«Έξοδος 1826»: Μια άξια επική ιστορική ταινία Μάρτιος 25, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ιστορία , add a commentΠριν από λίγες μέρες πήγαμε σινεμά και είδαμε την αξιόλογη επική ελληνική ταινία «Έξοδος 1826» του Βασίλη Τσικάρα. Αυτή είναι η πρώτη ταινία με θέμα την Επανάσταση του 1821 που γυρίστηκε 46 χρόνια μετά τη γνωστή ιστορική ταινία «Ο Παπαφλέσσας».
Η υπόθεση
Πρόκειται για ένα άγνωστο περιστατικό της Επανάστασης του 1821, η ιστορία μιας ομάδας 120 άντρων (εκ των οποίων γύρισαν πίσω ζωντανοί μόνο 33), που ξεκίνησαν από το χωριό της Σαμαρίνας Γρεβενών, προκειμένου να συντρέξουν τους κατοίκους του Μεσολογγίου, που πολιορκούνται από το στρατό των Τούρκων. Οι περιπέτειες των Σαμαριναίων (οι οποίες σημειωτέον ενέπνευσαν τη δημιουργία του γνωστού δημοτικού τραγουδιού «Τα παιδιά της Σαμαρίνας») στο 10ημερο ταξίδι τους προς το Μεσολόγγι και οι δυσκολίες που συνάντησαν αναπαρίστανται με δραματικό τρόπο στην ταινία «Έξοδος 1826». Αποφασισμένοι να θυσιάσουν τη ζωή τους για την ελευθερία, οι άντρες προσπαθούν πάση θυσία να μη γίνουν αντιληπτοί από τουρκικές περιπόλους καθώς διασχίζουν τα άγρια βουνά. Αυτό όμως δεν στέκεται εφικτό, με αποτέλεσμα να δώσουν σκληρή μάχη πριν φτάσουν στο Μεσολόγγι…
Πρόκειται για μια ανεξάρτητη παραγωγή, συνολικού προϋπολογισμού …12.000 € που γυρίστηκε χωρίς ουδεμία κρατική αρωγή και με τη βοήθεια και την αγάπη πολιτιστικών Συλλόγων και απλών ανθρώπων που αγαπούν την χώρα τους και την ιστορία της.
Κριτική
Αναδημοσιεύουμε αποσπάσματα από την κριτική του Πρόδρομου Νικολαΐδη στη Huffington Post με την οποία συμφωνούμε:
[] Τι κάνει λοιπόν αυτή την ταινία να διαφέρει από τις υπόλοιπες επικές; Ο ρεαλισμός της.
Αν περιμένετε να δείτε ψευτοηρωισμούς τύπου Παπαμιχαήλ στον Παπαφλέσσα, θα απογοητευτείτε. Αν περιμένετε να δείτε μάχες γεμάτες ειδικά εφέ και χιλιάδες κομπάρσους, θα διαψευστείτε. Ο Τσικάρας αποφάσισε να αποδώσει την ιστορία όπως αυτή έλαβε χώρα. Ταλαιπωρία, άγχος, φόβος, μοναξιά. Ήρωες του ’21 που δεν ήταν δίμετροι παλικαράδες που τρώγανε δέκα Τούρκους στην καθισιά τους, αλλά απλοί άνθρωποι, βοσκοί και ψαράδες, ψηλοί, κοντοί, χοντροί κι αδύνατοι, που βάλανε μια στολή, πήρανε ένα κουμπούρι και πήγανε στον πόλεμο για να σώσουν την πατρίδα τους και τις οικογένειες τους. Η Έξοδος λοιπόν είναι η αποτύπωση της δικής τους ιστορίας, μέσα από τα δικά τους μάτια. Δεν περιέχει μεγαλοστομίες, δεν περιέχει Έλληνες στρατιώτες να σκοτώνουν με 2 μαχαιριές 5 Τούρκους. Δεν περιέχει ρομάντζο και υποσχέσεις αιώνιας αγάπης μεταξύ των πρωταγωνιστών. Δείχνει ανθρώπους που αποφάσισαν συνειδητά να πάνε στον θάνατο για την πατρίδα τους και το συναίσθημα αυτό στο δημιουργεί καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας. Στο δρόμο φοβούνται, μουρμουράνε ότι δεν θα γυρίσουν πίσω, θυμούνται τις γυναίκες και τα παιδιά τους, ζητάνε παρηγοριά από τους συντρόφους τους. Όμως προχωράνε. Βλέπουν το τέλος τους να πλησιάζει και πηγαίνουν ολόισια καταπάνω του. Όπως δηλαδή έκαναν οι Έλληνες στο πρώτο μισό της επανάστασης, όταν υστερούσαν σε όλα έναντι των Τούρκων και σφαγιάζονταν επανειλημμένα για να κρατήσουν τη φλόγα της επανάστασης αναμμένη.
