Ἡ σημασία τῆς ὀμολογίας, ἡ θεία κοινωνία ἐν μέσω πανδημίας καί ἡ ἄνοδος τοῦ βελούδινου ὀλοκληρωτισμοῦ

Ὁμιλία (youtube) πάνω στό Εὐαγγέλιο τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Πάντων τοῦ π. Νικολάου Λουδοβίκου (14.6.2020) μέ σχόλια τοῦ Ἀρχιμανδρίτη π. Μαξίμου, καθηγουμένου Ἱεράς Μονῆς Ἁγίου Διονυσίου ἐν Ὀλύμπω.

Κύρια σημεία:

– Η άνοδος του βελούδινου ολοκληρωτισμού και η κατάσταση επιτήρησης και τρομοκρατίας 

– Η σημασία της ομολογίας ως στάση ζωής 

– Ο Σταυρός του Χριστού 

– Η αγάπη ως ναρκισσιστική ευφροσύνη 

– Η φαντασίωση του εαυτού 

– Είμαστε στα χέρια του Θεού 

– Κάθε άνθρωπος είναι υιός του Θεού 

– Η πρόνοια του Θεού για κάθε άνθρωπο 

– Δεν υπάρχει θάνατος. Η ζωή είναι μία και αρχίζει από τώρα 

– Θεία Κοινωνία και μετάδοση νόσων 

– Η ζωντανή σχέση με το Θεό έχει αποτέλεσμα την ατολμία 

Πηγή βίντεο: Πηγή Ζωής

Για τις ομιλίες του π. Νικόλαου Λουδοβίκου, επισκεφτείτε εδώ.

Περισσότερες πληροφορίες γιά τό νέο βιβλίο τοῦ π. Νικὀλάου Λουδοβίκου Η ανοικτή ιστορία και οι εχθροί της: Η άνοδος του Βελούδινου Ολοκληρωτισμού, εκδόσεις Αρμός, Αθήνα 2020, ISBN: 978-960-615-291-7 μπορεῖτε νά βρεῖτε στό ἱστολόγιο «Ὁ Νεκρός«.

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Βλέπω ένα πλήθος αναρίθμητο ομοίων και ίσων ανθρώπων που περιστρέφονται ακούραστα περί τον εαυτό τους για να προσπορισθούν μικρές και φτηνές απολαύσεις, με τις οποίες γεμίζουν την ψυχή τους.
    Ο καθείς από αυτούς αποτραβηγμένος παράμερα, νιώθει σαν ξένος προς τη μοίρα όλων των άλλων: τα παιδιά του και οι προσωπικοί του φίλοι αποτελούν για αυτόν ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.
    Οσο για τους γείτονές του, βρίσκεται δίπλα τους αλλά δεν τους βλέπει, τους αγγίζει και δεν τους αισθάνεται, υπάρχει μόνο εν εαυτώ και δι' εαυτόν, και, αν ίσως του μένει μια οικογένεια, δεν έχει, όμως, πλέον πατρίδα.
    Πάνω από αυτούς υψώνεται μια τεράστια κηδεμονική εξουσία, που επιφορτίζεται να διασφαλίζει την απόλαυσή τους και να αγρυπνά για τη τύχη τους.
    Είναι απόλυτη, διεξοδική, έρρυθμη, προνοητική και ήπια. Θα έμοιαζε με την πατρική εξουσία εάν, όπως αυτή, είχε ως αντικείμενο την προπαρασκευή ανθρώπων για την ενηλικίωση. Αντιθέτως, εκείνο που επιδιώκει είναι να τους σταθεροποιήσει αμετακλήτως στην παιδική ηλικία. Της αρέσει να ευφραίνονται οι άνθρωποι, αρκεί να σκέπτονται μόνο το πώς θα ευφρανθούν...
    - Τοκβίλ
  • Αρέσει σε %d bloggers: