ιούνιος 21, 2016, 11:18 πμ
    Permalink

    2. Βύρων Λεοντάρης,
    «Η σιωπή που ακολουθεί»

    Όχι μόνο τ` αθώα παράπονα,
    που αναποδογυρίζουνε
    με μια κλοτσιά στο στήθος,
    όχι μόνο οι φωνές,
    που τις ξαπλώνουν στις πλατείες,
    όχι μόνο οι ανύποπτοι ενθουσιασμοί.
    Πιο δυνατή είναι, πιότερο βαραίνει
    η σιωπή που ακολουθεί,
    η σιωπή των πεισμωμένων δρόμων,
    των κλειστών παραθυριών,
    η σιωπή των παιδιών
    μπροστά στον πρώτο σκοτωμένο,
    η σιωπή μπροστά στην ξαφνική ατιμία,
    η σιωπή του δάσους,
    η σιωπή του αλόγου δίπλα στο ποτάμι,
    η σιωπή ανάμεσα σε δυό στόματα,
    που δεν μπορούν να φιληθούν,
    κι εκείνη η “ενός λεπτού σιγή”,
    που παρατείνεται και γιγαντώνεται
    μες στις καρδιές, μες στους αιώνες,
    η σιωπή που αποφασίζει
    τι είναι να μείνει, τι είναι να χαθεί.
    (Βύρων Λεοντάρης, Ψυχοστασία, εκδ. ύψιλον/βιβλία)

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 22, 2016, 9:07 πμ
    Permalink

    Τον Θεό δεν μπορεί να τον δει κανείς, αλλά έχει του δικούς του ανθρώπους και λέει: Να, κύριοι, ορίστε… Δέστε αυτούς, για να καταλάβετε τον Θεό. «Θα σας πω» Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ι.Ησυχαστήριο ΜεταμορφώσεωςΜήλεσι 2015.

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Στὴν Ἑλλάδα, ἕνα εὐαίσθητο παιδὶ μεγαλωμένο πλάι στὴ θάλασσα ἔχει τὴν αἴσθηση τῆς ἀκοῆς τρισδιάστατη. Στὴ μιὰ πιάνει τοὺς ἀγέρηδες καὶ τὸν παφλασμὸ τῶν κυμάτων· στὴ δεύτερη, τὴν ἑλληνικὴ λαλιὰ στὴν ἀρχική της φθογγολογικὴ σύσταση· στὴν τρίτη, τὸν κόσμο τῶν νοημάτων, ἀπὸ τῆς Ἰωνίας τοὺς καιροὺς καὶ δῶθε.
    - Οδυσσέας Ελύτης
  • Αρέσει σε %d bloggers: