Κάρφωμα και ξεκάρφωμα
Ένας μεγάλος ζωγράφος που λεγόταν Γουλιέλμος Άχτερμαν είχε φτιάξει μια αριστουργηματική εικόνα της Αποκαθήλωσης. Σε αυτήν έχει ζωγραφίσει διάφορους ανθρώπους, να προσπαθούν να κατεβάσουν το σώμα του Χριστού από το σταυρό , όπως το έχουμε και στην εκκλησία την Μεγάλη Παρασκευή. Τότε βγάζουμε τα καρφιά και κατεβἀζουμε το σώμα του Χριστού από το Σταυρό. Εκεί λοιπόν, στην εικόνα αυτή πάει ένας άνθρωπος, την κοιτάζει και λέει:
– Παιδάκι μου, εδώ δεν είσαι συ;
– Ήταν ένα πρόσωπο φτυστό με την φάτσα του ζωγράφου.
– Ναι εγώ είμαι.
– Και πώς τον έβαλες τον εαυτό σου εκεί;
– Λέει ο Άχτερμαν:
– Να σου πω.. Μέχρι τώρα Του και εγώ κάρφωνα καρφιά του Χριστού. Με τις πράξεις μου. Κάθε πράξη για ένα μεγάλο διάστημα της ζωής μου, ήταν και ένα καρφί στην καρδιά του Χριστού! Αλλά κάποια στιγμή το συναισθάνθηκα και είπα:
– Τέρμα! Πρέπει να αρχίσω να βγάζω κανένα καρφί από τα χέρια και τα πόδια του Χριστού! Τουλάχιστον από εκείνα που του έβαλα εγώ. Το προσπαθώ. Και θα το προσπαθώ.
Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος ο μεγάλος αυτός διδάσκαλος της Εκκλησίας λέει:
Σε όσο υψηλή πνευματική ζωή και αν φθάσουμε, αν δεν κάνουμε την καρδιά μας πονόψυχη, η πνευματική μας ζωή θα είναι ψεύτικη και υποκρισία! Ο άνθρωπος αρχίζει να έχει πονόψυχη καρδιά, τότε που αρχίζει να μην θέλει πια να βάλει και άλλα καρφιά στους άλλους, αλλά και να βγάλει εκείνα που σε εποχή πνευματικής καθίζησης έβαλε.
Πηγή: Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου, Κάρφωμα και ξεκάρφωμα
Ευχαριστίες στον Σπ.Γκ. για την αποστολή του κειμένου
Αμήν!
Παρα πολύ όμορφη εικόνα+ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ…
Μπορεί /θελει κάποιος να μας πει τι θα πει να εισαι πονόψυχος?
-ειμαι πονόψυχος {είμαι?}… όταν έρχεσαι να προσευχηθείς και γω ο άσπλαχνος και σκληρόκαρδος σε διώχνω,κακην κακως?
-μηπως ειμαι πονόψυχος όταν σε αρρωσταίνω και σου λέω να μην ξαναπατήσεις στη γειτονιά?
-μήπως ειμαι πονόψυχος όταν συμβουλεύω τους πάντες και τους εκφοβίζω-εμέσως πλην σαφως…-να μην σου μιλανε και να σε περιφρονουν?
ειμαι πονόψυχος με όλη αυτή την συμπεριφορά?
και μάλιστα είμαι και ιερέας και τολμώ να λειτουργώ και μολις πω δι’ευχων να σε βριζω κιολας?
ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ…
ας μας εξηγησει καποιος…Πονόψυχος Χριστιανός.
Ευχαριστουμε.
+Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ο Μεγαλομάρτυς και Ιαματικός.
Έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού και καταγόταν από τη Νικομήδεια.
Τον πατέρα του έλεγαν Εύστόργιο και τη μητέρα του, πού ήταν ευσεβέστατη χριστιανή, Εύβούλη.
ο Παντελεήμων γρήγορα στερήθηκε τίς φροντίδες της μητέρας του, διότι πέθανε πρόωρα.
Άλλα ο Θεός τον αξίωσε να διδαχθεί τη χριστιανική πίστη από ένα διακεκριμένο λειτουργό της Εκκλησίας, τον Ιερέα Έρμόλαο. Τότε ο Παντελεήμων είχε τελειώσει τις ιατρικές του σπουδές, κοντά στο φημισμένο γιατρό Ευφρόσυνο. Την επιστήμη του χρησιμοποίησε ιδιαίτερα για τους απόρους ασθενείς και έτρεχε με μοναδική προθυμία στις καλύβες τους, βοηθώντας τους όχι μόνο ιατρικά, αλλά και χρηματικά. Σέ κάθε σπίτι πού έμπαινε δίδασκε το Ευαγγέλιο και έφερνε σ’ αυτό πολλές ψυχές.
Ήταν εύσπλαγχνικός σε ακρότατο βαθμό για όλους τους πάσχοντες, γι’ αυτό και ο Θεός του δώρησε το χάρισμα να θεραπεύει ασθενείς με μόνη την προσευχή του.
Έτσι θεράπευσε πολλούς, μεταξύ αυτών και ένα τυφλό, πού έγινε αφορμή να συλλάβει ο Διοκλητιανός και τον Άγιο. Τον τυφλό τον θανάτωσε διότι πίστεψε στο Χριστό και τον Παντελεήμονα υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια, ώσπου στο τέλος τον αποκεφάλισε.
ο Παντελεήμων, όμως, ανήκει σ’ αυτούς, για τους οποίους ο Κύριος είπε: «μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί έλεηθήσονται»
1. Μακάριοι, δηλαδή, είναι, οι ευσπλαχνικοί πού συμπονούν στη δυστυχία του πλησίον, διότι αυτοί θα ελεηθούν από το Θεό την ήμερα της Κρίσεως.
1. Ευαγγέλιο Ματθαίου, ε’ 7.
Απολυτίκιο. Ήχος γ’.
Αθλοφόρε Άγιε και Ιαματικέ Παντελεήμον, πρέσβευε τω έλεήμονι Θεώ, ‘ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
Ο ΑΓΙΟΣ ΤΥΦΛΟΣ
Αυτός γιατρεύτηκε από τον Άγιο Παντελεήμονα, ομολόγησε τον Χριστό και μαρτύρησε δια ξίφους.
Η ΟΣΙΑ ΑΝθΟΥΣΑ η ομολογήτρια
Έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Κοπρώνυμου (741 μ. Χ.). ΟΙ γονείς της, Στρατήγιος και Φεβρωνία, διακρίνονταν για την ευσέβεια τους και με όμοιο τρόπο ανέθρεψαν και τη θυγατέρα τους. Ή Ανθούσα παρ’ όλες τις προτάσεις για γάμο, ή θέληση της εκδηλώθηκε από την αρχή σταθερά. Και όταν πέθαναν οι γονείς της, δεν μετέβαλλε την απόφαση της. Έμεινε παρθένος και αφιέρωσε την περιουσία της σε φιλανθρωπικούς και ιερούς σκοπούς. Στην Ανθούσα, οφείλεται ή ανέγερση δύο μονών. Αυτή του Μαντινέου με ναό αφιερωμένο στην αγία Άννα, και αυτή των αγίων Αποστόλων, πού χρησιμοποιήθηκε σα γυναικεία Μονή. Όταν από τον αυτοκράτορα Κων/νο Κοπρωνυμο διατάχθηκε σκληρός διωγμός κατά των αγίων εικόνων και των υποστηρικτών τους, το μοναστήρι της όσιας Ανθούσας, υπήρξε από τα πιο ένθερμα κέντρα της ‘Ορθοδοξίας. Γι’ αυτό και ή όσία στην αρχή βασανίστηκε. Αλλ’ όταν προέβλεψε ότι ή άρρωστη βασίλισσα θα διέφευγε το θάνατο και θα γεννούσε δίδυμα, τότε αγαπήθηκε πολύ απ’ αυτή και υποστήριξε ποικιλοτρόπως το μοναστήρι της όσιας Ανθούσας. Ή οποία αδιατάρακτη πλέον έπειτα, πέθανε ειρηνικά.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 153 ΜΑΡΤΥΡΕΣ από τη Θράκη
Μαρτύρησαν δια πνιγμού μέσα στη θάλασσα.
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΝΟΥΗΛ
‘Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Νόβγκοροντ (Ρώσος)
Δια Χριστόν σαλός
AGIOI TOU THEOU PRESVEYSATE YPER HMWN+
«είναι αιτία απωλείας της ψυχης και του παραδείσου,
μερικοί κληρικοί ή μοναχοί, να σκανδαλίζουν τόσο πολύ τις ψυχές των πιστών, χωρίς καν να νοιάζονται για τις πληγές που προκαλούν εσωτερικά στην συνείδηση τους.»