[] Η ταινία αυτή δεν προβάλλεται στις μεγάλες αίθουσες.[] Θα πρέπει να ψάξετε στο διαδίκτυο για να βρείτε μεμονωμένους κινηματογράφους που ανέλαβαν την προβολή της σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.
[] Η «Έξοδος 1826» δε θα σε συγκλονίσει με τα εφέ της. Όμως θα σε συγκινήσει. Θα σου δώσει μια γεύση της πραγματικής εμπειρίας του να βρίσκεσαι στην Ελλάδα του 1826 και να φοράς τη στολή του τσολιά.
Οι συντελεστές της ταινίας μιλούν για αυτή:
Η προεπισκόπηση (trailer) της ταινίας:
Το κύριο μουσικό θέμα της ταινίας
Παιδιά της Σαμαρίνας (στίχοι)
Εσείς μωρέ παιδιά κλεφτόπουλα
παιδιά της Σαμαρίνας
μωρέ παιδιά καημένα
παιδιά της Σαμαρίνας
κι ας είστε λερωμένα.
Αν πάτε πάνω μωρέ στα βουνά
κατά τη Σαμαρίνα
μωρέ παιδιά καημένα
κατά τη Σαμαρίνα
κι ας είστε λερωμένα.
Τουφέκια μωρέ να μη ρίξετε
τραγούδια να μη πείτε
μωρέ παιδιά καημένα
τραγούδια να μη πείτε
κι ας είστε λερωμένα.
Κι αν σας ρωτήσει μωρ’ η μάνα μου
κι η δόλια η αδερφή μου
μωρέ παιδιά καημένα
κι η δόλια η αδερφή μου
κι ας είστε λερωμένα.
Μη πείτε πως μωρέ εχάθηκα
πως είμαι σκοτωμένος
μωρέ παιδιά καημένα
πως είμαι σκοτωμένος
κι ας είστε λερωμένα.
Πείτε τους μωρέ πως παντρεύτηκα
τη μαύρη γη πως πήρα
μωρέ παιδιά καημένα
τη μαύρη γη πως πήρα
κι ας είστε λερωμένα.
Περισσότερες πληροφορίες: Επίσημη ιστοσελίδα της ταινίας Έξοδος 1826 |Έξοδος 1826 στο Facebook
Αναδημοσίευση κριτικής από: Huffington Post – Έξοδος 1826: Η Επανάσταση όπως έγινε
ΥΓ
Συγχαρητήρια και ευχαριστίες στην αυτόνομη δημοτική κίνηση «Κοινοτικόν» που οργάνωσε την α’ προβολή της ταινίας στην Πάτρα, η οποία είχε ενθουσιώδη και συγκινητική υποδοχή. Γι’ αυτό το λόγο θα ακολουθήσουν νέες προβολές τον Απρίλιο.
Οι Άγνωστες Γυναίκες του 1821 Μάρτιος 30, 2014
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ιστορία, Ορθοδοξία / Εκκλησία , add a comment
Όλοι γνωρίζουμε τις σπουδαίες Ελληνίδες του 1821, Μπουμπουλίνα και Μαντώ Μαυρογένους που διέθεσαν τις περιουσίες τους για τον ελληνικό στόλο της επανάστασης.
Υπήρχε όμως και η ριψοκίνδυνη Μανιάτισσα Σταυρούλα Σάββαινα που πολέμησε στις 12-13 Μαΐου 1821 στο Βαλτέτσι και έλαβε μέρος στην πολιορκία της Τριπολιτσάς. Και ακόμη η Δόμνα Βιζβίζη, χήρα με τέσσερα παιδιά που ανέλαβε το πολεμικό πλοίο «Καλομοίρα» μετά τον θάνατο του άνδρα της.
Επίσης υπήρχε η Αλεξαντώ η Μεσολογγίτισσα που αψηφούσε κάθε κίνδυνο και κακουχία και τέλος οι γυναίκες της Νάουσας που θυσιάστηκαν με τα παιδιά τους πέφτοντας στον ποταμό Αραπίτσα τον Απρίλιο του 1822 για να πέσουν στα χέρια των Τούρκων.
Συγκλονισμένος ο μέγας εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός τραγούδησε: «Θαυμάζω τις γυναίκες μας και στο όνομά τους μνέω».
Πηγή: Περιοδικό «Η Δράση μας», Μάρτιος 2014
Ευχαριστίες στον Σπύρο Γκ.
Το Χαβιάρι του Βαρβάκη Φάρμακο στη Λήθη Οκτώβριος 18, 2012
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ιστορία , 2Σχόλια http://www.dailymotion.com/video/xsy1h6Όλοι έχουμε ακούσει την Βαρβάκειο αγορά αλλά πόσοι γνωρίζουμε γι’ αυτόν τον άνθρωπο, όπως και για τους υπόλοιπους εθνικούς ευεργέτες; Είδαμε την ταινία «Ο Θεός αγαπά το χαβιάρι». Μας άρεσε για:
- την στρωτή ροή της πλοκής,
- την φωτογραφία που σε γαληνεύει,
- τον (λελογισμένο) λυρισμό στα πλάνα που νοστιμεύει την ταινία αισθητικά χωρίς να κουράζει,
- μερικούς πολύ αξιόλογους διαλόγους,
- την όμορφη μουσική,
- την εκτέλεση των ηθοποιών,
- τον λάκη λαζόπουλο σε ρόλο ..ρώσου στάρετς (!),
- την υπενθύμιση της διαχρονικότητας των ελαττωμάτων του ελληνικού γένους (βλέπε διχόνοια) και κυρίως για
- την την πολύ διδακτική ιστορία – πορεία του Ιωάννη Βαρβάκη
Για τα σημερινά χάλια της πατρίδας μας οι πρώτοι φταίχτες είμαστε εμείς οι ίδιοι. Γιατί ξεχάσαμε την ουσιαστική ιστορία μας και αγνοήσαμε την πολύτιμη κληρονομιά μας. Το «χαβιάρι» μας θυμίζει ότι έχουμε την ευκαιρία να αντλήσουμε συλλογικά δύναμη και να μιμηθούμε το παράδειγμα άξιων προγόνων μας. Αυτοί υπό ακόμα πιο αντίξοες συνθήκες πάλεψαν αντρίκια και κατάφεραν όχι να γίνουν πλούσιοι και διάσημοι, αλλά να βρουν τον προορισμό και την πυξίδα τους στη ζωή. Να νοηματοδοτήσουν έμπρακτα τη ζωή τους και έτσι να γίνουν Μεγάλοι. Θέλουμε άραγε να προσπαθήσουμε να γίνουμε αντάξιοί τους;
Το καλύτερο αντίδοτο στην κατάθλιψη είναι η έμπνευση, η ορμή, η πίστη, η αισιοδοξία και η δράση. Αυτή είναι ίσως και η σημαντικότερη προσφορά της ταινίας του Γιάννη Σμαραγδή.
Μνήμη Κολοκοτρώνη: Στην κόλαση ή στον Παράδεισο; Μάρτιος 28, 2012
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ιστορία , 1 comment so far
Την αρχιχρονιά του έτους 1843, έτος του θανάτου του, ο γέρο Κολοκοτρώνης ανέβηκε ως το κορφινότερο μέρος της νεοκτισμένης κατοικίας του, να αποφύγει τους πολλούς χαιρετισμούς της ημέρας. Από τα γερατειά και τας ασθενείας επεθύμει ανάπαυσιν, αγνάντευε από τα παράθυρα και την πρασινάδα των ελιών και την πόλιν των Αθηνών. Οι στενοί του γνώριμοι όμως ανέβαιναν και εκεί να του ευχηθούν την καλή χρονιά. Ένας φίλος του επήγε προς χαιρετισμόν έχοντας μαζί του νέον, νεοφερμένο από τες ακαδημίες της Γερμανίας. Κατά την ομιλία τους, κατά τύχην, επερνούσαν λείψανον νεκρού από τον δρόμον. Είπε τότε ο γέρος: Αν είχαμεν εδώ τον Περσιάνο φιλόσοφο, θα μας έλεγε αν πάγει εις την Κόλασιν ή εις τον Παράδεισον. Είναι καμιά ιστορία; είπεν ο φίλος. –Είναι, απεκρίθη ο γέρος. –Θα μας την ειπείς; –Μετά χαράς.
–Τον παλαιόν καιρόν ήλθε εδώ εις τας Αθήνας ένας φιλόσοφος της Περσίας και έκανε παρέα με εκλεκτούς Αθηναίους. Μια φορά, καθήμενοι εις τα μεντέρια τους, επέρασεν λείψανον, καθώς τώρα, και ο φιλόσοφος καλεί τον γραμματικό του. Πήγαινε, του είπε, να ιδείς αν ο αποθαμένος πηγαίνει εις την κόλασιν ή εις την παράδεισον. Επήγε ο γραμματικός, επέστρεψε. –Πάει, κύριε μου, εις την κόλασιν. Οι Αθηναίοι, φύσει περίεργοι, πλην διά να μη προδώσουν αμάθειαν εις τον Πέρση, εφύλαξαν σιωπή, και δεν ερώτησαν πώς μαντεύει τα κρύφια και τα άδηλα. Έπειτα από καιρό, τυχαίνοντας μαζί οι ίδιοι φίλοι και περνώντας λείψανον, ο Περσιάνος έστειλε πάλι τον γραμματικό του για να μάθει την πορεία του νεκρού. Επιστρέφει και του λέει ότι παγαίνει εις την παράδεισον. –Καλό φθάσιμο, είπε με πρόσωπο χαρούμενο και σοβαρό ο φιλόσοφος. Οι Αθηναίοι τότε του είπαν: Δεν σε ερωτήσαμε την πρώτη φορά, σ’ ερωτούμε τώρα, πώς εσύ μαντεύεις την τύχην, διαβάζεις το γραφτό της αθανασίας του καθενός; Ποίον μυστικόν γνώρισμα, ποίον τηλεσκόπιον, χαρίζεις εις τον υποτακτικό σου; –Είναι απλό, απεκρίθη, η οργή του κόσμου, η κατάρα των συμπολιτών συνοδεύει εις την θανή τους τους κακούς ανθρώπους, πρόδρομος τα αναθήματα της κρίσεως του θεού. Αλλά οι ευλογίες των ανθρώπων συνοδεύουν τους αγαθούς άνδρας, καθένας διηγείται με δάκρυα τα αγαθοεργήματά τους, και ρίχνει με τρέμουσαν παλάμην χώμα εις τον τάφον τους.
Απόσπασμα από τα «Άπαντα» του Τερτσέτη που αναφέρεται στα «Απομνημονεύματα» του Κολοκοτρώνη, Εκδόσεις «Παρθενών» (1958).
Πηγή: Μνήμη αρχιστράτηγου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη – Εφημερίδα Παρόν της Κυριακής
Συνοπτική, εικονογραφημένη εναλλακτική Ιστορία του Ελληνικού Έθνους Μάρτιος 31, 2011
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη , add a commentΣυνοπτική, εικονογραφημένη Βερέµειος Ιστορία του Ελληνικού Έθνους
Αναθεωρημένη και επικαιροποιημένη υπό του Αλαφούζειου Ιδρύματος για την Ειρήνη και την Συμφιλίωση στην Ψωροκώσταινα
18ος αιώνας: Η άλλοτε προοδευτική και ανεκτική Οθωµανική Αυτοκρατορία έχει µετατραπεί σε ένα διεφθαρµένο δηµοσιοϋπαλληλικό κράτος.
1800: Βαλκάνιοι διαφωτιστές στην δυτική Ευρώπη κατασκευάζουν µία φαντασιακή κοινότητα µε το brand name «ελληνικό έθνος».
1800-1820: Οι πεφωτισµένοι διαφωτιστές φωτίζουν τοπικούς πολέµαρχους των βάρβαρων φυλών της νοτίου Βαλκανικής και τους µετατρέπουν σε Έλληνες.
1821: Όχλος κουκουλοφόρων, ΣΤΑΖιέρ και ανέργων του ΟΑΕΔ ισοπεδώνει και λεηλατεί την Τριπολιτσά. Διακρίνεται ο συνδικαλιστής Θ. Κολοκοτρώνης.
1822: Οι Φιλέλληνες βοηθούν τους επαναστάτες µε οµόλογα και χαµηλότοκα δάνεια, ενώ ο Λόρδος Μπάυρον διοργανώνει τηλεµαραθώνιους υπέρ των Ελλήνων.
1823-1825: Εµφύλιος πόλεµος ανάµεσα στην εκσυγχρονιστική πτέρυγα της πολιτικής ηγεσίας και την κλεφταρµατωλική δηµοσιοϋπαλληλική φαυλοκρατία.
1826: Οι πολιορκηµένοι νεοφιλελεύθεροι του Μεσολογγίου προσπαθούν να σπάσουν τα µπλόκα των αγροτών που εµπόδιζαν τον ανεφοδιασµό της πόλης, ζητώντας οθωµανικές επιδοτήσεις για τα προϊόντα τους.
1827: Οι Προστάτιδες Δυνάµεις, πεισµένες για τον αγνό, γνήσιο και ανόθευτο νεοφιλελευθερισµό των επαναστατών, καταβυθίζουν τον στόλο του οθωµανικού δηµοσίου στο Ναυαρίνο και κηρύττουν την ανεξαρτησία της Ελλάδας.
1828: Ο οικονοµολόγος Ι. Καποδίστριας διορίζεται κυβερνήτης από την Τρόικα (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσσία). Οι Έλληνες, εξαγριωµένοι από το άνοιγµα των κλειστών επαγγελµάτων και άλλες µεταρρυθµίσεις του, τον δολοφονούν.
Το ’21 και μεις Μάρτιος 25, 2011
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ιστορία , add a commentΟμιλία του ιστορικού και συγγραφέα κ. Σαράντου Καργάκου με θέμα «Το ’21 και μεις», στο πνευματικό κέντρο Ι. Ν. Παντοκράτορος Π. Φαλήρου.
Πηγή: Αντι-ρήσεις
Το '21 και μεις Μάρτιος 25, 2011
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ιστορία , add a commentΟμιλία του ιστορικού και συγγραφέα κ. Σαράντου Καργάκου με θέμα «Το ’21 και μεις», στο πνευματικό κέντρο Ι. Ν. Παντοκράτορος Π. Φαλήρου.
Πηγή: Αντι-ρήσεις
Αλήθεια και Ψέματα για την Επανάσταση του 1821 Φεβρουάριος 27, 2011
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ιστορία , 1 comment so farΤο Αντίβαρο αντικρούει την δήθεν απομυθοποίηση της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 από το τηλεοπτικό κανάλι Σκάι.
1η Αντίκρουση (Αγία Λαύρα – 25η Μαρτίου)
Στο βίντεο αυτό παρατίθενται 22 ντοκουμέντα από Έλληνες και ξένους της εποχής της Ελληνικής Επανάστασης που επιβεβαιώνουν τη σύναξη στην Αγία Λαύρα κατά την εκκίνηση της Επανάστασης, υπό τον Παλαιών Πατρών Γερμανό.
Η ημερομηνία του γεγονότος δεν είναι ακριβής. Οι πηγές την καθορίζουν μεταξύ 8 και 23 Μαρτίου 1821. Όμως το γεγονός έλαβε χώρα.
Επίσης, η ημερομηνία είχε οριστεί πολύ νωρίτερα, ώστε να συμπέσει με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
- Βίντεο στο youtube
- Ιστοσελίδα στο Αντίβαρο
- Παρουσίαση σε powerpoint
- Παρουσίαση σε φωτογραφίες (facebook)
2η Αντίκρουση (Τουρκοκρατία – κρυφό σχολειό)
[] 29 ντοκουμέντα σχετικά με τη ζωή κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Οι πηγές εμφανίζονται με χρονολογική σειρά από τον 16ο αιώνα μέχρι σήμερα, και παρουσιάζουν τις διώξεις των Ελλήνων, οι οποίες αφορούσαν ΚΑΙ στην παιδεία.
- Βίντεο στο youtube
- Ιστοσελίδα στο Αντίβαρο
- Παρουσίαση σε powerpoint
- Παρουσίαση σε φωτογραφίες (facebook)
[ΝΕΟ: 23/3/11] 3η Αντίκρουση (εξεγέρσεις 1453-1821)
Υπενθυμίζουμε το αφιέρωμα του Αντίβαρου στην Επανάσταση του 1821
Πρόσθετες πηγές και άρθρα
1. Σαράντος Καργάκος
Ο Σαράντος Καργάκος συζητά με τον Νίκο Χατζηνικολάου για την ιστορία και την Επανάσταση του 1821 στον ραδιοφωνικό σταθμό Real Fm (9/2/2011).
- Η σημασία μελέτης των ιστορικών πηγών
- Μέσος όρος αγωνιστών του 1821: 28-29 ετών.
- 11 Επαναστατικά Κινήματα πριν από το 1821.
- Εφιάλτης, Νενέκος, κατοχή, μνημόνιο, αντιπατριωτισμός
- Η «γέννηση» του Ελληνικού έθνους: Τούρκοι ιστορικοί αναγνωρίζουν την ύπαρξη Ελλήνων καθ’ όλη τη διάρκεια του Βυζαντίου και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
2. Νεοκλής Σαρρής (προσθήκη: 2/3/2011)
- «1821»: Μία εν εξελίξει επιχείρηση αναθεώρησης της Ιστορίας, κάτω από ψευδεπίγραφα επιστημονικά επιχειρήματα ή πομφόλυγες από «ερασιτέχνες» επιστήμονες.
- Τα αρχεία της Φιλικής Εταιρείας βρίσκονταν μέχρι το 1930 στο μετόχι της Ιεράς Μονής Σινά στην Κωνσταντινούπολη.
Οικονομική κρίση και Μακρυγιάννης Δεκέμβριος 17, 2010
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη , 1 comment so far
Αν μας έλεγε κανένας αυτείνη την λευτεριά όπου γευόμαστε, θα παρακαλούσαμε τον Θεόν να μας αφήση εις τους Τούρκους άλλα τόσα χρόνια, όσο να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπή πατρίδα, τι θα ειπή θρησκεία, τι θα ειπή φιλοτιμία, αρετή, τιμιότη. Τις πρόσοδες της πατρίδας τις κλέβομεν, από υποστατικά δεν της αφήσαμεν τίποτας, σε “πηρεσίαν να μπούμεν”, ένα βάνομεν εις το ταμείον, δέκα κλέβομεν…
Αγοράζομεν πρόσοδες, τις τρώμε όλες. Χρωστούν είς το Ταμείον δεκαοχτώ ΄κατομμύρια ο ένας και ο άλλος. Οι αγωνισταί, οι περισσότεροι και οι χήρες κι αρφανά δυστυχούν. Πολυτέλεια και φαντασία – γεμίσαμαν πλήθος πιανοφόρια και κιθάρες. Οι δανεισταί μας ζητούν τα χρήματα τους, λεπτό δεν τους δίνομεν από αυτά – κάνουν επέμβασιν εις τα πράγματά μας. Και ποτές δεν βρίσκομεν ίσιον δρόμον. Πως θα σωθούμε εμείς μ’ αυτά και να σκηματιστούμεν εις την κοινωνίαν του κόσμου ως άνθρωποι; Ο Θεός ας κάμη το έλεός του να μας γλητώση από τον μεγάλον γκρεμνόν όπου τρέχομεν να τζακιστούμεν.
Το αλιεύσαμε στο περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία, τεύχος Μαΐου 2010.
Ο Νικηταράς και η οικονομική κρίση Σεπτέμβριος 16, 2010
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη , 8Σχόλια
Ο Νικήτας Σταματελόπουλος ή πιο γνωστός Νικηταράς ήρωας από τους λίγους της Επαναστάσεως του 1821, πέθανε στην (ψάθα) ζητιανεύοντας στα σοκάκια του Πειραιά. Η αρμόδια αρχή η οποία χορηγούσε τις θέσεις στους επαίτες, είχε ορίσει για τον ήρωα- επαίτη μια θέση κοντά στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία της Ευαγγελίστριας και του επέτρεπε να επαιτεί κάθε Παρασκευή! Ήταν τόση η φτώχεια του σχεδόν τυφλού πλέον στρατηγού- η πολιτεία δεν του είχε δώσει σύνταξη- ώστε δεν είχε χρήματα ούτε για να αγοράσει ψωμί για την άρρωστη γυναίκα του- εκείνος μπορούσε να αντέξει την πείνα περισσότερο-.
Η περιπέτεια του ήρωα έφθασε στα αυτιά πρέσβη Μεγάλης Δύναμης, ο οποίος ενημέρωσε σχετικά την κυβέρνησή του. Έτσι κάποια στιγμή απεσταλμένος της πρεσβείας βρέθηκε στη θέση που ζητιάνευε ο στρατηγός. Μόλις ο Νικηταράς τον τον αντιλήφθηκε μάζεψε αμέσως το απλωμένο του χέρι! Τι κάνετε στρατηγέ μου; Ρώτησε ο απεσταλμένος. Απολαμβάνω την ελεύθερη πατρίδα! Απάντησε περήφανα ο ήρωας. Μα εδώ την απολαμβάνετε καθισμένος στο δρόμο; Η πατρίδα μου έχει χορηγήσει σύνταξη για να ζω καλά αλλά εγώ έρχομαι εδώ για να παίρνω μια ιδέα πώς περνάει ο κόσμος. αντέτεινε ο περήφανος Νικηταράς. Είδε και απόειδε ο ξένος και γύρισε να φύγει χαιρετώντας ευγενικά. Φεύγοντας όμως, άφησε να του πέσει ένα πουγγί με χρυσές λίρες ώστε να μην προσβάλει τον πάμφτωχο στρατηγό. Ο Νικηταράς άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγγί το ψηλάφισε και φώναξε στον ξένο. Σου έπεσε το πουγγί σου. Πάρτο για να μην το βρει κανείς και το χάσεις!
Μακάρι τέτοια παραδείγματα να γίνουν και σήμερα φωτεινοί φάροι στη δύσκολη πορεία μας και έξοδος στα αδιέξοδα.
Δείτε επίσης: Άρθρο προς τιμή του Νικηταρά
Πηγή: περιοδικό Ζωή χάρις στον Σπύρο Γκ.