Το Zωντανό Iστολόγιο

Από την Εικονική Πραγματικότητα στην Πραγματική Εικονικότητα

• Home
• Περί ημών
• Ροές πολυμέσων
• Δίαυλοι Ζωής
• Άγιον Όρος
• Τράπεζα Προσευχής

Η Κατάθλιψη μας είναι η Αξόδευτη Αγάπη μας Απρίλιος 11, 2017

Είναι κάτι καρδιές που έχουνε τόση αξόδευτη αγάπη και δεν ξέρουνε πώς να την ξοδέψουν και γι’αυτό βασανίζονται. Βασανίζονται όχι γιατί αγαπούν, αλλά γιατί αγαπούν πολύ κι όμως φοβούνται να το εκφράσουν, να το δείξουν.

Μην φοβάσαι μη παρεξηγηθείς, μην φοβάσαι εάν φέρεις τους άλλους σε «δύσκολη θέση». Συνήθως η αγάπη κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν άβολα, γιατί μάθανε να μένουνε στους τύπους και στον καθωσπρεπισμό· μια γνήσια αγκαλιά και ένα φιλί συνήθως ξαφνιάζει τους ανθρώπους που συνθηκολόγησαν με τις τυπικές χειραψίες και τα αδιάφορα νεύματα «ενδιαφέροντος».

Ξόδεψε λοιπόν την αγάπη σου δείχνοντάς την. Ξόδεξέ την γιατί αλλιώς μπορεί να γίνει ιδιοτροπία, απομόνωση, σκληρότητα ακόμα και κατάθλιψη.

Όπως πολύ σωστά είπε ένας πάτερ: «Η κατάθλιψη μας είναι η αξόδευτη αγάπη μας»

π. Παύλος Παπαδόπουλος (FB)

Το Μυστικό της Χαράς των Χριστουγέννων Δεκέμβριος 29, 2016

π.  Δημητρίου  Μπόκου

Προ­τοῦ ξη­με­ρώ­σει, νύ­χτα ἀ­κό­μη, ξύ­πνη­σε, κα­θὼς τὸ συ­νή­θι­ζε, ὁ γέ­ρο-Φι­λά­γριος. Ἄλ­λα­ξε φυ­τί­λι στὸ καν­τή­λι ποὺ τρε­μό­σβη­νε κι ἀ­νά­βον­τας δυὸ κε­ριὰ μπρὸς στὶς εἰ­κό­νες, δι­ά­βα­σε τὶς ἑ­ω­θι­νές του προ­σευ­χές, τὸ Με­σο­νυ­κτι­κὸ καὶ τὸν Ὄρ­θρο.

Ἔ­φεγ­γε γιὰ τὰ κα­λὰ ὅ­ταν τε­λεί­ω­σε. Τρά­βη­ξε τὸ ξύ­λι­νο πορ­τό­φυλ­λο ποὺ ἔ­κλει­νε τὸ ἄ­νοιγ­μα τῆς σπη­λιᾶς καὶ βγῆ­κε στὸν ἐ­ξώ­στη, ἕ­να φυ­σι­κὸ πλά­τω­μα τοῦ βρά­χου πά­νω ἀ­π’ τὸν γκρε­μό. Ἀ­πὸ χα­μη­λὰ ἀ­νέ­βαι­νε, μό­νι­μο τρα­γού­δι στ’ αὐ­τιά του, τὸ βου­η­τὸ τοῦ νε­ροῦ, κα­θὼς κυ­λοῦ­σε ὁρ­μη­τι­κὰ στὸ φα­ράγ­γι. Τὸ κα­λο­καί­ρι μό­νο ἡ­σύ­χα­ζε, γι­νό­ταν φλύ­α­ρο μουρ­μου­ρη­τό, μη­τρι­κὸ να­νού­ρι­σμα στὸν ὕ­πνο του.

Ἡ ἀ­να­το­λὴ ρό­δι­ζε στὸ βά­θος κι ἕ­να ὑ­πέ­ρο­χο σύ­νο­λο ἁ­πα­λῶν χρω­μα­τι­σμῶν ξε­χυ­νό­ταν τριγύ­ρω. Τὰ μά­τια του μα­γεύ­τη­καν στὴ θέ­α τῆς αὐ­γῆς. Φω­νὲς που­λι­ῶν, θρο­ΐ­σμα­τα φύλ­λων, γρυ­λί­σμα­τα ἀ­γρι­μι­ῶν, γέ­μι­ζαν ὀ­μορ­φιὰ τὴν ἄ­γρια φύ­ση. Πῶς τ’ ἀ­γα­ποῦ­σε ὅ­λα αὐ­τά! Φι­λά­γριος, βλέ­πεις!

Ἀ­νά­πνευ­σε τὸν πρω­ι­νὸ ἀ­έ­ρα κι ἕ­να κύ­μα εὐ­φο­ρί­ας φού­σκω­σε τὴν καρ­διά του.

«Ὡς ἐ­με­γα­λύν­θη τὰ ἔρ­γα Σου, Κύ­ρι­ε…»

«Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῆς γῆς… τὰ ὄρη καὶ πάντες οἱ βουνοί, …τὰ θηρία καὶ πάντα τὰ κτήνη, ἑρπετὰ καὶ πετεινὰ πτερωτά…»

Δὲν ἦ­ταν μό­νο μιὰ ὄ­μορ­φη φθι­νο­πω­ρι­ά­τι­κη μέ­ρα ἡ ση­με­ρι­νή. Εἶ­χε κά­τι ξε­χω­ρι­στὸ καὶ γι’ αὐ­τόν.

Ξα­να­γύ­ρι­σε στὸ βά­θος τῆς σπη­λιᾶς, πῆ­ρε στὰ χέ­ρια του ἕ­να μα­κρὺ ξε­φλου­δι­σμέ­νο ξύ­λο καὶ τό ’­φε­ρε ἔ­ξω. Τὸ σή­κω­σε ψη­λὰ καὶ τὸ κοί­τα­ξε στὸ φῶς. Ἦ­ταν γε­μά­το χα­ρα­κι­ές. Κά­θε χα­ρα­κιὰ κι ἕ­νας χρό­νος. Πολ­λὲς χα­ρα­κι­ές, πολ­λὰ χρό­νια!

Χα­μο­γέ­λα­σε. Ἔ­βγα­λε τὸν πα­λιό του σου­γιὰ καὶ τρά­βη­ξε μιὰ χα­ρα­κιὰ ἀ­κό­μα κά­τω ἀ­π’ τὶς ἄλ­λες. Ἑ­κα­τό!

Σή­με­ρα γι­νό­ταν ἑ­κα­τὸ χρο­νῶν! Χα­μο­γέ­λα­σε πά­λι.

–  Ἦρ­θε ὁ και­ρός!… μουρ­μού­ρι­σε.

Ἀ­να­σύ­ρον­τας τὶς βα­ρει­ὲς κουρ­τί­νες τοῦ χρό­νου ἡ μνή­μη του ἔ­τρε­ξε πο­λὺ πί­σω. Τό­τε πού, δε­κά­δες χρό­νια πρίν, ἀ­φή­νον­τας τὸν κό­σμο, ξε­κι­νοῦ­σε τὸ μα­κρὺ τα­ξί­δι γιὰ τὸ ἀ­σκη­τα­ριό του.

–  Θὰ ξα­να­ϊ­δω­θοῦ­με στὰ ἑ­κα­τό μας, ἂν ζοῦ­με, εἶ­πε στὴ δί­δυ­μη μο­να­δι­κὴ ἀ­δελ­φή του, βλέ­πον­τας τὰ δά­κρυ­α στὰ μά­τια της, τά­χα ἀ­στει­ευ­ό­με­νος γιὰ νὰ κρύ­ψει καὶ τὴ δι­κή του συγ­κί­νη­ση. Θὰ γι­ορ­τά­σου­με μα­ζὶ τὰ ἑ­κα­το­στά μας Χρι­στού­γεν­να.

Ἐ­κεί­νη χα­μο­γέ­λα­σε πι­κρὰ μὲ­ς στὰ δά­κρυ­ά της καὶ τὸν φί­λη­σε γιὰ τε­λευ­ταί­α φο­ρά…

–  Ἦρ­θε ὁ και­ρός, Μαρ­γα­ρί­τα! ξα­νά­πε καὶ τὰ μά­τια του βούρ­κω­σαν. Ποι­ὸς θὰ τὸ πί­στευ­ε! Νὰ ζεῖς ἄ­ρα­γε; (περισσότερα…)

Η Ευλογία της Καταστροφής Σεπτέμβριος 7, 2016

Είναι σκληρό να κοιτάς τον ουρανό, να μιλάς στο Θεό, και να αισθάνεσαι την απόλυτη σιωπή. Να νιώθεις μοναξιά που σκοτεινιάζει κάθε κύτταρο της ύπαρξης σου. Εκείνη την στιγμή δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Νιώθεις θλίψη και πλήρη ακινησία. Καμία όρεξη για ζωή. Μα και η πίστη σου χαμένη σε μαύρες σκέψεις και θύελλες λογισμών. Όμως, να θυμάσαι, μετά από λίγο καιρό ίσως και χρόνια, με τα ίδια μάτια, θα κοιτάς τον ουρανό και πάλι, και θα λες στο Θεό: «Σε ευχαριστώ Θεέ μου που δεν με άκουσες τότε και δεν έκανες αυτά που σου ζητούσα. Σε ευχαριστώ όπως λέει και ένας φίλος μου, «που με άφησες να καταστραφώ και βρήκα τον εαυτό μου».

π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (FB)

Ο Άγγελος του Χάσματος: Η Απλή Ερώτηση που Απέτρεψε 160 αυτοκτονίες Μάρτιος 16, 2016

Παρά την μαγευτική φυσική ομορφιά του, το «Χάσμα» στη Νέα Νότια Ουαλία, της Αυστραλίας, είναι δυστυχώς περισσότερο γνωστό, ως το σημείο στο όποιο επιλέγουν αρκετοί απελπισμένοι άνθρωποι να δώσουν τέλος στη ζωή τους.

(περισσότερα…)

Ἡ Πηγή τῆς Χαρᾶς καί τῆς Στενοχώριας στή Ζωή μας Δεκέμβριος 20, 2015

Ψυχωφέλιμη ὀμιλία τοῦ Ἀρχιμανδρίτη π. Βαρνάβα Γιάγκου γιά τήν πηγή τῆς χαρᾶς καί τῆς στενοχώριας στή ζωή μας.

• Για ποιούς λόγους ἔρχονται συνήθως ἄνθρωποι στήν Ἐκκλησία & τούς πνευματικούς (αὐτοβελτίωση, προβλήματα κλπ.)
• Παραδείγματα χαρᾶς: ἐτοιμοθάνατη μέ καρκίνο
• «Γιατί Θεέ μου συμβαίνουν ὅλα αὐτά; -Γιατί νόμιζες ὅτι ἤσουν μόνη!»
• Μία ἀπό τίς μεγαλύτερες ἐκτροπές στήν Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἐνοχοποίηση τῆς χαρᾶς
• Κύριο ἀποτέλεσμα τῆς ἀμαρτίας εἶναι ἡ ἀπώλεια τῆς χαρᾶς
• Τό κύριο ὑπαρξιακό ἐρώτημα καί πρόβλημα στή ζωή: ὁ θάνατος
• «Ἡ στενοχώρια εἶναί τά κόπρανά μας, καί ὁ στενοχωρημένος τά τρώει!»
• Παγίδα γιά «συνειδητούς χριστιανούς»: Ἡ ὑποκατάσταση τῆς ἀγάπης ἀπό τήν ἄσκηση
• Κάθε σχέση ἐάν εἶναι ἀληθινή θά ἔχει περιπέτεια, ταλαιπωρία
• Ἡ ὠριμότητα μας ἀποδεικνύεται ἀπό τήν ἰκανότητά μας νά σχετιζόμαστε χωρίς προϋποθέσεις καί ἀπαιτήσεις
• Ἡ μεγαλύτερη ἀμαρτία στό ζευγάρι και τή συζυγία εἶναι νά μήν νά μήν ἔχουμε κάτι ὄμορφο νά μοιραστοῦμε, νά ἀπουσιάζει ἡ χαρά, καί νά ὑπάρχει μιζέρια, γκρίνια, κακομοιριά, ἀπαίτηση
• Ἡ κουβέντα στό ζευγάρι (θά ἔπρεπε νά ) εἶναι θεία λειτουργία
• Εἴμαστε γεμάτοι γιά νά «γεμίσουμε» καί τόν ἄλλον;
• Στή σχέση ἔχουμε εὐθύνη νά ἔχουμε θεραπευτική δύναμη, νά ἐκπέμπεις ζωή καί δύναμη γία τόν ἄλλον
• «Ὑπάρχει πιό ἐρωτική πράξη ἀπό τό να ποθείς αὐτό πού σέ ὑπερβαίνει καί νά ἐπιμένεις ὠς τρελός ἐραστής;»
• Πώς μποροῦμε νά γίνουμε δυνατοί στή σχέση (μέσα στήν ἀδυναμία μας)
• «Στήν Ἐκκλησία ἀγωνιζόμαστε νά γίνουμε ἀδύναμοι»
• «Τό πνευματικό καί ἀσκητικό τοῦ γάμου εἶναι οἱ σύζυγοι νά γίνονται (συνολικά) ἄνθρωποι ἀξιαγάπητοι καί ἀξιέραστοι!»
• Ἡ φυσιολογική κατάσταση τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς εἶναι ἡ χαρά
• «Ἡ χαρά εἶναι ἀπόρροια τῆς ὑγιοῦς ψυχῆς πού ἀγαπά τόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο ἀρνούμενη τόν ἐαυτό της»
• Ἡ κοινωνικότητα, ἡ ἀρχοντιά, ἡ εὐγένεια εἶναι ἀρετή στήν πνευματική ζωή
• Ἡ ἔνδειξη τῆς ἀλήθειας εἶναι ἡ χαρά

Πηγή: Ὁμιλίες π. Βαρνάβα (15/11/2015)

Ζῆσε προτοῦ πεθάνεις: μήν ἀναβάλλεις τήν χαρά Νοέμβριος 29, 2015

Μην αναβάλουμε την χαρά, το χαμόγελο για το μετά, δεν θα υπάρξουν καλύτερες συνθήκες όσο παραμονεύει ο θάνατος. Λέμε «να ζεις τέλεια κι ας μην όλα τέλεια». Και σου λένε, δύσκολο, δεν γίνεται, οι καταστάσεις, οι συνθήκες, κ.α. Μα ναι, δεν αντιλέγει κανείς σε αυτό. Έτσι είναι η ζωή. Έχει πόνο, οδύνη, δυσκολίες. Έτσι είναι ο ψυχισμός μας, πληγές, τραύματα, φόβοι και ανασφάλειες. Όμως δεν πρόκειται να αλλάξει ο καμβάς. Εσύ κρατάς τα πινέλα. Ρίξε χρώμα όχι να φύγει αλλά να σπάσει το μαύρο. Μην περιμένεις να υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες για να γελάσεις και χαρείς. Όχι δεν θα γίνει ποτέ αυτό. Ο θάνατος είναι εκεί, πιστός στο τρομακτικό του ραντεβού. Το ερώτημα δεν είναι εάν ο θάνατος είναι εκεί αλλά εάν εσύ είσαι εδώ, στην ζωή; Εάν εσύ θέλεις, να ζήσεις προτού πεθάνεις………

π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (FB)

Η Νεομάρτυς μητέρα Μαρία Γκατσίνσκαγια για την κατάθλιψη (και μικρή βιογραφία της) Σεπτέμβριος 27, 2012

Να χαίρεσαι, μανούλα μου! Σεπτέμβριος 17, 2012

Έχεις συνεχή θλίψη κι αυτό, παιδί μου, δεν είναι καλό. Πρόσεξέ το. Ο Θεός θέλει να είμαστε γεμάτοι από χαρά, δεν τη θέλει τη θλίψη. Να προσεύχεσαι, όσο μπορείς. Έστω κι αυτό το λίγο, το ακούει ο Θεός. Δεν αξίζει για τίποτα στον κόσμο να θλίβεσαι. Το ξέρεις αυτό; Να χαίρεσαι, μανούλα μου, και να μη στενοχωριέσαι, να μη ζαλίζεσαι για πράγματα που δεν είναι στη δικαιοδοσία σου.

γέρ. Αμβρόσιος Λάζαρης

Πηγή: Αόρατη Γωνιά

Μακάρι να με αδικούσαν όλοι οι άνθρωποι! Απρίλιος 14, 2012

Στην πνευματική ζωή είναι ανάποδα τα πράγματα. Άμα κρατάς εσύ το άσχημο, τότε νιώθεις όμορφα. Άμα το δίνεις στον άλλον, τότε νιώθεις άσχημα. Όταν δέχεσαι την αδικία και δικαιολογείς τον πλησίον σου, δέχεσαι τον πολυαδικημένο Χριστό στη καρδιά σου. Τότε ο Χριστός μένει με το ενοικιοστάσιο μέσα σου και σε γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση. Για δοκιμάστε, βρε παιδιά, να ζήσετε αυτήν τη χαρά! Να μάθετε να χαίρεστε με αυτήν την πνευματική χαρά, όχι με την κοσμική. Πάσχα θα έχετε τότε κάθε μέρα.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από τη χαρά που νιώθεις, όταν δέχεσαι την αδικία. Μακάρι να με αδικούσαν όλοι οι άνθρωποι! Ειλικρινά σας λέω, τη γλυκύτερη πνευματική χαρά την ένιωσα μέσα στην αδικία. Ξέρετε πόσο χαίρομαι, όταν κάποιος με πει πλανεμένο; «Δόξα Σοι ο Θεός, λέω, από αυτό έχω μισθό, ενώ, αν με πουν άγιο, χρωστάω». Γλυκύτερο πράγμα από την αδικία δεν υπάρχει!

Ένα πρωί στο Καλύβι χτύπησε κάποιος το σιδεράκι στη πόρτα. Κοίταξα από το παράθυρο να δω ποιός είναι, γιατί δεν ήταν ακόμη η ώρα να ανοίξω. Είδα έναν νέο με φωτεινό πρόσωπο και κατάλαβα ότι είχε βιώματα πνευματικά, αφού τον πρόδιδε η Χάρις του Θεού. Γι’ αυτό, αν και ήμουν απασχολημένος, διέκοψα αυτό που έκανα, άνοιξα τη πόρτα, τον πήρα μέσα, του πρόσφερα ένα νερό και με τρόπο άρχισα να τον ρωτάω για τη ζωή του, γιατί έβλεπα ότι είχε πνευματικό περιεχόμενο. «Τί δουλειά κάνεις, παλληκάρι;», τον ρώτησα. «Τί δουλειά, πάτερ; μου λέει. Εγώ στη φυλακή μεγάλωσα. Τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου εκεί τα πέρασα. Τώρα είμαι είκοσι έξι χρόνων». «Καλά, βρω παλληκάρι, τί έκανες, και σε έκλειναν φυλακή;», τον ρώτησα. Κι εκείνος μου άνοιξε τη καρδιά του: «Από μικρός, μου είπε, πονούσα πολύ, όταν έβλεπα δυστυχισμένους ανθρώπους. Ήξερα όλους τους πονεμένους, όχι μόνον από την ενορία μου, άλλα και από άλλες ενορίες. Επειδή ο παπάς της ενορίας μας με τους επιτρόπους μάζευαν συνέχεια χρήματα και έφτιαχναν κτίρια, αίθουσες κ.λπ. ή έκαναν διάφορους εξωραϊσμούς, είχαν παραμεληθεί τελείως οι φτωχές οικογένειες. Εγώ δεν κρίνω εάν ήταν απαραίτητα αυτά που έφτιαχναν, αλλά έβλεπα να υπάρχουν πολλοί δυστυχισμένοι άνθρωποι. Πήγαινα λοιπόν κρυφά και έκλεβα από τα χρήματα που μάζευαν από τους εράνους. Έπαιρνα αρκετά· δεν τα έπαιρνα όλα. Ύστερα αγόραζα τρόφιμα, διάφορα πράγματα, τα άφηνα κρυφά έξω από τα σπίτια των φτωχών και αμέσως, για να μην πιάσουν άλλον άδικα, πήγαινα στην αστυνομία και έλεγα: «εγώ έκλεψα τα χρήματα από την εκκλησία και τα ξόδεψα», χωρίς να πω τίποτε άλλο. Με άρχιζαν στο ξύλο και στο βρισίδι, «αλήτη, κλέφτη»· εγώ σιωπούσα. Με έκλειναν μετά στη φυλακή. Αυτή η δουλειά γινόταν για χρόνια. Όλη η πόλη όπου έμενα – τριάντα χιλιάδες κάτοικοι – και άλλες πόλεις με είχαν μάθει, και «αλήτη» με ανέβαζαν, «κλέφτη» με κατέβαζαν. Εγώ σιωπούσα και ένιωθα χαρά. Κάποτε μάλιστα με είχαν κλείσει στη φυλακή τρία ολόκληρα χρόνια. Μερικές φορές με έκλειναν άδικα στη φυλακή και, όταν έπιαναν τον ένοχο, με άφηναν. Αν δεν τον έπιαναν, καθόμουν μέσα, όσο έπρεπε να καθίσει εκείνος. Γι’ αυτό σου είπα, πάτερ μου, ότι τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα στις φυλακές». Αφού τον άκουσα με προσοχή, του είπα: «Βρε παλληκάρι, όσο καλό και αν φαίνεται αυτό, δεν είναι καλό και να μην το ξανακάνεις. Άκου τί θα σου πω. Θα με ακούσεις;». «Θα σε ακούσω, πάτερ», μου λέει. «Να απομακρυνθείς από αυτήν την πόλη, του λέω, να πας σε άγνωστο περιβάλλον, στην τάδε πόλη, και εγώ θα φροντίσω να συνδεθείς με καλούς ανθρώπους. Να εργάζεσαι και να βοηθάς, όσο μπορείς, τους πονεμένους από το υστέρημά σου, επειδή αυτό έχει μεγαλύτερη αξία. Αλλά, και όταν κανείς δεν έχει τίποτε να δώσει σε ένα φτωχό και πονάει η καρδιά του, τότε κάνει ανώτερη ελεημοσύνη, διότι κάνει ελεημοσύνη με το αίμα της καρδιάς του. Γιατί, εάν είχε κάτι και το έδινε, θα αισθανόταν και χαρά, ενώ, όταν δεν έχει να δώσει, αισθάνεται πόνο στη καρδιά». Μου υποσχέθηκε ότι θα ακούσει τη συμβουλή μου και έφυγε χαρούμενος. Έπειτα από επτά μήνες παίρνω ένα γράμμα του από τις φυλακές του Κορυδαλλού, στο οποίο έγραφε τα έξης: «Ασφαλώς, πάτερ μου, θα απορήσεις, που σου γράφω πάλι από τη φυλακή μετά από τόσες συμβουλές που μου έδωσες και μετά τις υποσχέσεις που σου έδωσα. Μάθε ότι αυτή τη φορά υπηρετώ μια φυλάκιση την όποια είχα υπηρετήσει· κάποιο λάθος έγινε. Ευτυχώς που δεν υπάρχει ανθρώπινη δικαιοσύνη, γιατί θα αδικούνταν οι πνευματικοί άνθρωποι, επειδή θα έχαναν τον ουράνιο μισθό». Όταν διάβασα αυτά τα τελευταία λόγια, θαύμασα αυτόν τον νέο, που είχε πάρει τόσο ζεστά τη πνευματική ζωή και είχε συλλάβει τόσο βαθιά το βαθύτερο νόημα της ζωής! Διά Χριστόν κλέφτης! Μέσα του είχε Χριστό. Δεν μπορούσε να φρενάρει τον εαυτό του από τη χαρά που ένιωθε. Θεία παλαβομάρα, πανηγύρι είχε!

–     Γέροντα, από το ρεζίλι ερχόταν η χαρά;

Από την αδικία ερχόταν η χαρά. Κοσμικός άνθρωπος ήταν, ούτε Συναξάρια ούτε Πατερικά είχε διαβάσει και, ενώ έτρωγε άδικα ξύλο, τον έκλειναν στη φυλακή, τον είχαν μέσα στη πόλη για αλήτη, για παλιόπαιδο, για κλέφτη, γινόταν ρεζίλι, αυτός δεν μιλούσε και τα αντιμετώπιζε όλα τόσο πνευματικά! Νέος άνθρωπος, και δεν φρόντιζε να αποκατασταθεί, άλλα πώς να βοηθήσει τους άλλους! Τους μεγάλους κλέφτες πολλές φορές δεν τους κλείνουν ούτε μια φορά στη φυλακή, ενώ αυτόν τον δόλιο τον φυλάκισαν για την ίδια κλοπή δυό φορές και για άλλες κλοπές τον φυλάκισαν άδικα, μέχρι να βρουν τον πραγματικό κλέφτη! Τη χαρά όμως που είχε αυτός δεν την είχαν όλοι οι κάτοικοι της πόλης. Τριάντα χιλιάδες χαρές δεν συμπλήρωναν τη δική του χαρά.

Γι’ αυτό λέω ότι ένας πνευματικός άνθρωπος δεν έχει θλίψεις. Όταν η αγάπη αυξηθεί και καεί η καρδιά από τον θείο έρωτα, δεν μπορεί να σταθεί πλέον θλίψη. Η μεγάλη αγάπη προς το Χριστό υπερνικά τους πόνους και τις ταλαιπωρίες που του προξενούν οι άνθρωποι.

(Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, «Λόγοι. Γ΄», σ. 74-77-αποσπάσματα. Εκδ. Ι. Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, Σουρωτή Θεσ/νίκης)

Πηγή: Θησαυρός Γνώσεων και Ευσεβείας | φωτό: angiemckaig

Χριστός Ανέστη!

Πίσω από την δοκιμασία κρύβεται η ευλογία του Θεού Μάιος 19, 2010

Η θλίψη είναι κακό πράγμα. Αλλά πίσω απ’ αυτό, πίσω από τον πόνο, πίσω από την θλίψη, πίσω από την δοκιμασία, κρύβεται η ευλογία του Θεού, κρύβεται η αναγέννηση, η ανάπλαση του ανθρώπου, της οικογενείας. Οι πάντες σχεδόν την μεταστροφή τους την οφείλουν σε κάποια δοκιμασία. Νομίζουν ότι πηγαίνουν όλα ωραία∙ τους παίρνει ο Θεός το παιδί∙ κλάμματα κακό, κ.λ.π. Έρχεται και επισκιάζει έπειτα η χάρις του θεού και ειρηνεύουν οι άνθρωποι∙ και πλησιάζουν την εκκλησία, πλησιάζουν την εξομολόγηση, πλησιάζουν τον ιερέα. Χάριν του παιδιού πάνε στην εκκλησία ο πόνος τους κάνει ν’ αναζητήσουν, να προσευχηθούν υπέρ αναπαύσεως, να κάνουν τις λειτουργίες.

Ο πόνος απαλύνει την καρδιά και την κάνει δεκτική των λόγων του θεού, ενώ πρώτα ήταν σκληρή, δε δεχόταν. π.χ, ένας άνθρωπος στο σφρίγος της νεότητος∙ εγώ είμαι σκέφτεται και κανένας άλλος δεν είναι. Να πτυχία, να και οι δόξες, να κι η υγεία, να κι οι ομορφιές, να κι όλα. Όταν όμως τον ξαπλώσει στο κρεβάτι μία ασθένεια τότε αρχίζει να σκέφτεται διαφορετικά. Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Μπορεί να πεθάνω. Τι το όφελος όλα αυτά, κι αρχίζει να σκέφτεται διαφορετικά.
Έρχεται φερ’ ειπείν ένας άνθρωπος, τον πλησιάζει, διάβασε και αυτό το βιβλίο να δεις τι λέει. Ακούει και ένα λόγο του Θεού και τότε τον ακούει τον λόγου του Θεού. Κι άμα του δώσεις και βιβλίο, ο πόνος ήδη του έχει κάνει την καρδιά του, έτσι κατάλληλη κι ανοίγει και το βιβλίο και το Ευαγγέλιο και
το διαβάζει και από εκεί αρχίζει η ανάπλασις του ανθρώπου. Και όταν γίνει καλά, αμέσως πλέον σηκώνεται και ζει προσεκτικά τη ζωή του και δεν ζει όπως πρώτα με την υπηρηφάνεια και τη φαντασία που είχε.

Η ασθένεια και η θλίψη είναι το κατ’ εξοχήν φάρμακο της πρόνοιας του Θεού

Η ασθένεια και η θλίψη είναι το κατ’ εξοχήν φάρμακο της πρόνοιας του Θεού να φέρει τον άνθρωπο κοντά Του και να αυξήσει την αρετή του. Ο Ιώβ ήταν ο καλύτερος άνθρωπος πάνω στη γη, αλλά ο Θεός ήθελε να τον κάνει ακόμα καλύτερο. Και από τότε που δοκιμάστηκε, από τότε και δοξάστηκε. Ήταν καλός άνθρωπος και ευσεβής κ.λ.π. αλλά χωρίς δοκιμασία δεν ήταν ονομαστός ο Ιώβ. Αφ’ ης στιγμής όμως δοκιμάστηκε και πολέμησε και αγωνίστηκε και στεφανώθηκε και πλούτισε, από κει και ύστερα άρχισε η δόξα του, και απλώθηκε μέχρι σήμερα. Το παράδειγμα του, είναι φωτεινότατο και ενισχύει κάθε άνθρωπο που δοκιμάζεται. Αν αυτός δοκιμάστηκε που ήταν ένας άγιος, πολύ περισσότερο εμείς που είμαστε αμαρτωλοί. Και το αποτέλεσμα ήταν να τον κάμει άγιον και να του δώσει πάλι χρόνια ζωής και να τον ευλογήσει διπλά και τριπλά απ’ ότι έχασε, και έτσι να γίνει ένα φωτεινό παράδειγμα ανά τους αιώνες για κάθε πονεμένο άνθρωπο∙ να προσαρμόζεται και ν’ ακουμπάει σ’ αυτό το παράδειγμα και να ξεκουράζεται και αυτός και να λέει: Ως έδοξε τω Κυρίω, ούτω και εγένετο. Είη το όνομα του Κυρίου ευλογημένο. Σκύβει το κεφάλι και λέει: ο Θεός έδωσε, ο Θεός πήρε. Και το παιδί ακόμα να μου πάρει, ο θεός δεν μου το δώσε; Το πήρε. Που είναι το παιδί μου; Στον ουρανό; Εκεί τι γίνεται; Αναπαύεται εκεί…

Σε κάθε δοκιμασία πίσω κρύβεται το θέλημα του Θεού και η ωφέλεια την οποία φυσικά ίσως εκείνο τον καιρό να μην μπορεί να την δει, αλλά με τον χρόνο θα την γνωρίζει την ωφέλεια. []

Πηγή: Ενοριακό Ιστο-Λόγιο

Ευχαριστίες στην Αγάπη Γ.

• Admin Controls

  • Σύνδεση

• Κέρασμα

  Οι γονείς για να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους στα γράμματα και τη μόρφωση καταβάλλουν κάθε προσπάθεια, για τη μόρφωση όμως της ψυχής τους, κανείς δεν φροντίζει. Ας μην παραμελούμε λοιπόν τα παιδιά μας, γνωρίζοντας ότι όταν είναι σωστά απέναντι στον Θεό, τότε θα προκόψουν και στη ζωή.
  - Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

• Διάλογος

  • ευλογείτε: Είναι μέθοδος ακαταμάχητη να λες ευλογείτε σε όποιον βρεθεί μπροστά σου’ ίσως ο λόγος- η απάντηση...
  • Χρήστος Κοντός: Αγιασμένος κληρικός. Ο τόπος μας έχει ανάγκη από τέτοιους ανθρώπους.
  • DImitris D: Τελώνες υπάρχουν και σήμερα, είναι οι τοκογλύφοι, οι ενεχυροδανειστες και οι ιδιοκτήτες πρακτορείων ΟΠΑΠ.
  • DImitris D: Ομοφοβία είναι ο φόβος να έχει ο άλλος δικαίωμα στον πισινό τον δικό σου ή των παιδιών σου. Δεν είναι...
  • Χρήστος Κοντός: Δυστυχώς είναι πραγματικότητα αυτό που λέει ο π. Παύλος. Έχουμε κληρονομήσει την πίστη.
  • ευλογείτε: Tα λόγια των αγίων ούτε τα συμπληρώνεις, ούτε τ’ αναλύεις’ στέκεσαι και μελετάς πού βρίσκεσαι...
  • ευλογείτε: Όταν η εμπειρία γίνεται λογοτεχνία πείθει και εκτός από αναγνώστες, βρίσκει μιμητές! Όταν η λογοτεχνία...
  • Βασιλική: Παρακαλώ τις προσευχές σας για την επανένωση του ζεύγους Βασιλικής και του Βασιλείου
  • Αναγνώστης: Καλός ο πατήρ Κονάνος, όμως υπάρχει κάποιος ΕΓΓΑΜΟΣ να μιλήσει για το ΓΑΜΟ; Δεν θεωρώ αξιόπιστους, τους...
  • ευλογείτε: Song from a Secret Garden » Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης» της Μάρως Βαμβουνάκη είναι ένα βιβλίο που...

• Ανοιχτή Πρόσκληση

  Χαιρόμαστε να λαμβάνουμε ενδιαφέροντα κείμενα, παραπομπές, ομιλίες και βίντεο για δημοσίευση στη διεύθυνση istologio.org@gmail.com

• Πρόσφατες δημοσιεύσεις

  • Ποιος είναι ο πραγματικά Αυτάρκης Άνθρωπος
  • Η Χριστιανική ζωή είναι καψούρα ή θανάσιμη βαρεμάρα
  • Η φιλόσοφος που είπε «Η ζωή χωρίς θυσία δεν έχει νόημα» πέθανε προσπαθώντας να σώσει δυο παιδιά που κινδύνευαν
  • Αφιέρωμα στον π. Αμφιλόχιο Μακρή
  • Η Ανταπόδωση της Καλοσύνης
  • Ένα ξεχωριστό θερινό σχολείο στην Κάρπαθο
  • Το Καλοκαίρι και η «Βία της Ευτυχίας»
  • Άγιος Παΐσιος: Η Σημασία του Κοινού Πνευματικού για τα Ζευγάρια
  • Παπα-Φώτης, ο Ιερέας που Εξομολογούσε τις Ιερόδουλες
  • Ἐκκλησία καὶ ὁμοφυλοφιλία – Ἐπί ἀσπαλάθων

• Λέξεις κλειδιά

  ρωμανία ρωσία συγχώρηση πίστη μοναχισμός ιεραποστολή προσευχή χαρά χιούμορ έκτρωση πόλεμος θαύμα μαρτυρία παραβολή μουσική πόνος φωτογραφία πάσχα άγιο όρος τηλεόραση αγάπη ιερά μητρόπολη λεμεσού Πολιτική θάνατος μεγάλη τεσσαρακοστή ευτυχία θεολογία γέροντας Παΐσιος πρωτοβουλία μετάνοια κρίση π. Βαρνάβας Γιάγκου άγιοι επιστήμη παιδί πάτρα ζωή πνευματική ζωή πνευματικός αγώνας μητρότητα φιλανθρωπία ψυχολογία άμβλωση έρωτας φτώχεια ελεημοσύνη Θεός διαζύγιο π. Αθανάσιος +Λεμεσού σχέση κατήχηση ποίημα βυζαντινή μουσική γάμος πειραϊκή εκκλησία αναπηρία π. Ανδρέας Κονάνος σχολείο οικονομία χριστούγεννα

