Η Πνευματική Ανατομία της Αδικίας και η Προσευχή του Αυτοκαταπιεστικού Χριστιανού Ιούνιος 21, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία, Ομιλίες / Ηχογραφήσεις , add a comment
Ψυχωφελής ομιλία του Αρχιμανδρίτη π. Βαρνάβα Γιάγκου.
Μερικά σημεία:
- Ξεκαθάρισε τους κύριους άξονες της ζωής σου
- Η πραγματική αδικία είναι η εκούσια αμαρτία
- Να εντάσσουμε τις επιθυμίες, τα ενδιαφέροντα και τη ζωή μας στην προσμονή του Θεού
- Η πραγματική προσευχή δείχνει και το μικρότερο σκουπιδάκι μέσα μας
- Ποιο είναι το περιεχόμενο της προσευχής μας; Τα θελήματά και οι επιθυμίες μας ή η σχέση με το Θεό;
- Θλίψη και στενοχώρια: ποια η διαφορά;
- Η (πραγματική) προσευχή διώχνει τη λύπη
- Ευεργετικές συνέπειες των εξωτερικών θλίψεων και του πόνου.
- Η σημασία της λεπτότητας και της ικανότητας γεφύρωσης των σχέσεων
- «Το θεμέλιο της ζωής ο πλησίον μας εστί»
- Πλησίον είναι και οι μη-χριστιανοί
Αρχείο ήχου
Την ομιλία μπορείτε να την κατεβάσετε σε μορφή αρχείου ήχου (mp3) εδώ.
Εικόνα: Sculptures by the Sea
Με τη σιωπή, την ανοχή και την προσευχή ωφελούμε τον άλλον μυστικά Απρίλιος 7, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία , add a comment
Όσιος Πορφύριος
Όταν βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να μην αγαπούν τον Θεό, στενοχωρούμαστε. Με τη στενοχώρια δεν κάνουμε απολύτως τίποτε. Ούτε και με τις υποδείξεις. Ούτε αυτό είναι σωστό. Υπάρχει ένα μυστικό, αν το καταλάβουμε, θα βοηθήσουμε.
Το μυστικό είναι η προσευχή μας, η αφοσίωσή μας στον Θεό, ώστε να ενεργήσει η χάρις Του. Εμείς, με την αγάπη μας, με τη λαχτάρα μας στην αγάπη του Θεού, θα προσελκύσουμε την χάρι, ώστε να περιλούσει τους άλλους, που είναι πλησίον μας, να τους ξυπνήσει, να τους διεγείρει προς τον θείο έρωτα. Ή, μάλλον, ο Θεός θα στείλει την αγάπη Του να τους ξυπνήσει όλους. Ό,τι εμείς δεν μπορούμε, θα το κάνει η χάρις Του. Με τις προσευχές μας θα κάνουμε όλους άξιους της αγάπης του Θεού.
Να γνωρίζετε και το άλλο. Οι ψυχές οι πεπονημένες, οι ταλαιπωρημένες, που ταλαιπωρούνται από τα πάθη τους, αυτές κερδίζουν πολύ την αγάπη και την χάρι του Θεού. Κάτι τέτοιοι γίνονται άξιοι και πολλές φορές εμείς τους κατηγορούμε.
Θυμηθείτε τον Απόστολο Παύλο, τι λέει: “Ού δε επλεόνασεν η αμαρτία, υπερπερίσσευσεν η χάρις”.
Όταν το θυμάστε αυτό, θα αισθάνεσθε ότι αυτοί είναι πιο άξιοι κι από σας και από μένα. Τους βλέπουμε αδύνατους, αλλά όταν “ανοίξουνε” στον Θεό, γίνονται πλέον όλο αγάπη κι όλο θείο έρωτα. Ενώ είχανε συνηθίσει αλλιώς, τη δύναμη της ψυχής τους τη δίνουν μετά όλη στον Χριστό και γίνονται φωτιά από αγάπη Χριστού. Έτσι λειτουργεί το θαύμα του Θεού μέσα σε τέτοιες ψυχές, που λέμε “πεταμένες”.
Να μην αποθαρρυνόμαστε, ούτε να βιαζόμαστε, ούτε να κρίνουμε από πράγματα επιφανειακά κι εξωτερικά. Αν, για παράδειγμα, βλέπετε μια γυναίκα γυμνή ή άσεμνα ντυμένη, να μη μένετε στο εξωτερικό, αλλά να μπαίνετε στο βάθος, στην ψυχή της. Ίσως είναι πολύ καλή ψυχή κι έχει υπαρξιακές αναζητήσεις, που τις εκδηλώνει με την έξαλλη εμφάνιση. Έχει μέσα της δυναμισμό, έχει τη δύναμη της προβολής, θέλει να ελκύσει τα βλέμματα των άλλων. Από άγνοια, όμως, έχει διαστρέψει τα πράγματα. Σκεφτείτε αυτή να γνωρίσει τον Χριστό. Θα πιστέψει, κι όλη αυτή την ορμή θα την στρέψει στον Χριστό. Θα κάνει το πάν, για να ελκύσει την χάρι του Θεού. Θα γίνει αγία. Είναι ένα είδος προβολής του εαυτού μας να επιμένουμε να γίνουν οι άλλοι καλοί. Στην πραγματικότητα, θέλουμε εμείς να γίνουμε καλοί κι επειδή δεν μπορούμε, το απαιτούμε απ΄ τους άλλους κι επιμένουμε σ΄ αυτό. Κι ενώ όλα διορθώνονται με την προσευχή, εμείς πολλές φορές στενοχωρούμεθα κι αγανακτούμε και κατακρίνουμε.
Πολλές φορές με την αγωνία μας και τους φόβους μας και την άσχημη ψυχική μας κατάσταση, χωρίς να το θέλουμε και χωρίς να το καταλαβαίνουμε, κάνουμε κακό στον άλλον, έστω κι αν τον αγαπάμε πάρα πολύ, όπως, παραδείγματος χάριν, η μάνα το παιδί της. Η μάνα μεταδίδει στο παιδί όλο το άγχος της για τη ζωή του, για την υγεία του, για την πρόοδό του, έστω κι αν δεν του μιλάει, έστω κι αν δεν εκδηλώνει αυτό που έχει μέσα της. Αυτή η αγάπη, η φυσική αγάπη δηλαδή, μπορεί κάποτε να βλάψει. Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο με την αγάπη του Χριστού, που συνδυάζεται με την προσευχή και με την αγιότητα του βίου. Η αγάπη αυτή κάνει άγιο τον άνθρωπο, τον ειρηνεύει, διότι αγάπη είναι ο Θεός.
Η αγάπη να είναι μόνο εν Χριστώ. Για να ωφελήσεις τους άλλους, πρέπει να ζεις μέσα στην αγάπη του Θεού. Αλλιώς δεν μπορείς να ωφελήσεις τον συνάνθρωπό σου. Δεν πρέπει να βιάζεις τον άλλο. Θα έλθει η ώρα του, θα έλθει η στιγμή, αρκεί να προσεύχεσαι γι αυτόν. Με τη σιωπή, την ανοχή και κυρίως με την προσευχή ωφελούμε τον άλλον μυστικά. Η χάρις του Θεού καθαρίζει τον ορίζοντα του νου του και τον βεβαιώνει για την αγάπη Του. Εδώ είναι το λεπτό σημείο. Άμα δεχτεί ότι ο Θεός είναι αγάπη, τότε ένα άπλετο φως θα έλθει πάνω του, που δεν το έχει δει ποτέ. Θα βρει έτσι τη σωτηρία.
Πηγή: βιβλίο «Βίος και λόγοι» – Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου (ΛΟΓΟΣ Περί της Αγάπης είς τον Πλησίον)
Αναδημοσίευση από: Ηλιαχτίδα
Ευχαριστίες στην Ιωάννα Ι.
«Ο Χριστός εφημερεύει» – Παναγιώτης Δημακάκος Απρίλιος 3, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία , add a commentΟ ομότιμος καθηγητής της Ιατρικής Αθηνών περιγράφει στην «Κιβωτό» περίπτωση θείας παρέμβασης στο χειρουργείο
Στον Γιώργο Ρήγα
Ο πραγματικός ερευνητής αναζητά την αλήθεια και, τελικά, εκεί είναι που συναντά τον Θεό. Τέτοιο είναι το παράδειγμα του Παναγιώτη Δημακάκου, ομότιμου καθηγητή της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, ο οποίος σημειώνει στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας»: «Θρησκεία και επιστήμη είναι δίδυμες αδελφές. Δεν συγκρούονται, αλλά είναι πυλώνες του κτιρίου που λέγεται αλήθεια».
Φλογερός ευπατρίδης και πρωτοπόρος στον τομέα της αγγειοχειρουργικής, με χιλιάδες επεμβάσεις στο ενεργητικό του, γνώρισε την αναγνώριση σε μεγάλα ιατρικά κέντρα στο εξωτερικό, αλλά επέστρεψε για να δημιουργήσει στον τόπο του. Παρά τις πολλές διακρίσεις του, με σεμνότητα και συγκίνηση εξομολογείται πως έχει την προσευχή ως νοερό όπλο. Με προσωπική του φροντίδα, το δωμάτιο στο οποίο εκοιμήθη ο Άγιος Νεκτάριος στο Αρεταίειο Νοσοκομείο έγινε χώρος προσκυνήματος, ενώ το παρεκκλήσι του αγίου στο νοσοκομείο αγιογραφήθηκε με τα θαύματά του.
Από τη μακρά εμπειρία σας στο χειρουργικό τραπέζι, έχετε ζήσει περιπτώσεις θείας παρέμβασης;
Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά. Μπορώ να σας πω την περίπτωση ενός αρρώστου 52 ετών από τη Σαμοθράκη, με 5 παιδιά, όπου είχε αποφραγμένη την αορτή του. Καθάρισα την αορτή και είδα ότι οι βλάβες αυτές προχωρούσαν και στις νεφρικές αρτηρίες. Αν μείνουν οι νεφροί μία ώρα χωρίς ροή αίματος και οξυγόνο, νεκρώνουν. Αυτό τότε δεν φαινόταν στις εξετάσεις και είχε ήδη περάσει μισή ώρα, ώσπου να καθαρίσω την αορτή και να την κλείσω. Συνειδητοποιώ πλέον ότι θα έχω έναν νεφροπαθή ασθενή, που θα πρέπει 2 και 3 φορές την εβδομάδα να υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση. Με λούζει κυριολεκτικά κρύος ιδρώτας, τα νεότερα παιδιά βέβαια δεν συνειδητοποιούν τίποτα, και εκείνη την ώρα ψελλίζω μέσα από τη μάσκα τρεις φορές, σαν προσευχή: «Γλυκέ μου Χριστέ, άπλωσε τα χέρια Σου και κατηύθυνε τα δικά μου δάχτυλα». Όπως έχω ανοιχτή την αορτή και εκφύονται τα αγγεία, «τυφλά» βγάζω με τις λαβίδες ό,τι σκληρά αθηρώματα και σε λιγότερο από μισή ώρα κάνω την πιο «τρελή» επέμβαση που θα μπορούσα να κάνω. Πέντε παιδιά τον περίμεναν εκεί έξω κι εγώ έκανα κάτι ανορθόδοξο!
Όταν κάναμε την επομένη μια ενδοφλέβια αγγειογραφία, που μας φωτογραφίζει τις αρτηρίες, ομολογώ ότι ο ασθενής φαινόταν, όχι σαν να είναι χειρουργημένος, αλλά όπως τον γέννησε η μάνα του. Σαν να μην είχε αρρωστήσει ποτέ! Τότε στην επίσκεψή μου επάνω έκανα ομολογία στους νέους συναδέλφους μου: «Δεν χειρούργησα εγώ, παρακάλεσα και χειρούργησε κάποιος άλλος». Δεν το ξεχνώ ποτέ αυτό.
Μπορούμε να μιλήσουμε και για περιστατικά που έχουν επανέλθει;
Θυμάμαι το παράδειγμα ενός ασθενούς που παρουσίασε ανακοπή της καρδιάς και είχε διάρκεια ανάνηψης πλέον της μίας ώρας. Όταν επανήλθε, με σοβαρότητα και ικανοποίηση, σαν να συμμετείχε ενεργά στην όλη διαδικασία. «Γιατρέ, είχατε σοβαρό πρόβλημα μαζί μου. Αργήσατε και κουραστήκατε πολύ», μου είπε και με ευχαρίστησε. Οι άρρωστοι σε «αποχωρητικές» καταστάσεις, όταν καταβάλλουμε προσπάθειες επανόδου τους στη ζωή, φαίνεται ότι συμμετέχουν στη διαδικασία αυτή. Κάποιοι μαρτυρούν ότι βρέθηκαν σε κάποιον κόσμο φωτεινό και όμορφο. Είναι ικανοποιημένοι. Κάποιοι άλλοι περιγράφουν λεπτομέρειες από τις ιατρικές μας ενέργειες, ακόμη κι από συζητήσεις, κατά τον χρόνο της ανάνηψης.
Εσείς προσωπικά έχετε προσευχηθεί για ασθενείς σας;
Χειρούργησα μια γυναίκα 65 ετών στην καρωτίδα, σε μια, κατά τα άλλα, επέμβαση ρουτίνας. Η ασθενής όταν ξύπνησε από τη νάρκωση ήταν ημιπληγική από τη μία πλευρά, στο χέρι και στο πόδι, δεν επικοινωνούσε κι έλεγε πράγματα ασυνάρτητα. Στην αγγειογραφία και στο κρανίο όλα έδειχναν απολύτως φυσιολογικά. Μιλώ με τους συγγενείς κι ανοίγω για δεύτερη φορά, προκειμένου να ελέγξω. Ακολούθησε συμβούλιο καθηγητών, ειδικών, αλλά κανείς δεν μπορούσε να δώσει απάντηση. Αποφασίσαμε την παραμονή της ασθενούς στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας μέχρι την άλλη ημέρα το πρωί, σε βαθιά νάρκωση. Δεν θα ξεχάσω την ημερομηνία: 8 Νοεμβρίου 2006, παραμονή του Αγίου Νεκταρίου. Δεν μπορούσα να εκκλησιαστώ, γιατί είχα στις 7 το πρωί προγραμματισμένο χειρουργείο. Γινόταν αγρυπνία στον Ι.Ν. του Αγίου Νεκταρίου στο Νέο Ηράκλειο. Στάθηκα για πολλή ώρα, παρακάλεσα τον άγιο και κοινώνησα. Την επομένη νωρίς το πρωί άνοιξα τον μικρό ναό που έχουμε φτιάξει για τον άγιο στο Αρεταίειο, άναψα ένα κεράκι, ζήτησα και πάλι τη βοήθειά του και πήγα και χειρούργησα. Η ασθενής ξύπνησε, είχε θαυμάσια επικοινωνία με το περιβάλλον, κινούσε ελεύθερα όλα τα άκρα, πήρε το πρόγευμά της κανονικά, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, με φυσιολογική επικοινωνία μαζί μας.
Νιώθετε την παρουσία του αγίου στο Αρεταίειο;
Ο άγιος, αφότου εγκαταστάθηκε μόνιμα το 1908 στην Αίγινα, σπάνια την εγκατέλειπε. Απέκρυπτε, μάλιστα, το πρόβλημα της υγείας του, υποφέροντας σιωπηλά τους σωματικούς πόνους και το βαρύ μαρτύριο. Όταν, όμως, η κατάστασή του επιδεινώθηκε, δέχθηκε την υπόδειξη του γιατρού για εισαγωγή σε νοσοκομείο της Αθήνας. Έκτοτε παραμένει μεγάλη η ευλογία του για το Αρεταίειο και το πανεπιστήμιό μας, αφού φιλοξένησε για νοσηλεία τον μεγάλο άγιο του 20ού αιώνα. Σύμφωνα με προσωπική μαρτυρία του ιατρού Καραπλή, οι γάζες που είχαν χρησιμοποιηθεί με την κοίμησή του ευωδίαζαν και γι’ αυτό δεν τις πέταξαν, αλλά τις τοποθέτησαν μέσα στη γη. Νοσηλεύτηκε στη γ’ θέση (απορίας), όπου στην παρακείμενη κλίνη νοσηλευόταν ύστερα από ατύχημα ένας παραπληγικός ασθενής. Από τότε κιόλας, αμέσως μετά την κοίμησή του, εκδηλώθηκε το πρώτο από μια σειρά θαυμάτων του Αγίου Νεκταρίου στο νοσοκομείο μας. Κατά την αλλαγή του ιερού λειψάνου, η μοναχή Ευφημία τοποθέτησε τη φανέλα του αγίου στο κρεβάτι του παραπληγικού, ο οποίος αιφνίδια σηκώθηκε και άρχισε να βηματίζει ελεύθερα. Έκτοτε, στο δωμάτιο υπάρχει η εικόνα του, ένα καντήλι που καίει συνεχώς και από το 2000 είναι τόπος προσκυνήματος, χωρίς να νοσηλεύονται ασθενείς. Όνειρό μου ήταν ο χώρος αυτός να γίνει εκκλησία και μάλιστα είχα βρει και τα οικονομικά μέσα για να το υλοποιήσω… αλλά η διοίκηση δεν ήθελε να ακούσει τίποτα από αυτά.
