Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ καί τό ἀνατρεπτικό νόημά της

6 Αυγούστου: γιορτή της Μεταμόρφωσης, ξεμπρόστιασμα δύο εξίσου ζοφερών πειρασμών των πιστών: να αποσυρθούν ή να κατακτήσουν.

Περισσότερα

Μήπως εἴμαστε Φασίστες στήν καθημερινότητά μας ἤ στήν ἐργασία;

Φασισμός είναι και η καθημερινή πρακτική της αυταρχικής συμπεριφοράς του Εγώ ως προς τον Άλλο, αυταρχικής συμπεριφοράς που βασίζεται στην υπερεκμετάλλευση της αδυναμίας του πλησίον.

Περισσότερα

Γονέας Α’, Γονέας Β’ ή Πατέρας και Μητέρα;

Άρθρο για την αντιεπιστημονική πρακτική διαχωρισμού βιολογικού και κοινωνικού φύλου και την λεκτική αντικατάσταση των όρων “πατέρας” και “μητέρα”.

Περισσότερα

Μεγάλη Παρασκευή: Οι 7 λόγοι του Σταυρού

Του μακαριστού π. Νικολάου Φαναριώτη Νυν εδοξάσθη ο υιός του Ανθρώπου και ο Θεός εδοξάσθη εν αυτώ.Ιωάννη Ι.Γ. 31 Από

Περισσότερα

Μετά φόβου Θεού και κορονοϊού…

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα* Ι. Εισαγωγικά Ο κορονοϊός, εκτός από αναστατώσεις, παθογένειες, ασθένειες και θανάτους (σύντομα) σε τοπικό και παγκόσμιο

Περισσότερα

Τό Μυστικό, ὁ Σαμουράι δολοφόνος, ὁ Ἅγιος καί ὁ ἄθεος πού κάπνιζε τήν Ἁγία Γραφή

Υπάρχει ένα Μυστικό.«Αν η Ορθοδοξία ήταν αυτή που διδάσκουν τα νεοελληνικά εγχειρίδια, εγώ σήμερα θα ήμουν άθεος» δήλωσε ένας από

Περισσότερα

Κρίμα! Ερμηνευτική προσέγγιση της πορείας προς Εμμαούς

«Και ιδού, δύο από τους μαθητές πήγαιναν αυτήν την μέρα εις κάποιο χωριό, που απείχε από την Ιερουσαλήμ ένδεκα περίπου

Περισσότερα

Extra pauperes nulla salus – Έξω από τους φτωχούς δεν υπάρχει σωτηρία

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου* Εισήγηση στην στρογγυλή τράπεζα «Πλούσιοι και φτωχοί στην Καινή Διαθήκη, τον πρώιμο μοναχισμό και το Βυζάντιο»

Περισσότερα

Διάκριση έναντι των Τεχνολογικών Αλλαγών

[] Προβληματιζόμαστε για το θυελλώδες των αλλαγών, αλλά δεν σπεύδουμε να τις δαιμονοποιήσουμε. Έχουμε χίλιους λόγους να ζούμε τις νέες

Περισσότερα

Μακάρι σαν τον σκύλο, παλληκάρι μου!

Ήταν μικρός κι αδύναμος. Άνθρωπος, δηλαδή, που δεν είχε στουμπώσει από το μεγαλείο και την ισχύ του, αλλά είχε χώρο

Περισσότερα
  • Κέρασμα

    Βλέπω ένα πλήθος αναρίθμητο ομοίων και ίσων ανθρώπων που περιστρέφονται ακούραστα περί τον εαυτό τους για να προσπορισθούν μικρές και φτηνές απολαύσεις, με τις οποίες γεμίζουν την ψυχή τους.
    Ο καθείς από αυτούς αποτραβηγμένος παράμερα, νιώθει σαν ξένος προς τη μοίρα όλων των άλλων: τα παιδιά του και οι προσωπικοί του φίλοι αποτελούν για αυτόν ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.
    Οσο για τους γείτονές του, βρίσκεται δίπλα τους αλλά δεν τους βλέπει, τους αγγίζει και δεν τους αισθάνεται, υπάρχει μόνο εν εαυτώ και δι' εαυτόν, και, αν ίσως του μένει μια οικογένεια, δεν έχει, όμως, πλέον πατρίδα.
    Πάνω από αυτούς υψώνεται μια τεράστια κηδεμονική εξουσία, που επιφορτίζεται να διασφαλίζει την απόλαυσή τους και να αγρυπνά για τη τύχη τους.
    Είναι απόλυτη, διεξοδική, έρρυθμη, προνοητική και ήπια. Θα έμοιαζε με την πατρική εξουσία εάν, όπως αυτή, είχε ως αντικείμενο την προπαρασκευή ανθρώπων για την ενηλικίωση. Αντιθέτως, εκείνο που επιδιώκει είναι να τους σταθεροποιήσει αμετακλήτως στην παιδική ηλικία. Της αρέσει να ευφραίνονται οι άνθρωποι, αρκεί να σκέπτονται μόνο το πώς θα ευφρανθούν...
    - Τοκβίλ