• Kατηγορίες

  Kατηγορίες Επιλογή κατηγορίας Αταξινόμητα  (42) Βιβλία / Περιοδικά  (14) Γενικά  (63) Επιχειρηματικότητα  (4) Ευρώπη  (29) Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη  (198) Ενέργεια / Περιβάλλον  (57)    Φύση / Ζώα  (39) Ιστορία  (67) Κοινωνία  (286) Ορθοδοξία / Εκκλησία  (946) Ορθοδοξία / Εκκλησία  (88) Οικογένεια / Παιδί  (359)    Σχέσεις  (198)    Τεκνογονία / Εκτρώσεις  (51) Οικογένεια / Παιδί  (38) Ομιλίες / Ηχογραφήσεις  (43) Προσωπικά / Σκέψεις  (25) Προσωπικά / Σκέψεις  (9) Παιδεία / Εκπαίδευση  (57) Παιδεία / Εκπαίδευση  (10) Πολυμέσα  (571)    Βίντεο  (409)    Ομιλίες / Ηχογραφήσεις  (159) Πολιτισμός  (154)    Βιβλία / Περιοδικά  (48)    Ελληνική Γλώσσα  (14)    Λογοτεχνία – Ποίηση  (57) Πολιτική  (101) Τα νεά μας  (27) Τεχνολογία / Διαδίκτυο  (24) Τεκνογονία / Εκτρώσεις  (10)

• Αξιόλογα...

  • Αντίφωνο
  • Ελληνομνήμων
  • Θησαυρός Βυζαντινής Μουσικής
  • Ιωακείμ (σύνδρομο Down)
  • Λεξικό Liddell & Scott
  • Παιχνίδι γλωσσομάθειας (en)
  • Πανδέκτης
  • Περιοδικό Ευθύνη
  • metafrasi.gr

• Εναλλακτικά...

  • e-radio.gr
  • HR-Net
  • Άρδην
  • Αγέννητο Παιδί
  • Αντίβαρο
  • Για επίδοξους πιλότους αεροπλάνων
  • Δίκτυο 21
  • Κίνηση για επαναφορά Πολυτονικού
  • Ρεσάλτο
  • Skroutz

• Ιστολόγια

  • Bigfatopinion
  • Dailygreece.com
  • expaganus
  • Άρωμα Ασίας
  • Έλλοπος blog
  • Όπου Γης
  • Αόρατη Γωνιά
  • Αγάπη Θεού
  • Αγιορειτικές Μνήμες
  • Ακτίνες
  • Ακολουθίες Ορθοδοξίας
  • Αντιαιρετικό Εγκόλπιο blog
  • Βήματα ενός ιερέα
  • Βούκινο
  • Γενιά των 700€
  • Ευροκλύδων
  • Εν τω Φωτί σου οψόμεθα Φως
  • Θεαμαπάτες & Δικτυώματα
  • Θεολογία Περιβάλλοντος
  • Ι.Ν. Αγίας Βαρβάρας Πατρών
  • ΙΧΘΥΣ
  • Ιερά Μονή Προφ. Ηλιού Θήρας
  • Ιερέας Ανατολικής Εκκλησίας
  • Ιθαγενείς
  • Κακοφωνίξ
  • Καλλίμαχος
  • Λυδία – Καρκίνος
  • Μάρκος+μούσια
  • Μανιτάρι του Βουνού
  • Μιραντολίνα
  • Νεομάρτυρες της Λέσβου
  • Ο Νεκρός
  • Ορθόδοξα Ιστολόγια
  • Ορθόδοξες Απαντήσεις
  • Ορθόδοξη Ιεραποστολή
  • Ορθόδοξη Πίστη
  • Οδοιπόροι
  • Προσκυνηματικά
  • Πόντος και Αριστερά
  • Ποδηλάτες Πάτρα
  • Συνοδοιπορία
  • Σαλογραία
  • Χρήστος Γιανναράς
  • Χοιροβοσκός
  • Ψηφίδες
  • Ψηφιακή Ελλάδα (ΕΡΤ)
  • α-εργώδες
  • Old-boy
  • p-andr

• Ψυχοθεραπευτικά...

  • athos.edo.gr
  • athos.gr
  • ierapostoli.gr
  • π. Ιωνάς Ταϊβάν
  • Άθωνας
  • Απολογητές
  • Αρχονταρίκι
  • Αγία Ζώνη
  • Αθέατα Περάσματα
  • Αντιαιρετικό Εγκόλπιο
  • Εκκλησιαστικά ραδιόφωνα on-line
  • Εκκλησιαστική τηλεόραση 4Ε
  • Εκκλησιαστική τηλεόραση Λύχνος
  • Ελληνικό Χτυποκάρδι
  • Ζωηφόρος
  • Η άλλη όψις
  • Ιερά Σκήτη Αγίου Ανδρέα
  • Κηρύγματα π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου
  • Λειτουργικά κείμενα της Ορθοδόξου Εκκλησίας
  • Ορθόδοξες Ομιλίες
  • Ορθόδοξη Ιεραποστολή Άγιος Κοσμάς
  • Ορθόδοξοι Θησαυροί
  • Ορθοδόξη Κατήχηση Κιβωτός
  • Ομιλίες π. Βαρνάβα Γιάγκου
  • Παντοκράτορας
  • Περιπολών στην αλώ
  • Πεμπτουσία
  • Πορταϊτισσα TV
  • Ρομφέα
  • Φλόγα
  • nektarios.gr
  • rel.gr