Η ΑΓΙΑ ΕΛΕΣΑ ή Οσιομάρτυς πού μαρτύρησε στα Κύθηρα.
Καταγόταν από την Πελοπόννησο και ήταν κόρη ενός πλούσιου «Ελληνα, πού ονομαζόταν Έλλάδιος. Ή δε μητέρα της Ευγενία, ήταν στείρα αλλά θεοσεβής χριστιανή. «Ετσι δια της προσευχής απόκτησε θαυματουργικά την Έλέσα, πού ανέθρεψε σύμφωνα με τίς επιταγές του Ευαγγελίου και κάτω από τις δυσκολίες του ειδωλολάτρη άντρα της. Σέ ηλικία 14 χρονών ή Έλέσα έμεινε ορφανή από μητέρα και έτσι έμεινε αυτή κυρία του πλούσιου σπιτιού του πατέρα της. Αμέτρητες τότε οι ευεργεσίες και οι ελεημοσύνες πού έκανε στους στερημένους και πάσχοντες συνανθρώπους της. Κάποτε όμως ό πατέρας της την παρακίνησε να παντρευτεί κάποιον από τους ειδωλολάτρες άρχοντες, αυτή όμως αρνήθηκε διότι ή κλήση της ήταν άλλη, αυτή της αγγελικής πολιτείας. Έτσι όταν κάποτε ό πατέρας της έφυγε για κάποιο ταξίδι, ή Έλέσα μοίρασε όλα της τα υπάρχοντα στους φτωχούς και με τίς πιο πιστές δούλες της, διέφυγε στα Κύθηρα. Εκεί δια της προσευχής, έκανε πολλά θαύματα. Οταν όμως ό πατέρας της επέστρεψε από το ταξίδι και έμαθε τα γεγονότα, θύμωσε πολύ και άφοϋ ανακάλυψε που βρισκόταν ή Έλέσα, αναχώρησε για να τη φέρει πίσω. Αλλ’ ή γνώμη της Έλέσας ήταν αντίθετη αυτής του ειδωλολάτρη πατέρα. Τότε αυτός, αφού ανελέητα τη βασάνισε, τελικά την αποκεφάλισε και έτσι πανάξια έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου. (Ή μνήμη της συγκεκριμένης Αγίας δεν αναφέρεται πουθενά στους Συναξαριστές, τη βρίσκουμε σαν μάρτυρα μόνο στα Κύθηρα).
Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Γόνος άγιος, Πελοποννήσου, γέρας ένθεον, νήσου Κυθήρων, ανεδείχθης, Έλέσα πανεύφημε· υπέρ Χριστού γαρ νομίμως άθλήσασα, χειρί πατρώα έτμήθης την κάραν σου, Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ήμϊν το μέγα έλεος.
Ο ΑΓΙΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ ό Θαυματουργός Αρχιεπίσκοπος Προκοννήσου (Προικοννήσου)
«Εζησε οτά μέσα του 6ου αιώνα, επί βασιλέων Ίουστίνου του θράκας και ανεψιού του Ιουστινιανού του Μεγάλου. Λόγω τη μεγάλης του αρετής, έγινε επίσκοπος Προκοννήσου ή Προικοννήσου, και πού σήμερα λέγεται Μαρμαράς. Τα ποιμαντικά του καθήκοντα εξάσκησε άριστα δια της πραότητας του και δια της προσευχής. Κάποτε μάλιστα θεράπευσε και την κόρη του βασιλιά Ιουστινιανού από δαιμόνιο. Απεβίωσε ειρηνικά την 1η Αυγούστου. Αργότερα ή βασίλισσα Θεοδώρα, προς ένδειξη ευγνωμοσύνης στον Άγιο, έκτισε Μονή στο όνομα του, εκεί όπου βρέθηκε το άγιο λείψανο του. Εκεί κοντά μάλιστα, βρέθηκε και πηγή αγιάσματος.
Ο ΑΓΙΟΣ ETHELWALD (Αγγλοσάξωνας)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ό αναγνώστης στο βιβλίο «ΟΙ Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων», του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.
Pingback:Το Zωντανό Iστολόγιο » Αφιέρωμα: Μεγάλη Εβδομάδα και Πάσχα