Πολλοί επιστήμονες κοιτάζουν με δυσπιστία ό,τι δεν εξηγείται με όρους επιστημονικούς. Τι θα τους λέγατε;
Ο αληθινός επιστήμονας αναζητά την αλήθεια. Επειδή ο Θεός αλήθεια εστί, εξαρτάται από τον Θεό. Γίνεται έτσι λάτρης, μύστης, ακόλουθος, μαθητής του. Ο ίδιος, ομολογώ, δεκαετίες τώρα, δεν χειρουργώ χωρίς να έχει προηγηθεί προσευχή και, κατά κανόνα, καθαρίζω με το αντισηπτικό την περιοχή του δέρματος που θα χειρουργήσω, ξεκινώντας με το σημείο του Σταυρού για ευλογία. Αν, μάλιστα, βρεθώ σε δύσκολα χειρουργεία, κάνω νοερά προσευχή. Σας εξομολογούμαι ότι πολλές φορές «εφημερεύει» ο ίδιος ο Χριστός και ζούμε την παρουσία του.
Με τις μαρτυρίες αυτές μπορώ να πω σε κάθε συνάδελφο: το απόλυτο είναι θεία κτίση. Το σχετικό με την πρόοδο της επιστήμης, την πείρα, την Τέχνη, την τόλμη και την αρετή χειρουργούμε. Δεν ανήκει, όμως, σε εμάς το 100%. Μπορεί να έχω εκτελέσει μία επέμβαση 200.000 φορές και ύστερα από τόση πείρα να παρουσιάσει κάποιος μια εμπλοκή, ένα κακό. Γι’ αυτό ο ίδιος προσωπικά έχω την προσευχή ως νοερό όπλο.
Η ασθένεια είναι κρίκος θρησκείας και επιστήμης. Αυτές οι δύο είναι δίδυμες αδελφές. Δεν συγκρούονται, αλλά είναι πυλώνες του κτιρίου που λέγεται αλήθεια.
Από τη μακρά εμπειρία σας, έχετε γνωρίσει ασθενείς που ξεπέρασαν το κλινικό πρόβλημα με όπλο την πίστη τους;
Ασθενείς με πίστη έχουν ιδιαίτερο χάρισμα, είναι γαλήνιοι, ήρεμοι, γεμάτοι ελπίδα και προσευχόμενοι συγκεντρώνουν περισσότερη δύναμη. Το θαύμα, άλλωστε, είναι προϊόν πίστεως, δώρο μέγιστο για όσους την κατέχουν, δύναμη ανεξάντλητη. Το θαύμα εμφανίζεται σιωπηλά, αθόρυβα, και, ξαναλέω, επιτυγχάνεται μέσω πίστεως, η οποία ούτε υποχρεωτική ούτε καταναγκαστική είναι, αλλά εδρεύει και πηγάζει από την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.
Ποια εφόδια πρέπει να έχει ένας νέος γιατρός;
Το κάλλος της ιατρικής επιστήμης βρίσκεται στην εμπιστοσύνη, την οποία ο ίδιος ο Δημιουργός έχει εκδηλώσει για την ιπποκράτεια επιστήμη, για τον διάκονο του ανθρώπινου πόνου στην Παλαιά Διαθήκη: «Και ιατρώ δος τόπον, και γαρ αυτόν έκτισε Κύριος». Ο γιατρός είναι το πρώτο και το τελευταίο πρόσωπο που βλέπει κανείς όταν έρχεται και όταν εγκαταλείπει τα γήινα. Στην ενδιάμεση λοιπόν ζωή, η αποστολή του είναι να φροντίζει την καλή ποιότητα υγείας, διότι χαρά μεγαλύτερη δεν υπάρχει από το να είναι κανείς υγιής. Όλοι καταλαβαίνουμε πόσο ευτυχής είναι ο ζητιάνος, όταν είναι υγιής, συγκριτικά με έναν άρρωστο βασιλιά. Γι’ αυτόν τον λόγο ο γιατρός πρέπει να είναι ένας οικουμενικός ευπατρίδης, όταν πλησιάζει τον άρρωστό του, στοργικός πατέρας, όπως ο Κύριος που μας δημιούργησε, με τριπλή προσωπικότητα: καλό επιστήμονα, ανθρωπιστή και με πίστη στον Χριστό. Αν έχει αυτές τις προϋποθέσεις, τότε μπορεί να δει και τις περιπτώσεις που αναφέραμε με τη θεία παρέμβαση σε πολλές στιγμές της ζωής του.
Τι φοβάστε από την κρίση στον τόπο;
Ένα έθνος και μία πατρίδα μπορεί να ελπίζουν, αν η νεολαία υπερέχει των γερόντων, αν οι γεννήσεις υπερέχουν των θανάτων. Τώρα εμείς έχουμε έναν γερασμένο πληθυσμό, με 120.000 θανάτους και μόνο 100.000 γεννήσεις. Με την Ελλάδα να ψυχορραγεί στην εντατική μονάδα, έχουμε ελεύθερες τις εκτρώσεις, με 1.000 δολοφονίες κάθε πρωί! Χίλια ελληνόπουλα κάθε πρωί σκοτώνονται. Αν κοιτάξεις το καρδιογράφημα ενός εμβρύου, θα δεις την καρδιά του να χτυπά από την 4η εβδομάδα. Μιλάμε για δολοφονίες σε άτομα που δεν μπορούν να αμυνθούν. Δείτε τα νούμερα: Πετάμε στους οχετούς 350.000 ζωές τον χρόνο, δηλαδή μια πόλη σαν την Πάτρα. Αντί να στηρίξουμε, λοιπόν, την οικογένεια και τα νέα ζευγάρια, που φοβούνται εξαιτίας της οικονομικής ανασφάλειας, δημιουργούμε αφύσικους στην οικογένεια θεσμούς.
Πηγή: Κιβωτός
Ευχαριστίες στον Άγγελο Γ.
Μόνο ένα λεπτό… Φεβρουάριος 5, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία , add a comment
Του Στέφανου Δορμπαράκη
Άλλη μια μέρα πέρασε… Το συμπέρασμα το ίδιο… Κενότητα κι απαισιοδοξία. Κάθε βράδυ απόφαση για αλλαγή, αλλά στο τέλος η ίδια διαπίστωση: «Πάλι δεν έκανα τίποτα»…
Δεν θα σου μιλήσω για τις γνωστές δικαιολογίες. Πλέον αυτές έχουν γίνει μια γραφική «πιπίλα» για τον κόσμο… Ναι ξέρω… «Τρέξιμο»… «Άγχος»… «Κρίση»… και πόσα ακόμα… μα η ουσία πού είναι;
Τελικά το ζητούμενό μου είναι ένα: «μόνο ένα λεπτό». Τόσο χρειάζομαι. Όχι παραπάνω. Λίγο χρόνο το πρωί και λίγο το βράδυ. Λίγα δευτερόλεπτα…
Μα τι λέω; Δευτερόλεπτα; ΝΑΙ… λίγα δευτερόλεπτα. Ο Θεός δεν θέλει ώρες. Μόνο ένα λεπτό να του χαρίσω. Αυτό θέλει. Κάποια δεύτερα δοξολογίας. Ένα «Δόξα τω Θεώ». Φτάνει να το πω. Φτάνει να το πιστέψω. Και πού ξέρεις; Αύριο μπορεί να γίνουν δύο τα λεπτά…
Πηγή: Συνοδοιπορία
Ευχαριστίες στην Ιωάννα Ι.
Πόσες φορές ακόμα; Φεβρουάριος 2, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία , add a comment
ΨΑΛΜΟΣ 2016
Πόσοι προσπάθησαν, Κύριε, να προσθέσουν χρόνια στη ζωή τους, αντί να προσθέσουν Εσένα στα χρόνια τους;
Πόσα χρόνια πέρασαν, Κύριε, δίνοντάς τους ονόματα, κι ενώ τα περιμέναμε με χαρά, μας πρόσθεσαν κι άλλες λύπες;
Πόσες πίτες κόψαμε, Κύριε, στο όνομά Σου, ζητώντας ευημερία και λόγο να ξεχωρίσουμε από τους υπόλοιπους;
Πόσες φορές νομίζαμε, Κύριε, πως ο χρόνος, λες και είναι κάποιο πρόσωπο σαν εμάς, θα είχε μόνο μία πλευρά, καλή ή κακή, ξεχνώντας πως ακόμα κι Εσύ, Κύριε, επέτρεψες την απουσία Σου να έχει όνομα και να υπάρχει ως κατάσταση, όπως κι αν την ονομάζουμε;
Πόσες φορές, Κύριε, τον εαυτό μου ονόμασα κύριο, και ξέχασα να εμπιστεύομαι Εσένα;
Πόσες φορές, Κύριε, μέθυσα από την υπερηφάνειά μου, καταναλώνοντας δόσεις εγωισμού περισσότερες από τις απαραίτητες, ώστε να αγαπήσω τον διπλανό μου;
Πόσες φορές, Κύριε, προσευχήθηκα, κοιτώντας την εικόνα Σου, αντί να Σε δω;
Πόσες φορές, Κύριε, προτίμησα να Σου μιλήσω, αντί να Σε ακούσω;
Πόσες φορές αλήθεια, Κύριε, νομίζω πως ζω έξω από Εσένα, και δε Σε αφήνω να ζεις Εσύ μέσα σε μένα;
Πόσες φορές, Κύριέ μου, να Σου ζητήσω συγγνώμη, αντί να γκρινιάζω και να τσακώνομαι με τη δωρεά Σου, που εγώ ονόμασα χρόνο;
Πόσες φορές ακόμα, Κύριε, θα ζήσω, χωρίς να Σου πω «Σ’ ευχαριστώ»;
Σ’ ευχαριστώ λοιπόν, Κύριε, που πήρες τον πατέρα μου.
Σ’ ευχαριστώ για τη μητέρα μου και τα αδέρφια μου.
Σ’ ευχαριστώ για τους συγγενείς μου.
Σ’ ευχαριστώ για τους συναδέλφους μου.
Σ’ ευχαριστώ για τους φίλους και τις φίλες μου.
Ευλόγησε και τους εχθρούς μου, ω, Κύριε.
Πολλές φορές, Κύριε, η υγεία δεν είναι η ευτυχία αλλά η καταστροφή μας.
Πολλές φορές, Κύριε, η χαρά γίνεται ατομική, και κανείς δε χαίρεται πραγματικά.
Πολλές φορές, Κύριε, η ειρήνη είναι απλά μια διπλωματία και το κίνητρο δεν είναι η συνύπαρξη αλλά τα συμφέροντα όσων δε Σε γνώρισαν.
Πολλές φορές, Κύριε, οι ευχές παραμένουν ευχές, γιατί δεν έγιναν προσευχές. Ευχές δηλαδή, όχι προς κάπου, αφηρημένα, αλλά προς Εσένα.
Πολλές φορές, Κύριε, η Πρωτοχρονιά μοιάζει με αρχή, μόνο που με τέτοια παραβατικότητα και κραιπάλη, μοιάζει με τέλος.
Πολλές φορές, Κύριε, υποσχόμαστε, αντί να προσευχόμαστε. Όταν υπόσχομαι, ξέρω πως δε θα τα καταφέρω, γιατί βασίζομαι σε μένα. Όταν προσεύχομαι ξέρω και πάλι πως δε θα τα καταφέρω· ξέρω όμως ότι Εσύ θα τα καταφέρεις. Γι’ αυτό και χαίρομαι για την αδυναμία μου, γιατί τότε φαίνεται η δική Σου δύναμη. Μου αρκεί η Χάρη Σου, Κύριε.
Ό,τι κι αν έρθει σήμερα, Κύριε, ας έρθει.
Κι ό,τι κι αν έφυγε και χάθηκε, Κύριε, ας βρεθεί κοντά Σου.
Δε θέλω τίποτα άλλο πια εκτός από Εσένα.
Μόνο Εσύ υπάρχεις, Κύριε.
Και μόνο μαζί Σου, τελικά, υπάρχω κι εγώ.
– ΣΕΡΑΦΕΙΜ (1/1/17)
Ευχαριστίες στην Αλεξάνδρα Κ.
Η Ανατομία του Πνευματικού Ναρκισισμού Ιούλιος 20, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία, Ομιλίες / Ηχογραφήσεις, Σχέσεις , add a comment
Ομιλία π. Βαρνάβα Γιάγκου για την κατάκριση στις ανθρώπινες σχέσεις και ιδιαίτερα στο γάμο.
Μερικά σημεία από την ομιλία:
- Να πάψουμε να είμαστε «έξυπνοι» για τους άλλους
- Η σκληρή υπερηφάνεια του πνευματικού ανθρώπου
- Συγκρίσεις και κατακρίσεις ανθρώπων και ομάδων
- Η άρρωστη αντιμετώπιση της πνευματικής ζωής: η ατομική καταξίωση και αυτοδικαίωση μέσω των αρετών
- Οι διαστάσεις του πνευματικού ναρκισισμού
- Πνευματική χαρά και βίωση της προσωπικής σχέσης και συνάντησης με τον Χριστό
- Βασική προϋπόθεση συνάντησης του Θεού: η συντριβή του εαυτού μας
- Κανείς δε μας έχρισε κριτές ανθρώπων, συστημάτων ή της οικουμένης
- Να σιωπούμε και να προσευχόμαστε
- Πρώτη προτεραιότητα στο γάμο η αποφυγή της κατάκρισης του συζύγου και των συγγενών μας
- Αν όλα μας πάνε καλά στη ζωή, πως θα ωριμάζαμε σαν άνθρωποι;
- Αυτοί που «δε μας αφήνουν να αγιάσουμε» είναι οι σωτήρες μας γιατί μας δείχνουν το πάθος μας
- «Δεν ξέρω τι θα κάνετε, αλλά δυό φορές την ημέρα να δίνετε το παρόν στο Θεό»
- Μόνο με το παράδειγμά μας αλλοιώνονται οι άνθρωποι
Αν προτιμάτε, μπορείτε να μεταφορτώστε την ομιλία από εδώ.
Φωτογραφία: Γεώργιος Κόρδης
Τις ώρες της σιωπής τελεσιουργούνται τα μεγάλα θαύματα Μάιος 27, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία , 1 comment so far
Μοναχού Μωυσή Αγιορείτου
Η σιωπή συντροφεύει τις μεγάλες ώρες των αγίων, τις ιερές ώρες της περισυλλογής, της αυτοσυγκέντρωσης, της αυτομεμψίας, της μελέτης, της προσευχής.
Η σιωπή καλύπτει την έρευνα, την αγρυπνία, την ανακάλυψη του σοφού επιστήμονα.
Η σιωπή σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου, του αναγκεμένου, του δυστυχισμένου.
Τις ώρες της σιωπής τελεσιουργούνται τα μεγάλα θαύματα, οι αδιαφήμιστες ηρωικές πράξεις, οι μυστικές προσωπικές επαναστάσεις, η γνωριμία με τον άγνωστο εαυτό μας.
Έτσι έχουμε τη σημαντική σιωπή του αγίου, την κορυφαία σιωπή του σοφού, την υπομονετική σιωπή του ήρωα, την ακριβή σιωπή του υπομονετικού κι επίμονου, την ευαγγελική σιωπή του αυτοθυσιαζόμενου.
Κουραστήκαμε από την ακατάσχετη πολυλογία, προχειρολογία και φθηνολογία. Το κόστος τους είναι βαρύ, αλλοιώνουν την ουσία, τα πρώτα, τα σημαντικά, τα καίρια και ιερά. Έχουμε ανάγκη από την ανάπαυση στη χρυσή σιωπή, την πολύτιμη ακοή, τη βιωματικότητα των απαραίτητων λόγων.
Χρειάζεται μια αντίσταση στους πρόχειρους κι εύκολους λόγους. Αξίζει να καταλαγιάσουμε, να ησυχάσουμε, να ξαποστάσουμε για ν’ ακούσουμε μέσα στην ησυχία τη χαμηλή φωνή του Θεού, την εναγώνια φωνή της συνειδήσεως μας, τη διδακτική φωνή του ιερού παρελθόντος, για να μετανοήσουμε ειλικρινά.
Πηγή: Ηλιαχτίδα
Εικόνα: Sculpture by the Sea
Ευχαριστίες στην Ιωάννα Ι.
Εδώ σε έχω γραμμένο! Απρίλιος 12, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Αταξινόμητα , add a commentΠρόταση αλλιώτικου ..»γραψίματος», δηλαδή χειρισμού όσων μας στενοχωρούν ή μας θυμώνουν…
Σχετική ανάρτηση: Το ιερό ραβασάκι
Πηγή: π. Παύλος Παπαδόπουλος (FB)
Φωτογραφία: Ιερός Ναός Αγίου Μηνά Ναούσης
Γαμήλιο Ταξίδι ἀπό τόν Παράδεισο στήν Κόλαση καί πάλι στόν Παράδεισο… Απρίλιος 7, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Οικογένεια / Παιδί, Σχέσεις , 16Σχόλια
Τί χαρά, τί εὐτυχία πλημμύριζε τὶς καρδιές τους τὴν ὥρα τοῦ ἱεροῦ Μυστηρίου! Γύρω τους συγγενεῖς καὶ φίλοι πολλοὶ τοὺς παραστέκονταν στὴν εὐλογημένη ἀρχὴ τῆς οἰκογενειακῆς τους ζωῆς. Δυὸ νέοι ἄνθρωποι, ὁ Τάσος καὶ ἡ Μαρία, ξεκινοῦσαν τὸν δρόμο τῆς οἰκογενειακῆς τους ζωῆς μὲ τὶς Εὐχὲς καὶ τὴ Χάρη τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὶς προσευχὲς τῶν ἀνθρώπων ποὺ τοὺς ἀγαποῦσαν εἰλικρινὰ καὶ ποθοῦσαν τὴν εὐτυχία τους.
Ἦταν ὑπάλληλοι σὲ διαφορετικὲς Δημόσιες Ὑπηρεσίες καὶ δὲν εἶχαν πρόβλημα οἰκονομικό, οὔτε πρόβλημα ὑγείας. Τὸ σπίτι ὅπου ἔμεναν ἦταν τῆς Μαρίας, κληρονομιὰ ἀπὸ τὸν πατέρα της.
Ὅλα κυλοῦσαν ἤρεμα. Ὅταν ἐπέστρεφαν στὸ σπίτι ἀπὸ τὶς δουλειές τους καὶ ἀλληλοασπαζόντουσαν, ξεχνοῦσαν τὸν κόπο τῆς μέρας. Ἦταν ἡ ὡραιότερη στιγμὴ τῆς μέρας τους αὐτή.
Δὲν ἄργησαν ν’ ἀκουστοῦν καὶ τὰ πρῶτα κλαψουρίσματα τοῦ πρώτου παιδιοῦ τους, ποὺ μαζὶ μὲ τὰ δικά τους γέλια ἔμοιαζαν σὰν μιὰ ὡραία συμφωνικὴ ὀρχήστρα στὸ σπίτι τους.Ὁ εὐτυχισμένος μπαμπὰς ἔπαιρνε στὴν ἀγκαλιά του τὸν πρωτογιό του, τὸν σήκωνε ψηλὰ καὶ τὸν καμάρωνε καὶ ἀσπαζόταν τὴ γυναίκα του ποὺ τοῦ χάρισε διάδοχο. Δὲν ἤξερε τί νὰ πρωτοκάνει γιὰ νὰ τὴν ξεκουράσει καὶ νὰ τὴν εὐχαριστήσει.
Βάφτισαν σύντομα τὸ παιδί τους καὶ τὸ ὀνόμασαν Νικόλαο, γιὰ νὰ θυμοῦνται τὸν μακαρίτη τὸν πατέρα τοῦ Τάσου.
Ἡ εὐτυχία εἶχε θρονιαστεῖ στὸ σπιτικό τους. Τὸ ζοῦσαν καθημερινά. Τὸ ἔνιωθαν ὅταν διασταυρώνονταν τὰ βλέμματά τους.
Ξαφνικὰ ὅμως σὰ νὰ ράγισε τὸ γυαλί. Ὁ μισάνθρωπος καὶ μισόκαλος Σατανᾶς φθόνησε τὴν εὐτυχία τους καὶ ἔριξε ἕναν τρίτο ἄνθρωπο ἀνάμεσά τους. Μιὰ γυναίκα ἀπὸ τὴν Ὑπηρεσία, ὅπου ἐργαζόταν ὁ Τάσος, παρόλο ποὺ γνώριζε ὅτι ἦταν παντρεμένος καὶ μὲ παιδί, τὸν παρέσυρε στὸ κακό, κι ἔγινε ἄλλος ἄνθρωπος.
Γύριζε στὸ σπίτι μὲ σκοτεινὸ πρόσωπο, ἀγνώριστος. Ὅλα τοῦ ἔφταιγαν. Τὰ φαγητά, οἱ φωνὲς τοῦ παιδιοῦ, ἡ παρουσία τῆς γυναίκας του…
Ἡ Μαρία δὲν μποροῦσε νὰ ἐξηγήσει τὴν ἀλλαγή.
–Τάσο μου, σοῦ ἔφταιξα τίποτε καὶ δὲν τὸ ἔχω καταλάβει; τόλμησε νὰ τὸν ρωτήσει κάποια μέρα. Συγγνώμη, ἄντρα μου. Δὲν ἤθελα νὰ σὲ στενοχωρήσω.
–Ἄσε με ἥσυχο μὲ τὶς συγγνῶμες σου! Δὲν ἔχω ὄρεξη γιὰ κουβέντες, εἶπε ἐκεῖνος κοφτὰ καὶ πῆγε καὶ ξάπλωσε.
–Δὲν θὰ φᾶμε;
–Ὄχι! Φάε μόνη σου!
Αὐτὸ ἐπαναλήφθηκε καὶ δυό-τρεῖς ἄλλες φορές, καὶ ἀναγκάστηκε ἡ Μαρία μὲ δάκρυα στὰ μάτια νὰ τοῦ πεῖ κάποτε:
–Τί σοῦ συμβαίνει, Τάσο μου; Γιατί αὐτὴ ἡ ἀνεξήγητη γιὰ μένα συμπεριφορά σου; Φταίω ἐγώ;
–Δὲν φταῖς, ἀλλὰ σὲ βαρέθηκα. Θὰ φύγω! Θὰ ἀνοίξω ἄλλη οἰκογένεια. Αὐτὸ εἶναι ὅλο! καὶ ἄσε με ἥσυχο. Ἀπόψε στὶς 8 ἔκλεισα ραντεβοῦ στὸ γνωστό μας δικηγόρο, γιὰ νὰ κανονίσουμε τὰ χαρτιά. (περισσότερα…)
Φίλε, κάνε μια έξυπνη κίνηση στη ζωή σου! Μάρτιος 30, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία , add a comment
-Σε παρακαλώ κάνε μια προσπάθεια να γνωρίσεις το Χριστό. Δε ξέρεις τι χάνεις!
Και μου λες:
-Δε τα γουστάρω αυτά. Οι παπάδες και το σινάφι τους με απωθούν.
Και σου λέω πιάσε το Χριστό. Κάνε μια προσπάθεια να τον συναντήσεις εκείνον τον ίδιο. Στην καρδιά σου να τον νιώσεις, να επικοινωνήσεις. Όχι απλά ν’ ανάψεις ένα κεράκι και να ξαναπάς το Πάσχα. Είναι σα να μου λες: είμαι τρελά ερωτευμένος με μια γυναίκα, αλλά δε βαριέσαι, θα βγούμε μια φορά και ξανά θα τη δω του χρόνου!!
Όλοι χωράνε μέσα στην εκκλησία, φίλε! Και οι καλοί παπάδες και οι αγιογδύτες. Και οι καλοί απλοί άνθρωποι και τα λαμόγια. Ο Χριστός, φίλε μου, δεν έκανε διακρίσεις. Ποτέ του. Και τον Ιούδα μέσα στους μαθητές του τον είχε. Αλλά και με τον τελώνη έφαγε στο ίδιο σπίτι και με την πόρνη μίλησε. Και είδες πόσο υπέροχες έγιναν οι ψυχές των τελευταίων μετά!
Μόνο που εδώ στην εκκλησία παίρνεις ό,τι ζητήσεις! Ουρανό θα ζητήσεις; Ουρανό θα νιώσεις. Σκάνδαλα θα ψάξεις; Σκάνδαλα θα βρεις.
Να σου πω και κάτι που έλεγε ο Άγιος Παΐσιος: «Εδώ στο Άγιο Όρος, στον κήπο της Παναγιάς όλα θα τα βρεις! Και υπέροχα λουλούδια και αγκάθια και τριβόλια».
Σκέψου πως ο Ιούδας έμεινε Ιούδας, ενώ άλλοι (Ζακχαίος, πόρνη, ληστής) έγιναν από σκιές του εαυτού τους σπουδαίοι!
Άρα, φίλε, το θέμα δεν είναι πόσοι εκμεταλλευτές ρασοφόροι υπάρχουν, αλλά το τι κάνεις υπεύθυνα εσύ και η καρδιά σου. Ελευθερία. Αυτό δίδαξε ο Χριστός. Σε βαθμό άπειρο, ακατανόητο…
Και μη ξεχνάς ότι εσύ κι εγώ δεν είμαστε οι κριτές του καθενός. Μονάχα του εαυτού μας. Και ξέρουμε καλά το τι βόθρο έχουμε ακόμη μέσα μας.
Γονάτισες; Προσευχήθηκες; Όχι από συνήθεια! Ούτε από περιέργεια για να δεις αν ο Χριστός θα πραγματοποιήσει σαν μαγικό τζίνι αυτό που θα του ζητήσεις! (Τi φτηνή αγοραπωλησία!)
Γιατί να μένουμε τόσο μονοδιάστατοι ώρες-ώρες; Τρελαίνομαι! Απορώ. Και με τον εαυτό μου.
Ένιωσες ποτέ σου το χάδι της Χάρης του μετά από μια ειλικρινή εξομολόγηση;
Κοινώνησες; Πήρες το Χριστό τον ίδιο στο σώμα και στη ψυχή σου;;;
Όχι;;
Ε, τι περιμένεις, λοιπόν;
Πώς περιμένεις να βρεις αλήθεια όταν το μόνο που επιδιώκεις στη ζωή σου είναι ένα γρήγορο, φτηνό υποκατάστατο σχέσεων; Έρωτα ψεύτικου; Χρήματος παράνομου, κλπ κλπ;
Κάνε την κίνηση την έξυπνη, τη σωστή και άσ’ τα τ’ άλλα. Κάνε νέο ξεκίνημα, αληθινό βρε αδερφέ! Το ξεκατίνιασμα υπήρχε, υπάρχει. Σκάνδαλα υπήρχαν, υπάρχουν. Και άγιοι επίσης υπήρχαν και υπάρχουν.
Το θέμα είναι απλό: Εσύ τι αποφασίζεις;
Όχι με το μυαλό/ τη λογική. Αλλά δυναμικά και ήρεμα με όλο σου το είναι!!
Πηγή: Ηλιαχτίδα
Ευχαριστίες στην Ιωάννα Ι.